บทที่ 152 : วุ่นวายไปทั่วหมู่บ้าน
ลูกชายคนเล็กพูดสอดขึ้นมา "แม่เฒ่าแก่... แม่เฒ่าแก่..." "แล้วย่าก็ด่าพวกเขาว่ากินอุจจาระมาหรืออย่างไร มาแต่เช้าตรู่ปากเสียงู่ดีนัก แถมยังพูดว่าไม่มีเงินให้ อยากได้อุจจาระ บ้านเราให้พวกเขาได้..." เยว่ เหยาตง มองดูลูกชายที่กำลังเคี้ยวข้าวเต็มปาก พูดจาตื่นเต้นยกมือไม้ประกอบ เศษข้าวกระเด็นออกมาเป็นระยะ ช...