บทที่43 โกเล็มผู้พิทักษ์พฤกษา

ในส่วนลึกของถ้ำที่อัดแน่นไปด้วยความลี้ลับและบรรยากาศเยือกเย็น แสงไฟสีเขียวอ่อนจากคริสตัลรอบด้านค่อยๆมืดลงเรื่อยๆ

เงามืดที่ทอดยาวยิ่งเพิ่มความน่ากลัวของสถานที่แห่งนี้ เสียงฝีเท้าของริวและพรรคพวกก้องสะท้อนไปทั่วถ้ำ พวกเขาเดินจนมาถึงหน้าประตูขนาดใหญ่ที่ถูกปิดไว้อย่างแน่นหนา

ประตูนั้นปกคลุมไปด้วยเถาวัลย์หนาแน่น ราวกับเป็นส่วนหนึ่งของกำแพงธรรมชาติ

หน้าประตูยักษ์นั้นมีร่างขนาดใหญ่ยืนตระหง่านอยู่ นั้นก็คือ โกเล็มผู้พิทักษ์พฤษา

ร่างของมันใหญ่โตจนแทบบดบังประตู เถาวัลย์ไม้และมอสเกาะอยู่ทั่วตัวมันราวกับสิ่งมีชีวิตโบราณที่หลับใหลมานาน

ดวงตาสีเขียวส่องแสงเรืองรอง แสดงถึงจิตวิญญาณที่เปี่ยมไปด้วยความทรงพลัง ในมือของมันถือดาบขนาดใหญ่สีเขียวที่ราวกับหลอมรวมจากต้นไม้โบราณและอัญมณี

ริวสังเกตโกเล็มด้วยสายตาเคร่งขรึม เขารับรู้ถึงพลังอันน่าเกรงขามที่แผ่ออกมาจากมัน

“ดูเหมือนเราจะเจอปัญหาใหญ่เข้าซะแล้ว”

【โกเล็มผู้พิทักษ์พฤกษา 】

  Lv: 42

  เพศ: ชาย

  ธาตุ: พืช/ไม้

  คุณสมบัติ: หัวหน้า

  ความแข็งแกร่ง: หัวหน้า

ริวจ้องมองมันด้วยสาตาที่เข้มขรึมและเคร่งเครียด เพราะสัตว์อสูรที่อยู่ตรงหน้าเป็นสัตว์อสูรระดับหัวหน้า  !

ที่สำคัญที่สุดมันคือเป้าหมายของภารกิจของเขา หลังจากที่สังหารมันเขาถึงจะได้รับรางวัลหีบสมบัติระดับเงิน

ซึ่งนี่ถือเป็นสิ่งที่ยากมาก หากเขาประมาทแม้แต่นิดเดียว  ชีวิตของพวกเขาคงจะจบลงทันที

ก่อนที่ริวจะคิดแผนในใจ เสียงคำรามต่ำของโกเล็มผู้พิทักษ์สะท้อนก้องไปทั่วถ้ำ มันขยับตัวเป็นครั้งแรก ก้าวเท้าหนักๆ สองสามก้าวพร้อมกับดาบขนาดใหญ่ในมือที่เปล่งแสงสีเขียวเรืองรอง

โกเล็มผู้พิทักษ์พุ่งโจมตีพวกเขาด้วยดาบใหญ่ที่กวัดแกว่งเหมือนสายลมกรรโชก

“กระจายตัว!” ริวตะโกน

ไคจูหลบไปทางซ้าย อารอนเคลื่อนที่ไปทางขวาด้วยความเร็วสูง ส่วนริวกระโดดถอยหลังหลบหลีกการโจมตี

“ตู้ม!”

ดาบของโกเล็มผู้พิทักษ์ฟาดลงพื้นหินจนแตกเป็นเสี่ยง เศษหินกระเด็นกระจายไปทั่วบริเวณ

“โจมตีสวนมัน!” ริวออกคำสั่ง

ไคจูง้างหมัดก่อนจะใช้หมัดคลื่นมังกร ที่เต็มไปด้วยพละกำลังและพลังมังกรที่รุนแรงพุ่งเข้าหากลางลำตัวของโกเล็มผู้พิทักษ์

ขณะเดียวกันอารอนพุ่งเข้าด้านข้างใช้ใบมีดพายุพฤกษาเฉือนใส่ขาของโกเล็มผู้พิทักษ์จนเกิดรอยแผลลึก

แต่โกเล็มผู้พิทักษ์แทบไม่สะทกสะท้าน เถาวัลย์รอบตัวมันขยับห่อหุ้มร่างกาย เสริมความแข็งแกร่งให้มันอีกชั้น

“ผิวเกราะของมันแข็งมาก” ริวอุทานขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นสิ่งนี้

“กรรรรรรรร.”

ทันใดนั้นโกเล็มผู้พิทักษ์ก็ส่งเสียงคำรามต่ำ

เถาวัลย์รอบตัวมันพุ่งออกมาราวกับงู เถาวัลย์เส้นหนึ่งกระแทกใส่ไคจูจนกระเด็นออกไป อีกเส้นพันรอบใบมีดของอารอนก่อนเหวี่ยงมันไปกระแทกกำแพง

ริวใช้โอกาสนี้พุ่งเข้าไปประชิดตัว เขาเปล่งพลังปราณออกมาอย่างเต็มที่และใช้ดาบมังกรพิโรธฟาดลงที่แขนของโกเล็มจนขาดสะบั้น

แต่ทันทีที่แขนหลุดออก เถาวัลย์จำนวนมหาศาลก็พุ่งมารวมตัวกันและสร้างแขนใหม่ในเวลาเพียงไม่กิวิ

“ให้ตายเถอะ…..มันสามารถฟื้นฟูตัวเองได้ด้วย!” ริวพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมกว่าเดิม ศัตรูที่สามารถฟื้นฟูตัวเองได้จัดการได้ยากมาก

โกเล็มผู้พิทักษ์ใช้แขนใหม่ฟาดดาบสวนกลับมาหาเขาอย่างฉับพลัน ริวรีบใช้ทักษะพายุแปรปรวนหลบหลีกอย่างฉิวเฉียด แต่มันก็ทำให้เขาเสียหลักน้อย

“โฮกกกก!”

โกเล็มผู้พิทักษ์คำรามก้อง เถาวัลย์ที่พันรอบตัวมันพุ่งออกมาจำนวนมากตรงไปที่ริวราวกับต้องการบีบเขาให้ตาย

ไคจูที่เห็นแบบนั้นจึงใช้กระสุนสุญญากาศใส่เถาวัลย์เหล่านั้น

คลื่นพลังอากาศทำลายเถาวัลย์อย่างต่อเนื่องจนหมด แต่ในทางเดียวกันก็ทำให้ไคจูอ่อนล้าเช่นกันเนื่องจากใช้ทักษะอย่างต่อเนื่อง

ทันใดนั้นเองอารอนก็ใช้ความเร็วสูงพุ่งวนรอบโกเล็ม ใบมีดของมันเปล่งแสงเรืองรองและฟันใส่ขาของโกเล็มผู้พิทักษ์จนผิวเกราะแตกละเอียด แต่เถาวัลย์ก็ฟื้นฟูบาดแผลนั้นได้ในพริบตา

ทุกการโจมตีที่พวกเขาปล่อยออกไป ดูเหมือนจะไร้ผลเมื่อเทียบกับความสามารถในการฟื้นฟูของมัน

“พลังป้องกันและพลังฟื้นฟูของมันแข็งแกร่งมาก เราต้องโจมตีพร้อมกัน”

“ไคจู นายล่อมันไปทางขวา! อารอน เข้าโจมตีด้านหลัง!” ริวตะโกนพร้อมกับใช้ดาบปลดปล่อยคลื่นปราณสีทองฟาดเข้าไปที่ขาของโกเล็มผู้พิทักษ์พยายามดึงความสนใจจากมัน

โกเล็มผู้พิทักษ์ที่เห็นแบบนั้นจึงใช้ดาบอันใหญ่โตฟันไปที่ตำแหน่งของริวอย่างรวดเร็ว

แต่ในขณะนั้นเองไคจููคำรามก่อนจะพุ่งเข้าใส่จากอีกด้าน ทำให้โกเล็มผู้พิทักษ์ต้องหยุดชะงักและหันไปฟาดดาบอันใหญ่โตไปทางไคจูแทน

ไคจูที่เห็นดาบที่เบี่ยงมาทางเขาก็ไม่ตื่นตระหนกใจแต่อย่างใด  ในวินาทีที่ดาบจะถึงตัว เขาก็เบี่ยงตัวเล็กน้อยและสร้างจังหวะในการโจมตี

ใช้หมัดคลื่นมังกรทุบแขนของมันอย่างรุนแรงจนผิวเกราะของมันแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

ในอีกด้านริวก็ใช้จังหวะนั้นใช้ดาบมังกรพิโรธที่ห่อหุ้มด้วยพลังปราณของเขาฟันแขนอีกข้างจนขาดสะบั้น

ขณะนี้โกเล็มผู้พิทักษ์ได้สูญเสียแขนทั้งสองข้างไปแล้วในเพียงชั่วพริบตา

“ตอนนี้มันขยับตัวไม่ได้แล้ว! อารอนเอาเลย!”

อารอนพุ่งไปด้านหลังของโกเล็มด้วยความเร็วอันเหนือชั้นและใช้ทักษะระดับสูง ใบมีดมรกตสะบั้นอำพร ทันที

ใบมีดมรกตสะบั้นอำพรเป็นทักษะเฉพาะตัวของเผ่าพันธุ์กิ่งก่ามังกรเริงระบำ

ทักษะนี้ช่วยเพิ่มพลังของใบมีดที่แนบติดกับข้อมือของกิ่งก่ามังกรเริงระบำมาตั้งแต่กำเนิด  พลังทำลายล้างและพลังการทะลวงของใบมีดเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว

ใบมีดที่ได้รับการเสริมพลังจะมีการสั่นสะเทือนที่มองไม่เห็น แต่เมื่อโจมตีเป้าหมายจะส่งคลื่นสั่นสะเทือนลึกเข้าไปในร่างของศัตรูเกราะที่ดูแข็งแกร่งจากภายนอกจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ จากแรงกระแทกภายใน

นอกจากนี้ใบมีดของมันยังสามารถดึงพลังงานธรรมชาติรอบตัวและกักเก็บไว้ในแกนกลางของใบมีด และสามารถปลดปล่อยออกมาในรูปแบบของ คลื่นตัดมรกต ซึ่งเป็นคลื่นพลังรูปโค้งที่สามารถตัดเป้าหมายระยะไกลได้

รวมถึงยังมีเมล็ดพฤกษาที่ซ่อนอยู่ในใบมีดพุ่งตามไปสร้างความเสียหายซ้ำสอง ทำให้ศัตรูที่รอดจากการโจมตีแรกไม่อาจต้านทานได้

เรียกได้ว่าทักษะนี้เป็นหนึ่งในสิ่งที่ทำให้เผ่าพันธุ์กิ่งก่ามังกรเริงระบำแข็งแกร่งมากและเป็นเอกลักษณ์ของพวกเขา

แต่ยังมีทักษะระดับสูงสุดที่เหนือขึ้นไปกว่านี้อีกที่เป็นเอกลักษณ์ของเผ่าพันธุ์กิ่งก่ามังกรเริงระบำ เพียงแต่อารอนยังไม่สามารถเรียนรู้และใช้มันได้ขณะนี้

อารอนคำรามเบา ๆ ร่างของมันเปล่งแสงสีเขียวสดใส ใบมีดที่ข้อมือทั้งสองข้างเริ่มเปล่งประกาย

ผิวใบมีดเหมือนถูกเคลือบด้วยหยกเรืองรอง เสียงกรีดร้องของพลังธรรมชาติดังขึ้นขณะที่มันก้าวไปข้างหน้า

มันพุ่งตัวเข้าหาโกเลมด้วยความเร็ว ใบมีดในมือขวาสะบัดตัดกลางลำตัว เสียงไม้หนาแตกดังสนั่น เกราะชั้นแรกของโกเล็มผู้พิทักษ์แตกออกเหมือนกระเบื้องที่โดนค้อนทุบ

ก่อนที่ใบมีดในมือซ้ายจะตามมาตัดซ้ำ ส่งแรงสั่นสะเทือนลึกเข้าไปในแกนกลางของมัน

เมื่อโกเล็มผู้พิทักษ์พยายามฟื้นตัว อารอนก็กระโดดขึ้นสูง ใบมีดมรกตสะท้อนแสงสว่างวาบก่อนที่มันจะฟันลงมาพร้อมปลดปล่อยคลื่นตัดมรกต

พลังรูปโค้งสีเขียวพุ่งเข้าโจมตีเป้าหมายจากระยะไกล คลื่นพลังนี้ตัดผ่านร่างโกเลมผู้พิทักษ์จนแตกกระจายเป็นเศษไม้

การโจมตีนี้รุนแรงมากจนร่างกายหลายส่วนของโกเลมผู้พิทักษ์แตกออกเป็นเสี่ยงๆ

แต่อย่างไรก็ตาม มันไม่สามารถกำจัดโกเล็มผู้พิทักษ์ได้เนื่องจากระดับพลังของพวกเขายังคงมีระยะห่างกันอยู่

ร่างขนาดมหึมาของโกเล็มผู้พิทักษ์เริ่มฟื้นตัว รากไม้จำนวนมากห่อหุ้มส่วนที่แตกสลายกลับคืนอย่างรวดเร็ว เสียงเถาวัลย์พันกันดังก้องราวกับการขยับของกลไกยักษ์

“ให้ตายเถอะ…มันจะฟื้นฟูเร็วขนาดนั้นได้ยังไง” ริวกล่าวพร้อมกัดฟันแน่น

แต่ในขณะนั้นเองเขาก็สังเกตเห็นลูกแก้วสีเขียวกลางอกของโกเล็มผู้พิทักษ์ที่เปล่งพลังชีวิตจำนวนมากราวกับหัวใจ  ก่อนที่มันจะค่อยๆเลือนหายไปเนื่องจากถูกครอบคลุมด้วยผิวเกราะไม้หนาของมันเหมือนเดิม

“บางที… นั้นอาจจะเป็นแก่นกลางพลังของมัน” ริวพึมพำในใจ

เขาคิดว่าพลังฟื้นฟูมหาศาลของโกเล็มผู้พิทักษ์คงหลีกเลี่ยงจากลูกแก้วสีเขียวนั้นไม่ได้

ริวหันไปถามอารอนทันที

“อารอนนายใช้ใบมีดมรกตสะบั้นอำพรได้อีกครั้งหรือเปล่า?”

แม้จะมีท่าทีเหนื่อยล้าหลังจากใช้ทักษะนั้นไปเมื่อกี้ แต่อารอนก็กัดฟันพยักหน้า

ดูเหมือนมันจะสามารถใช้ทักษะนี้ได้อีกแค่ครั้งเดียว

ริวพยักหน้าอย่างเข้าใจและตะโกนออกมาด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้

“โอกาสมีแค่ครั้งเดียว ใส่พลังให้เต็มที่!”