บทที่ 356 ที่หนึ่งแห่งหล้า การสั่งสมวิชาจิตรกรรม
รอบกายหลี่เฮามีเขตแดนปกคลุม เสียงวิถีสั่นสะเทือนในดวงจิต วิถีที่แผ่ออกมาราวกับเมฆและแสงอรุณลอยวน ร่างอันเหนือโลกในม่านหมอกจางๆ ยิ่งดูเหนือสามัญ ดึงดูดสายตาผู้คน ขณะที่หลี่เฮาหลับตาพิจารณา ภายนอกต่างวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆ นานา ทุกคนตื่นตระหนกมองอักษรสีเลือดที่ยอดศิลาจารึก แล้วก็มองกลับไปที่ชายหนุ่...
