บทที่ 9 คัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่าง!

เป่ยเฟิงมองบรรยากาศในห้อง รู้สึกภูมิใจมาก

"ไม่เลว ทุกอย่างพร้อมแล้ว แค่รอเท่านั้น"

เป่ยเฟิงพยักหน้าเบาๆ

แล้วหยิบโทรศัพท์ยี่ห้อทั่วไปของตนโทรออก

"ตู้...ตู้..."

ไม่มีเสียงสัญญาณ เป่ยเฟิงก็ไม่แน่ใจว่าหวางเจี้ยนจะมาหรือไม่ เพราะอีกฝ่ายเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่ง คงยุ่งมาก

"ท่านประธาน เอกสารนี้ต้องการลายเซ็นของท่านค่ะ"

ที่ชั้นบนสุดของตึกสูงใจกลางเมืองชิง หญิงสาวในชุดทำงานรูปร่างดีเดินกรีดกรายเข้าสำนักงาน พูดเบาๆ

"อืม เอามานี่"

หวางเจี้ยนยืนข้างหน้าต่างบานใหญ่ มองลงมาที่เมืองชิงทั้งเมือง พูดเรียบๆ

หวางเจี้ยนดูเนื้อหาเอกสาร หยิบปากกาเซ็นชื่อตัวเองอย่างสวยงาม

"ฮัลโหล ใครพูด?"

กำลังจะประทับตรา เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หวางเจี้ยนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เห็นเบอร์ที่ไม่ได้บันทึกไว้ ลังเลแล้วก็รับ

เพราะมือถือเครื่องนี้ใช้ส่วนตัว คนที่รู้เบอร์ล้วนเป็นเพื่อน

"สวัสดีครับท่านหวาง ผมคนที่ขายปลาไหลเส้นทองเลือดให้ท่านครั้งก่อน"

เป่ยเฟิงพูดเบาๆ

"อ๋อ เป็นเธอนี่เอง ว่าไง? หาปลาไหลเส้นทองเลือดได้อีกแล้วหรือ?"

หวางเจี้ยนนึกขึ้นได้ เพราะตอนนั้นหนุ่มคนนี้ให้ความรู้สึกดี

"เปล่าครับ ครั้งนี้อยากเชิญท่านมาทานข้าวกลางวัน"

เป่ยเฟิงต้องการให้หวางเจี้ยนช่วยโฆษณาให้ ครั้งนี้จึงไม่คิดเงิน

"ฮ่าๆ ไม่ต้องหรอก สองวันนี้มีประชุม คงไม่มีเวลา"

หวางเจี้ยนพูดอ้อมๆ

"ขอโอกาสผมสักครั้ง วัตถุดิบไม่ด้อยไปกว่าปลาไหลเส้นทองเลือดหรอกครับ"

เป่ยเฟิงอยู่ในสังคมมานาน จะฟังไม่ออกได้อย่างไรว่าหวางเจี้ยนแค่ไม่อยากมา

"ได้ พรุ่งนี้ตอนเที่ยงฉันจะไป"

โทรศัพท์เงียบไปพักใหญ่ ในที่สุดหวางเจี้ยนก็พูดขึ้น

"ได้ครับ เดี๋ยวผมไปรับท่านที่ปากหมู่บ้าน งั้นท่านทำงานต่อเถอะครับ ผมไม่รบกวนแล้ว"

เป่ยเฟิงไม่พูดอะไรอีก วางสาย

"เฮ้อ คนหนุ่มสมัยนี้ ทำไมเห็นแก่ประโยชน์กันจังนะ"

วางสายแล้ว หวางเจี้ยนพึมพำ

เดิมเห็นแววหนุ่มคนนี้ดี ไม่นึกว่าจะเป็นพวกประจบประแจงด้วยหรือ? ช่างเถอะ เห็นเขามั่นใจขนาดนั้น ไปดูสักหน่อยก็ได้

"สำเร็จ!"

เป่ยเฟิงวางสาย ไม่รู้หรอกว่าหวางเจี้ยนคิดอย่างไร แค่เขามา อาหารของตนต้องทำให้เขาพอใจได้แน่!

เป่ยเฟิงถือคันเบ็ดไผ่ม่วง วิ่งไปที่บ่อน้ำอย่างตื่นเต้น ไม่ใส่เหยื่ออะไรเลย โยนเบ็ดลงบ่อเลย

ในโลกอีกมิติ เทือกเขามหึมา มีกลุ่มอาคารตั้งตระหง่าน เมฆหมอกล้อมรอบ ราวกับสวรรค์

ยอดเขาลูกหนึ่งราบเรียบ ราวกับถูกดาบฟันขาด ด้านบนมีเงาร่างคนไหวๆ

หนุ่มสาวในชุดโบราณมากมายยืนอยู่บนลานกว้าง ด้านหน้าพวกเขามีชายวัยกลางคนหลายคนลอยอยู่กลางอากาศ แผ่บารมีอันยิ่งใหญ่

"บัดนี้ข้าขอประกาศว่า ผู้ชนะการสอบเข้าสำนักครั้งนี้คือ ชิ่นฝาน!"

กลางอากาศ ชายวัยกลางคนที่ลอยอยู่พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย เสียงต่ำทุ้มกังวาน ดังชัดเจนเข้าหูทุกคน การควบคุมพลังระดับนี้ถือว่าถึงขั้นสูงสุดแล้ว

ด้านล่าง เด็กหนุ่มในชุดหรูหราดีใจ เชิดหน้าเดินไปที่ด้านหน้าชายวัยกลางคน

"รางวัลที่หนึ่ง ยาพลังหยวนหนึ่งเม็ด และคัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างหนึ่งเล่ม"

ในมือชายวัยกลางคนปรากฏขวดหยกใบหนึ่ง ข้างในมียาสีขาวนวลขนาดเท่าไข่นกกระทาอยู่เงียบๆ

หนุ่มสาวรอบๆ ต่างมองชิ่นฝานด้วยความอิจฉา

มียาพลังหยวนก็ไม่ต้องฝึกพลังเข้าร่างอย่างยากลำบากแล้ว กินยาเม็ดเดียวก็รู้สึกถึงพลังได้

ส่วนคัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างนั้น แค่ศิษย์ภายนอกสิบอันดับแรกถึงจะมีได้ ไม่แปลกที่พวกหนุ่มสาวจะอิจฉา

ชายวัยกลางคนลูบมือ ของสองอย่างก็ลอยมาหาชิ่นฝาน

เห็นของสองอย่างมาถึงตรงหน้า ชิ่นฝานกำลังจะยื่นมือรับ เกิดเหตุไม่คาดฝัน!

เส้นบางราวใยแมงมุมที่มีเบ็ดเหล็กสีดำ ทอดยาวไม่รู้กี่ลี้ ตกลงมาในชั่วพริบตา!

"ยาพลังหยวนแค่ของแถม คัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างถึงจะเป็นรางวัลที่แท้จริง มีคัมภีร์นี้ ตอนเริ่มต้นเราก็ได้เปรียบแล้ว ก้าวหนึ่งเร็ว! ทุกก้าวก็เร็ว! ไม่นาน พวกที่เข้ามาพร้อมกับเราจะมองหลังเราไม่เห็นด้วยซ้ำ"

ในใจชิ่นฝานร้อนแรง

แต่ในวินาทีถัดมา ปลายนิ้วแค่แตะถูกคัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่าง เบ็ดสายหนึ่งก็ทิ้งตัวลงมาตรงๆ เกี่ยวคัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างพอดี!

วินาทีต่อมา ภายใต้สายตางงงวยของชิ่นฝาน มันก็พุ่งขึ้นฟ้า!

"อันดับสอง หวางหลิน!"

ชายวัยกลางคนประกาศเรียบๆ

"เฒ่าผู้อาวุโส! คัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างของข้าลอยขึ้นฟ้าไปแล้ว!"

ชิ่นฝานงงไปครู่ แล้วตะโกนลั่น

"จะร้องเสียงดังทำไม... เฮ้ย! ลอยขึ้นฟ้าจริงๆ ด้วย!"

คำพูดของเจ้าวู่ถูกขัด รู้สึกไม่พอใจ ในใจคิดว่าพวกศิษย์นี่ช่างตื่นเต้นเกินเหตุ กำลังจะดุชิ่นฝาน พูดยังไม่ทันจบก็เห็นคัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างพุ่งขึ้นฟ้าหายไป ถึงกับงงไป หลุดคำหยาบออกมา

"แหม ไม่ธรรมดาเลย ข้าอยู่มาตั้งนาน เพิ่งเคยเห็นเรื่องแปลกใหม่แบบนี้ครั้งแรก"

เหล่าผู้อาวุโสที่ลอยอยู่กลางอากาศต่างทำปากจิ้มลิ้มจิ้มลิ้ม สีหน้าเหมือนเห็นของประหลาด

"เฒ่าผู้อาวุโส คัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างของข้า..."

ชิ่นฝานพูดเสียงอ่อย

"ใช่! รีบตามไปดักไว้!"

"ใครกล้ามาป่วนที่นี่!"

เหล่าผู้อาวุโสเพิ่งได้สติ หน้าแดง พุ่งขึ้นฟ้าพร้อมกัน!

แต่ก็ได้แต่มองคัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างลอยห่างออกไปเรื่อยๆ จำต้องยอมแพ้อย่างจนใจ

ส่วนเป่ยเฟิงกำลังหมุนรอกอย่างรวดเร็ว ความเร็วมือขนาดนี้ คาดว่าต้องโสดมาไม่ต่ำกว่ายี่สิบปีถึงจะฝึกได้...

"เห็นไหมล่ะ วันนี้เป็นวันดีจริงๆ"

เป่ยเฟิงอารมณ์ดี วันนี้น่าจะได้อะไรแล้ว

ไม่นาน แสงนวลสีขาวพร่าเลือนก็ปรากฏในบ่อ

"ติ๊ง! ตกได้สมบัติระดับ 1 คัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่าง (ดูดซับแสงแรกของดวงอาทิตย์ยามเช้า หากทำต่อเนื่องจะเปลี่ยนร่างกายใหม่) ได้ประสบการณ์เพิ่ม 300!"

มีแค่เสียงเครื่องจักรตอนที่ระบบผูกมัดครั้งแรกดังขึ้นในหัวเป่ยเฟิง

"คัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างระดับ 1? แบ่งระดับด้วยเหรอ?"

เป่ยเฟิงงง และประสบการณ์ขึ้นเลเวลของเขาก็เพิ่มขึ้น ทำไมสองสามครั้งก่อนไม่มีอะไร?

"หรือว่าปลาใหญ่กับไก่ตัวโตที่ตกได้สองครั้งก่อน ในสายตาระบบถือว่าไม่ถึงขั้น?"

เป่ยเฟิงพูดกับตัวเองอย่างแปลกใจ

แต่ความจริงอยู่ตรงหน้า เป่ยเฟิงจำต้องเชื่อ สั่นหัวระงับความคิดสับสนในหัว หยิบคัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างขึ้นมา

คัมภีร์วิธีหายใจแสงสว่างไม่หนา แค่หนึ่งนิ้ว แต่สัมผัสนุ่มเหมือนหยก ไม่รู้ทำจากวัสดุอะไร

"นี่มันตัวอักษรประเทศไหนวะ?"

เป่ยเฟิงเห็นตัวอักษรบนปกก็งง คดเคี้ยวเหมือนหนอนคลาน

(จบบทที่ 9)