บทที่ 21 ผลโลหิตต้นกำเนิด

ถือโอกาสเอาอาหารที่เหลือให้ลูกหมาป่าสองตัวกิน ลูกหมาป่าคงจะหิวมาก ก้มหน้าก้มตากินอย่างตะกละตะกลาม

"วันนี้ทั้งวันได้เงินมา 4,800 หยวน แต่ต้นทุนมีแค่ไม่กี่สิบหยวน ถ้าทุกวันมีลูกค้าสี่โต๊ะ ก็จะได้รายได้ 6,400 หยวน" เป่ยเฟิงมองยอดเงินในวีแชทวอลเล็ท ใบหน้ามีรอยยิ้มบาง

คิดแค่เดือนละ 30 วัน แบบนี้เดือนหนึ่งก็มีรายได้ราว 190,000 หยวน!

แม้เป่ยเฟิงจะดีใจ แต่ก็ไม่หลงระเริง รู้ดีว่ารากฐานของตนยังคงเป็นระบบตกปลาข้ามมิติ

พอจัดการทุกอย่างเสร็จ เป่ยเฟิงก็ถือคันเบ็ดไผ่ม่วงไปที่บ่อโบราณ

คิดสักครู่ แล้วจับจักจั่นตัวหนึ่งมาเกี่ยวที่ตะขอ จากนั้นก็หย่อนลงบ่อโบราณ

ในอีกโลกหนึ่ง สนามรบโบราณที่ปกคลุมด้วยหมอกสีเทา ที่นี่เคยเกิดศึกใหญ่ในยุคโบราณ!

ภูผาแยกสลาย แม่น้ำไหลย้อนทิศ!

ผ่านมานับพันปี คลื่นพลังที่หลงเหลือจากศึกใหญ่ครั้งนั้นยังไม่จางหาย

ที่นี่เป็นดินแดนอันตรายที่มีชื่อเสียง แต่ก็เป็นแหล่งขุมทรัพย์!

มีพืชวิเศษนับไม่ถ้วนเติบโตอยู่ที่นี่ เป็นที่หมายปองของเหล่านักยุทธ์!

แต่นักยุทธ์ผู้แข็งแกร่งไม่กล้าเข้ามา เพราะจะกระตุ้นให้พลังที่หลงเหลือโต้กลับ ตายเก้าในสิบ!

แต่นักยุทธ์ระดับต่ำไม่กระตุ้นการโต้กลับของพลัง นานวันเข้าสำนักต่างๆ จึงใช้สนามรบโบราณนี้เป็นสถานที่แข่งขันใหญ่ของศิษย์ทุกสิบปี

สมุนไพรและแร่ธาตุที่ได้จากที่นี่ต้องส่งให้สำนักแปดเก้าส่วนในสิบส่วน

เบ็ดตกปลาที่มีเส้นเอ็นต่อลงมาจากฟ้า ที่ปลายเบ็ดมีจักจั่นที่ยังดิ้นไม่หยุด ทำให้สายเบ็ดบิดไปมาลอยอยู่ในสนามรบโบราณ

จู่ๆ ตอนที่ผ่านเนินดินเล็กๆ แห่งหนึ่ง ก็เกิดเหตุการณ์ผิดปกติ!

เนินดินระเบิดออก! พืชสีเลือดต้นหนึ่งพุ่งออกมา หนวดข้างหนึ่งรัดจักจั่นทันที

พืชสูง 4-5 เมตร ทั้งต้นเป็นสีเลือด ดูคล้ายกระบองเพชร แต่ไม่มีหนาม และเรียวกว่า

บนต้นมีผลขนาดเท่ากำปั้นสามลูก หนึ่งลูกสีแดงเข้ม อีกสองลูกยังมีสีเขียวอ่อน

"พระเจ้า! นั่นผลโลหิตต้นกำเนิด!"

ในกลุ่มคนห้าคนที่แต่งกายเหมือนกัน ดูเหมือนมาจากสำนักเดียวกัน

คนหนึ่งร้องอุทานด้วยความดีใจ

"เป็นผลโลหิตต้นกำเนิดจริงๆ! ครั้งสุดท้ายที่ปรากฏคือยี่สิบปีก่อนใช่ไหม?"

ศิษย์ที่เป็นหัวหน้าสีหน้าเคร่งขรึม มองต้นไม้นั้นด้วยแววตาเร่าร้อน

ประโยชน์ที่สุดของผลโลหิตต้นกำเนิดคือการเพิ่มพูนเลือดลมพลัง มีผลมากต่อนักยุทธ์ที่ฝึกร่างกาย!

สามสิบปีออกดอก หกสิบปีติดผล ร้อยปีสุก!

รวมใช้เวลา 190 ปี! กินแล้วพลังเลือดลมจะซ่อนอยู่ในร่างกาย ค่อยๆ ปลดปล่อยออกมา

พืชสีเลือดรัดจักจั่นแล้วก็ดึงลงพื้นทันที รากสีเลือดบางส่วนงอกออกมาจากดิน เตรียมดูดซับร่างของจักจั่น

"ไม่รู้ว่าครั้งนี้จะตกอะไรได้นะ?"

ความรู้สึกลางๆ นั้นปรากฏขึ้นในใจเป่ยเฟิงอีกครั้ง จึงรู้สึกตื่นเต้น

แรงมหาศาลที่ต้านทานไม่ได้ส่งมาจากเบ็ด พืชสีเลือดถูกดึงรากทั้งหมดขึ้นมา!

"เอี๊ยด!"

เสียงแหลมแสบแก้วหูดังมาจากพืชสีเลือด ศิษย์สำนักที่อยู่ใกล้ต้องปิดหูเอาไว้

พืชสีเลือดที่ดิ้นไม่หลุดตัดสินใจสละส่วนที่ถูกเบ็ดเกี่ยว กิ่งที่เหมือนหนวดหักออกจากลำต้น

บังเอิญจริงๆ ที่ผลโลหิตต้นกำเนิดที่สุกเต็มที่แล้วอยู่พอดีบนกิ่งที่เหมือนหนวดนี้ ลอยขึ้นฟ้าไป

"เอี๊ยด!"

พืชต้นนี้มีชีวิตอยู่มานานจนไม่รู้กี่ปีแล้ว เกิดจิตสำนึกง่ายๆ ตอนนี้กิ่งก้านสั่นไหว ราวกับโกรธจัด

แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ หันไปเผชิญหน้ากับกลุ่มคนจากสำนัก

"เมื่อกี้นั่นอะไรกัน? ถึงกับเก็บผลโลหิตต้นกำเนิดได้ง่ายดายขนาดนั้น?"

"วิธีการแบบนี้เกินกว่าที่พวกเราจะจินตนาการได้ บางทีอาจเป็นฝีมือของผู้ทรงพลังบางท่าน แม้ผลที่สุกแล้วจะถูกเก็บไป แต่อีกสองลูกที่ใกล้สุกก็ไม่เลวนะ"

อีกคนวิเคราะห์

"ใช่ ตอนนี้เถาดูดเลือดกำลังอ่อนแรง เสียพลังมาก จัดการก็ไม่ยาก"

หลินหยุนพูดเสียงเรียบ

"ฟัน!"

หลินหยุนนำหน้า รวดเร็วเข้าใกล้เถาดูดเลือด ในจังหวะที่เข้าใกล้ แสงดาบจ้าพุ่งออกมาพร้อมเสียงคำรามของหลินหยุน!

"ฉึก!"

ดาบในมือหลินหยุนเป็นเหล็กกล้าที่ตีร้อยครั้ง บวกกับพลังภายในที่แนบติด ถือว่าตัดเหล็กเหมือนตัดโคลน ย่อมฝ่าการป้องกันของเถาดูดเลือดได้ง่ายดาย!

ของเหลวสีแดงเหมือนเลือดสดกระเซ็นออกมา หลินหยุนมีรอยยิ้มดีใจบนใบหน้า

"พี่ชาย ระวังด้านหลัง!"

ตอนนั้นเสียงร้องตกใจดังขึ้น หลินหยุนเพิ่งจะหันไปมอง ก็เห็นกิ่งสีเลือดโผล่ออกมาจากอกตัวเอง

"ติ๊ง! ผลโลหิตต้นกำเนิด ผลของเถาดูดเลือด ของระดับ 1 (หลังกิน พลังยาจะบำรุงร่างกาย เสริมเลือดลมพลัง) เพิ่มประสบการณ์ 500!"

"เป็นของวิเศษระดับ 1 อีกแล้ว!"

เป่ยเฟิงรู้สึกตื่นเต้น และผลโลหิตต้นกำเนิดนี้พอดีเป็นสิ่งที่ตนต้องการ

เป่ยเฟิงดึงคันเบ็ด เอากิ่งเถาดูดเลือดออกจากเบ็ด

ผลสีแดงเข้มลูกหนึ่งห้อยอยู่บนกิ่ง ผลเหมือนหยกสีเลือด มองทะลุเปลือกเห็นเส้นใยภายใน มีของเหลวสีแดงไหลเวียนอยู่ข้างใน

"ผลสวยจริงๆ!" เป่ยเฟิงมองผลโลหิตต้นกำเนิดพลางพึมพำ

จากนั้นไม่ลังเลอีก กัดเปลือกเบาๆ แล้วดูดแรงๆ

ทันใดนั้นน้ำร้อนๆ ก็เข้าปาก เป่ยเฟิงเกือบจะพ่นออกมาเพราะไม่ทันตั้งตัว

แต่นึกถึงคำอธิบายของระบบตกปลาข้ามมิติ เป่ยเฟิงก็กัดฟันอดทน กลืนน้ำทั้งหมดลงท้องในไม่กี่อึก

เมื่อฤทธิ์ยาออกฤทธิ์ ผิวของเป่ยเฟิงแดงราวกับจะหยดเลือด

พลังยาของผลโลหิตต้นกำเนิดถูกเป่ยเฟิงดูดซึมไปไม่ถึงหนึ่งในร้อย ที่เหลือแฝงอยู่ในร่างกาย ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงเนื้อหนังมังสา

"ฤทธิ์ยาน่าตกใจจริงๆ!"

ผิวเป่ยเฟิงค่อยๆ กลับมาปกติ ลืมตาพลางพึมพำ

เป่ยเฟิงกำมือ รู้สึกเหมือนมีพลังใช้ไม่หมด ดูค่าคุณสมบัติในสมอง

พลังกาย 8

ความเร็ว 7

จิตใจ 13

ต้องการประสบการณ์อีก 9,200 ถึงจะอัพเลเวล!

"พลังกายเพิ่ม 4 จุด ความเร็วเพิ่ม 2 จุด แม้แต่จิตใจก็เพิ่ม 1 จุด!"

เป่ยเฟิงดีใจ ช่วงห่างนี้ใหญ่มาก พลังกายเพิ่มเป็นสองเท่าเลย!

"นี่แค่ฤทธิ์ยาส่วนหนึ่งของผลโลหิตต้นกำเนิด ถ้ารอจนพลังยาที่แฝงในร่างกายถูกใช้หมด ค่าสถานะของฉันจะถึงระดับไหนนะ?"

เป่ยเฟิงแค่คำนวณคร่าวๆ ก็ตกใจแล้ว

แม้ตอนนี้ยังไม่ถึงค่าเฉลี่ยของคนทั่วไป แต่การจะเหนือกว่าก็แค่เรื่องของเวลา

(จบบทที่ 21)