บทที่ 154 : หอยนางรม
เช้าตรู่วันขึ้น 1 ค่ำ ฟ้าเพิ่งสว่าง เย่เหย่าตงก็ตื่นขึ้นมาอย่างกระปรี้กระเปร่า ในขณะที่ภรรยากำลังทำอาหารเช้า เขาจัดเตรียมของ แต่กลับพบว่าในบ้านมีกระสอบเพียงใบเดียว เป็นกระสอบที่ใส่ข้าววันนั้น ส่วนกระสอบที่ใส่รำข้าวก็ยังไม่ว่าง "ฉันจะกลับไปบ้านเก่าสักหน่อย ไปเอากระสอบมาสองสามใบ" "อ๋อ ได้" เย่เหย่าตงต...
