บทที่ 149 : แบ่งของ
ทั้งสี่คนลากตัวซูไล่ฝูมา พวกเขาเกรงว่าจะรบกวนการพักผ่อนของชาวบ้าน จึงด่าเบาๆ พลางเดินไปพลางทุบตี จากที่หน้าช้ำอยู่แล้ว ตอนนี้พอมาถึงหน้าบ้านเลขาฯ เฉิน หน้าเขาบวมเป็นหัวหมูไปแล้ว เย่เหย่าตงก่อนจะเคาะประตู ยังไม่ลืมตบหัวเขาทีหนึ่ง "อยู่นิ่งๆ!" "เลขาฯ เฉิน เลขาฯ เฉิน?" กลัวจะรบกวนเพื่อนบ้าน เขาพยายามเร...
