บทที่ 46 ของขวัญตอบแทน
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 46 ของขวัญตอบแทน
หลินเสวียนแทบรอไม่ไหวที่จะเข้าไปสำรวจ "ดันเจี้ยนฝันใหม่" แล้ว
ความฝันนี้วนเวียนมาเป็นเวลากว่ายี่สิบปี…ถึงแม้จะยังสำรวจไม่หมด แต่ความตื่นเต้นและความแปลกใหม่ก็เริ่มลดลงบ้างแล้ว
แต่บัดนี้ เมื่อพิสูจน์แล้วว่าความฝันนั้นคือโลกอนาคตที่แท้จริงห่างออกไป 600 ปี
เรื่องของซีซีและตู้เซฟเลยกลายเป็นเรื่องไม่สำคัญ
ซีซีเป็นคนแปลกหน้าสำหรับฉันโดยสิ้นเชิง ต่างยุคต่างสมัยกันถึง 600 ปี ส่วนเสียงที่คุ้นเคย อาจเป็นแค่ความบังเอิญ
ส่วนตู้เซฟในธนาคารนั้น…
“ก็เลยไม่แปลกที่ฉันจะเดาเลขรหัสไม่ถูกสักที”
หลินเสวียนเกาหัว:
“อาจจะเป็นตู้เซฟของฉันก็ได้ หรือไม่ใช่ก็ได้ ถ้าฉันเดาเลขรหัสถูกถึงแปลก”
ชื่อหลินเสวียนไม่ใช่ชื่อที่หายาก มีคนชื่อซ้ำกันเยอะแยะ
ใครจะไปรู้ว่าเจ้าของตู้เซฟนั้นเป็นหลินเสวียนคนไหนในยุคไหน…
เขาปิดหน้าเว็บ
เปิดระบบจัดการหนังสือของห้องสมุด
ค้นหาผลงานของศาสตราจารย์เกาเหวิน
《ทฤษฎีเบื้องต้นเกี่ยวกับเทคโนโลยีการจำศีล》、
《อนาคตและปัญหาทางเทคนิคของแคปซูลจำศีล》、
《คำอธิบายรายละเอียดของของเหลวเติมในแคปซูลจำศีล》、
《มุมมองต่อผลิตภัณฑ์เสริมจากเทคโนโลยีการจำศีล》
ทั้งหมดสี่เล่ม
เห็นได้ชัดว่าเล่มที่สามคือเป้าหมายของหลินเสวียน
หมายเหตุระบุตำแหน่งวางหนังสืออยู่ที่ชั้น 3 โซน C เช่นกัน แต่เป็นชั้นวางอื่น
หลินเสวียนจดบันทึกตำแหน่งที่แน่นอนก่อน แล้วรีบขึ้นลิฟต์ไปยังชั้น 3 ไม่นานเขาก็เจอผลงานของศาสตราจารย์เกาเหวิน：
《แคปซูลจำศีลและของเหลวเติมเต็ม: คู่มือฉบับสมบูรณ์》。
เขาหาโต๊ะว่างนั่งลง แล้วเริ่มอ่าน
แนวคิดการวิจัยของศาสตราจารย์เกาเหวินและดร.มิเชลสันแทบจะไม่แตกต่างกัน อาจเป็นเพราะนี่คือคำตอบเดียวของของเหลวเติมเต็มแคปซูลจำศีลก็เป็นได้ หลินเสวียนจึงหาตำแหน่งของสูตรเคมีปฏิกิริยาลูกโซ่สำคัญนั้นเจออย่างรวดเร็ว
“แน่ละ เขียนผิด จำสูตรเคมีอื่นมาปนกันนี่เอง”
เมื่อเจอจุดสำคัญแล้ว การตรวจสอบและเติมเต็มส่วนที่เหลือก็ง่ายขึ้นมาก
……
หลินเสวียนใช้เวลาสองวัน เพื่อให้แน่ใจว่าแก้ไขข้อผิดพลาดในการคัดลอกทั้งหมดเสร็จเรียบร้อย และยังได้เติมสูตรเคมีสำคัญที่เคยตกหล่นไปก่อนหน้านี้ลงไปด้วย
“ฮือ…”
หลินเสวียนเขียนคำสุดท้ายเสร็จที่โต๊ะทำงานในห้องนอน
หายใจออกยาว ๆ พิงพนักเก้าอี้
“เสร็จแล้ว”
เขาหยิบต้นฉบับสามหน้าบนโต๊ะทำงานขึ้นมา ครั้งนี้จะต้องไม่ผิดพลาดแน่ ๆ
เขาเปิดหน้าจอมือถือขึ้น ดูเวลา
ตีสี่กว่าแล้ว
“วันนี้วันจันทร์ เช้าต้องไปประชุม…ยังจำเป็นต้องนอนไหมเนี่ย?”
หลินเสวียนลังเลเล็กน้อย
การประชุมเช้าของบริษัท MX ห้ามสายเด็ดขาด เขาเริ่มกังวลว่าจะตื่นไม่ทัน
เปิดวีแชทขึ้นมา
สองสามวันที่ผ่านมา ศาสตราจารย์สวี่หยุนแวะมาทักทายและพูดคุยกับเขาทุกวัน เป็นการพูดคุยที่สุภาพ อ่อนโยน ถามไถ่ความคืบหน้าของงานวิจัยอยู่ตลอด
เขารู้สึกได้เลยว่า ศาสตราจารย์สวี่หยุนเป็นห่วงและร้อนใจมากจริง ๆ !
ทุกวันท่านจะกำชับเขาว่า:
“ถ้าได้ต้นฉบับใหม่เมื่อไหร่ รีบติดต่อฉันเลยนะ! เวลาไหนก็ได้!”
เขาเหลือบมองนาฬิกา
รู้สึกว่าจะส่งข้อความหาศาสตราจารย์สวี่หยุนตอนตีสี่มันไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่
แต่ก็คิดว่าท่านอาจจะไม่คิดเหมือนกัน…
“ลองดูก็ได้”
ผมส่งวีแชทหาสวี่หยุน: “อาจารย์สวี่ หลับหรือยังครับ?”
และในวินาทีถัดมา…
ติ๊งลิ๊ง ติ๊งลิ๊ง ติ๊งลิ๊ง ติ๊งลิ๊ง ติ๊งลิ๊ง ติ๊งลิ๊ง——
โทรศัพท์ดังขึ้นทันที
อืม…
ก็อย่างที่คาดไว้
ศาสตราจารย์สวี่หยุนดูตื่นเต้นมาก เปิดปากถามทันทีว่ามีต้นฉบับใหม่หรือเปล่า
ศาสตราจารย์สวี่หยุนบอกว่าตอนนี้ท่านกำลังทำวิจัยอยู่ในห้องแล็บ สองสามวันมานี้คิดถึงสูตรเคมีในต้นฉบับอยู่ตลอด นอนไม่หลับเลย และบอกว่าถ้าเขาสะดวก ท่านอยากจะมารับต้นฉบับตอนนี้เลย
“ผมส่งไปให้อาจารย์สวี่เองดีกว่าครับ อาจารย์พักผ่อนน้อยมากในช่วงนี้ ขับรถไม่ปลอดภัยหรอกครับ”
“เดี๋ยวผมส่งต้นฉบับให้อาจารย์เสร็จแล้ว กินข้าวเช้า ก็จะไปประชุมเช้าที่บริษัทเลย ไม่เสียเวลาหรอกครับ”
พูดจบแล้ว หลินเสวียนก็แต่งตัวเสร็จ หยิบต้นฉบับ แล้วเรียกรถแท็กซี่ไปมหาวิทยาลัยตงไห่
……
ข้างนอกฟ้ายังมืดอยู่เลย ชาวบ้านหลายคนเริ่มทำงานกันแล้ว ถนนไปมหาวิทยาลัยมีรถน้อย แท็กซี่จึงไปถึงหน้ามหาวิทยาลัยตงไห่เร็วมาก หลินเสวียนลงจากรถแล้ว รีบตรงไปยังห้องแล็บของศาสตราจารย์สวี่หยุน ส่งต้นฉบับให้เขา
“อืม……” ศาสตราจารย์สวี่หยุนหยิบต้นฉบับขึ้นมา นั่งลงอ่าน ระหว่างอ่านก็ชมไม่ขาดปาก “ไม่ผิดแน่ ครั้งนี้ไม่ผิดแน่!” เขาลูบมือด้วยความตื่นเต้น “หลินเสวียน ช่วงนี้ฉันกำลังศึกษาต้นฉบับที่เธอส่งมาให้ก่อนหน้านี้ ถึงแม้ขั้นตอนการทดลองจะติดขัด แต่ส่วนของทฤษฎีนั้นสมบูรณ์แบบมาก”
“เมื่อกี้ฉันดูต้นฉบับที่เธอเอามาให้ ตามประสบการณ์ของฉันแล้ว……สูตรเคมีที่เขียนไว้น่าจะถูกต้องแน่นอน” “ฉันเชื่อว่า อีกไม่นานฉันก็จะทำให้สารเติมเต็มแคปซูลจำศีลเสร็จสมบูรณ์ได้” หลินเสวียนยิ้มบาง ๆ ดีใจกับศาสตราจารย์สวี่หยุนด้วย
“ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ อาจารย์สวี่ ความปรารถนาของคุณที่รอคอยมานานแสนนานก็จะได้เป็นจริงเสียที”
“ตามความคิดของอาจารย์แล้ว การเปิดตัวและเผยแพร่สารเติมเต็มแคปซูลจำศีล จะจุดประกายวงการวิจัยเทคโนโลยีการจำศีลทั่วโลกอย่างแน่นอน ฉันเชื่อว่าไม่นานแคปซูลจำศีลก็จะพัฒนาสำเร็จ”
“ถึงเวลานั้น...สวี่อี้อี้ก็จะสามารถนั่งแคปซูลจำศีลไปรักษาโรคในอนาคตได้ ฉันเชื่อว่าอีกหลายสิบปีหรือหลายร้อยปีข้างหน้า เทคโนโลยีทางการแพทย์ของมนุษย์จะต้องสามารถรักษาโรคผักได้อย่างแน่นอน”
พูดถึงลูกสาว...
แววตาของสวี่หยุนเป็นประกายระยิบระยับด้วยความหวัง
เขาจับมือหลินเสวียนไว้แน่น พร้อมกับกล่าวขอบคุณอย่างซาบซึ้ง บอกว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะหลินเสวียน เขาต้องขอบคุณหลินเสวียนอย่างมาก
“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ อาจารย์สวี่”
หลินเสวียนสวมโค้ท หันตัวเตรียมตัวจะไป
“ผมจะไปทานอาหารเช้า แล้วก็จะกลับไปประชุมเช้าที่บริษัท ถ้าต้นฉบับมีปัญหาอะไร อาจารย์ก็ติดต่อผมได้เลยนะครับ”
“หลินเสวียน รอหน่อยสิ”
สวี่หยุนเรียกเขาไว้
แล้วหยิบแฟ้มเอกสารหนา ๆ จากโต๊ะที่รก ๆ ส่งให้หลินเสวียน
“อันนี้ให้เธอ ถือเป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ แทนคำขอบคุณละกัน”
หลินเสวียนรับมา
รู้สึกได้ถึงน้ำหนักที่หนักอึ้ง เหมือนมีเอกสารมากมายอยู่ข้างใน
“นี่อะไรกันครับ?” หลินเสวียนถามด้วยความสงสัย
สวี่หยุนยิ้มอย่างลึกลับแต่แฝงไปด้วยความเมตตา “ลองเปิดดูสิ”
“ฉันคิดว่า...เธอน่าจะใช้มันได้”
ใช้ได้? ใช้อะไรกัน?
หลินเสวียนรู้สึกอยากรู้ จึงคลี่เชือกที่ผูกถุงเอกสารออก แล้วหยิบเอกสารต่าง ๆ ข้างในออกมา
ด้านบนสุดเป็นเอกสารที่เขียนด้วยลายมือ 《หนังสือมอบอำนาจพิเศษ》
บนนั้นเขียนว่า:
【ด้วยนี้ ข้าพเจ้าขออนุญาตให้หลินเสวียน……เป็นผู้ได้รับอนุญาตพิเศษแต่เพียงผู้เดียว……โดยไม่คิดมูลค่า……】 และลงท้ายด้วยลายเซ็นต์ของศาสตราจารย์สวี่หยุน
“นี่มัน……”
หลินเสวียนถึงบางอ้อ
【นี่คือหนังสือมอบอำนาจพิเศษเกี่ยวกับสารเคมีมหัศจรรย์ที่บริษัทเครื่องสำอางทั่วโลกต่างใฝ่ฝันถึง!】
ถึงแม้จะไม่ใช่หนังสือมอบอำนาจอย่างเป็นทางการ แต่การเขียนด้วยลายมือก็มีผลทางกฎหมายเช่นกัน
และยิ่งทำให้หลินเสวียนประหลาดใจเข้าไปใหญ่ก็คือ——
หนังสือมอบอำนาจพิเศษฉบับนี้ไม่ได้เขียนให้กับบริษัท MX ไม่ได้เขียนให้กับจ้าวอิงจวิ้น……แต่เขียนให้กับตัวเขาเอง
ศาสตราจารย์สวี่หยุน เขา กลับมอบอำนาจพิเศษเกี่ยวกับสารเคมีชนิดนี้ให้กับตนเอง!
“อาจารย์สวี่…นี่มันยังไงกันแน่ครับ?”
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook