บทที่ 437 ปล่อยให้กระสุนลอยอยู่สักพัก
บทที่ 437 ปล่อยให้กระสุนลอยอยู่สักพัก “ตอนนั้นภรรยาฉันทำผิดเอง พวกเราก็เคยพยายามห้าม แต่เธอเป็นคนที่ดื้อดึงมาตลอด…” “พวกเรารู้ดีว่าเราไม่สมควรกับคุณอิงชุนเลย เมื่อเห็นเธอ พวกเราก็รู้สึกผิดจนไม่กล้ามองหน้า…” “แม้จะเป็นความผิดของภรรยาฉัน แต่ฉันเองก็ผิดที่ไม่ห้ามปราม ฉันในฐานะลุงของเธอช่างล้มเหลว…” ลุง...
