บทที่ 451: ปีศาจเข้าสู่โลกแห่งความเป็นจริง (3) (ตอนฟรี)
บทที่ 451: ปีศาจเข้าสู่โลกแห่งความเป็นจริง (3) (ตอนฟรี)
ครั้งนี้ เขาอาจกล่าวได้ว่าได้ใช้แก่นแท้โลหิตในร่างกายจนหมดสิ้น
แม้ว่าแก่นแท้โลหิตของเขาจะหมดไป แต่ซูหนานก็ไม่กังวลว่าจะไม่มีแก่นแท้โลหิตสำหรับฝึกฝนคัมภีร์กายามหาตะวันทอง
คราวที่แล้ว เขาแลกเปลี่ยนเฉพาะศพปีศาจที่จางหยางล่ามาได้เท่านั้น ศพปีศาจที่หวังหนานล่ายังไม่ได้แลกเปลี่ยน
ยังมีปีศาจอีกประมาณหกสิบตัว รวมถึงปีศาจระดับลึกลับมากกว่าสี่สิบตัวที่ถูกล่าโดยตัวละครทั้งสองในครั้งนี้ อย่างน้อยพวกมันก็สามารถแลกเปลี่ยนแก่นแท้โลหิตปีศาจระดับลึกลับได้ประมาณหนึ่งร้อยห้าสิบหยด
นอกจากนี้ เขายังมีศพปีศาจระดับราชาอีกเจ็ดศพอยู่กับตัวเขาด้วย!
ทั้งหมดนี้ก็คือทรัพย์สมบัติที่เขาสะสมไว้
“นายท่นา ท่านมีแก่นแท้โลหิตมากมายขนาดนั้นได้อย่างไร?”
แก่นแท้โลหิตปีศาจหลายร้อยหยดตกลงบนแผ่นจานหยาง เมื่อรู้สึกถึงพลังที่อยู่ในแก่นแท้โลหิตเหล่านั้น ปีศาจหลายตัวก็รู้สึกเสียวซ่านที่หนังศีรษะ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งแก่นแท้โลหิตปีศาจระดับราชาสี่หยดสุดท้ายที่ซูหนานนำมาทำให้ปีศาจหลายตัวรู้สึกหนาวสั่นอย่างมาก
ซูหนานไม่ตอบและรีบเทแก่นแท้โลหิตทั้งหมดลงบนแผ่นจานอย่างรวดเร็ว
ในที่สุด เมื่อแก่นแท้โลหิตที่มีพลังมหาศาลถูกแผ่นจานดูดซับจนหมด แผ่นจานใต้อินทรีสูงก็ระเบิดเป็นแสงที่พร่าพราย
แสงนั้นห่อหุ้มมันและในวินาทีถัดมา แสงนั้นก็หายไป อินทรีสูงที่ยืนอยู่บนแผ่นหินหายไปไหนไม่รู้ เหลือเพียงแผ่นหินที่ยังคงอยู่
“เขาไปสู่อีกโลกหนึ่งแล้วหรอ?” ปีศาจหลายตัวอุทาน
ซูหนานไม่ได้อธิบายแต่รีบเก็บแผ่นหยางและพูดกับปีศาจอีกหลายตัว:
“อีกไม่นาน พวกนายก็จะมีโอกาสเช่นกัน อีกสองวัน ทางเดินไปยังโลกนั้นจะปรากฏขึ้นในโลกนี้ อย่างไรก็ตาม ทางเดินนั้นอันตรายมาก ดังนั้น แม้ว่าพวกนายจะค้นพบมัน แต่จงอย่าเข้าไป”
หลังจากสั่งสอนปีศาจหลายตัวแล้ว เขาก็ออกจากเกมอย่างรวดเร็ว
“ห้ะ? เจ้านายหายไปไหน?”
เมื่อเห็นว่าซูหนานหายวับไปในอากาศ ปีศาจที่เหลือทั้งหมดก็ตกใจหมด
แพะแก่พูดว่า “วิธีที่เจ้านายหายตัวไปนั้นเหมือนกับของพวกคนนอก เป็นไปได้ไหมว่านายท่านจะเชี่ยวชาญความสามารถของพวกคนนอก?”
“ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆ นายท่านสามารถส่งอินทรีสูงไปยังโลกของคนนอกได้ ซึ่งหมายความว่าเขาได้รับความสามารถในการเดินทางไปยังโลกนั้น”
ในความเป็นจริง ซูหนานคลานออกมาจากแคปซูลเกม
ทันใดนั้น แผ่นจานหยินที่เขาวางไว้บนพื้นในระยะไกลก็ระเบิดเป็นแสงที่พร่าพราย
แผ่นจานหยินกำลังขยายตัวขึ้น และในที่สุด มันก็กลายเป็นแผ่นหินที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางหนึ่งเมตร
เมื่อแสงยังคงส่องสว่างขึ้น ร่างของอินทรีสูงก็ปรากฏบนแผ่นหินโดยทันที
“สำเร็จ”
ซูหนานถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสุข
ตอนนี้ อินทรีสูงอาจเป็นปีศาจตัวแรกบนโลกนี้!
“นี่คือโลกของพวกคนนอกหรอ?”
อินทรีสูงจ้องไปที่สิ่งของในห้องอย่างว่างเปล่า ความอยากรู้ปรากฏชัดในดวงตาของมัน
เมื่อเขาเห็นซูหนาน อินทรีสูงก็ตั้งรับทันที “แกเป็นใคร”
“ฉันเอง” ซูหนานกล่าว
เมื่อได้ยินเช่นนี้ อินทรีสูงก็ตกตะลึง หลังจากสัมผัสได้ถึงความเชื่อมโยงระหว่างพวกเขา ในที่สุดมันก็ยืนยันได้ว่าคนตรงหน้าคือเจ้านายของมัน และในที่สุดก็ผ่อนคลายลง “นายท่าน? ท่านสามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้จริงๆ คุณถึงระดับราชาแล้วหรอ?”
ซูหนานหาข้อแก้ตัว “ไม่มีปีศาจในโลกนี้ มีแต่เพียงมนุษย์”
“หากนายต้องการเดินไปมาในโลกนี้ นายต้องกลายเป็นมนุษย์”
“ถ้าในอนาคตนายออกไป นายต้องไม่ออกไปในรูปแบบปัจจุบันของนายโดยเด็ดขาด นายต้องเปลี่ยนกลับเป็นรูปลักษณ์ดั้งเดิมของนาย”
รูปแบบดั้งเดิมของอินทรีสูงคืออินทรีดำ ซึ่งจะไม่ดึงดูดความสนใจ และยังเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เขาเลือกอินทรีสูง
เขาหยิบสิ่งของหลายอย่างจากอินทรีสูงและซูหนานก็บีบแก่นแท้โลหิตออกมาก่อนจะหยดลงบนตัวตุ๊กตาฟาง
ในชีวิตจริง เขามีเพียงชีวิตเดียว ดังนั้นเขาจึงต้องการมันเพื่อปกป้องตัวเอง เขาต้องจัดเตรียมมันโดยเร็วที่สุด
หลังจากทำสิ่งเหล่านี้แล้ว ซูหนานก็มองไปที่เตาธูปในมือของเขา วางแผนที่จะหาที่วางมัน
อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้ เขายังมีเรื่องสำคัญมากที่ต้องแก้ไข
วิญญาณเต๋าศักดิ์สิทธิ์!
เพื่อรวบรวมพลังจากธูป การมีเพียงสิ่งประดิษฐ์พิธีกรรมวิถีศักดิ์สิทธิ์นั้นก็ยังไม่เพียงพอ เขายังต้องการวิญญาณเต๋าศักดิ์สิทธิ์เพื่อกลั่นเพลิงธูปอีกด้วย
ปัญหาคือ วิญญาณเต๋าศักดิ์สิทธิ์ของเขาในปัจจุบัน ดูเหมือนว่าจะเป็นของเทพแห่งความสุข ไม่ใช่ของเขาเอง....
