บทที่ 270 โทษทัณฑ์ที่โหดร้ายที่สุด!
เพียงพริบตา ศิษย์นิกายเต๋าอี้กลุ่มใหญ่มุ่งหน้ามายังครัว ล้อมรอบซิ่วหลิงจนไม่มีที่ให้หลบ เมื่อเห็นศิษย์นับไม่ถ้วนรอบตัว ซิ่วหลิงกลืนน้ำลายด้วยความประหม่า กล่าวออกมาอย่างตะกุกตะกัก "เอ่อ...พี่ชาย ข้า...ข้าทนไม่ไหวจริงๆ กลิ่นมันหอมเกินไป" ในเวลานี้ ซิ่วหลิงไม่กล้าปฏิเสธอีกต่อไปและยอมรับตามตรง ได้ยินเช่...
