บทที่ 145 สวัสดีปีใหม่
เมื่อมู่หยู่เฉินกลับมาที่ห้อง ซีเซี่ยเย่ก็อาบน้ำเสร็จแล้วและกำลังนอนอยู่ ไฟบนเพดานถูกปิดแล้ว เหลือเพียงแสงสลัวจากโคมไฟติดผนังเท่านั้น เขาอาศัยแสงสีเหลืองสลัวมองดูหญิงสาวที่กำลังนอนสบายอยู่ใต้ผ้าห่ม จากนั้นก็เดินไปเปิดโคมไฟตั้งโต๊ะที่ด้านข้าง หลังจากมองเธออยู่อย่างนั้นครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า “แม่และคน...
