บทที่ 87 สามธนูชี้ชะตา
ซวีจื่อซ่วยหยิบธนูยาว เขย่าแล่งธนู ดึงลูกธนูสีดำสนิททั้งดอกออกมา เขายืนตัวตรง จ้องมองสนามรบ ง้างธนูใหญ่ บนพื้น ทั้งคฤหาสน์ตระกูลจ้าวถูกกระแสลมปราณจากการปะทะของทั้งสองกลายเป็นซากปรักหักพัง ลมปราณเลือดอันเดือดพล่านลอยขึ้นม้วนตัวดุจควันยาว ใต้แสงจันทร์ ราวกับมีฝูงหมาป่าห้อตะบึง อานุภาพน่าสะพรึงกลัว แค่...