บทที่ 225 ใครในเผ่ามังกรไม่อยากนอนกับเทพมังกรบ้า
หลังจากที่นางพูดจบ บริเวณรอบๆกลับเงียบสนิท ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆเลย!
จินเป่าเอ๋อก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร ในเมื่อนางถูกดึงเข้ามาในเรื่องนี้แล้ว ต่อให้รีบไปก็ไม่มีประโยชน์!
ยิ่งไปกว่านั้น นางรู้สึกว่าสถานการณ์นี้ไม่น่าจะเกี่ยวกับเผ่ามารและเผ่ามังกร ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีเวลาว่างขนาดมาสะกดรอยตามลูกมังกรสาวที่เพิ่งโตเต็มวัยอย่างนาง
อีกอย่าง นางก็ไม่ได้รู้จักเซียนมากมายด้วย...
คิดไปคิดมา คงมีเพียงผู้หญิงคนนั้น ที่นางมองแล้วไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ใช่ไหม
เมื่อคิดถึงตรงนี้ นางขบคิดอยู่ครู่หนึ่ง!
นางจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้น... เหมือนจะชื่อหลิวลี่หรือ
“เซียนหลิวลี่นี่ว่างมากหรือไง มาตามข้าทำไม”
หญิงสาวที่ซ่อนตัวอยู่ในมิติพิเศษพลันสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย ก่อนจะโบกมือเบาๆเพื่อคลายอำพรางตัว...
ร่างบางในชุดสีม่วงอ่อนดูสง่างามและสวยงามมาก ใบหน้าก็งดงามไร้ที่ติ แต่ในตอนนี้ ดวงตาคู่นั้นกลับไร้แววความอ่อนโยนและความอยากรู้อยากเห็นอย่างที่เคยมี
เมื่อมองไปที่จินเป่าเอ๋อร์กลับเต็มไปด้วยความจ้องมองและศัตรูที่ซ่อนเร้น...
จินเป่าเอ๋ออดรู้สึกทึ่งในใจไม่ได้!
นี่คือสิ่งที่เรียกว่ามิติของผู้แข็งแกร่งระดับสวรรค์หรือ หากไม่ใช่เพราะสายตาที่แหลมคมของหลิวลี่ นาคงไม่มีวันสังเกตเห็นได้เลย! เพราะกลิ่นอายของผู้แข็งแกร่งระดับสวรรค์นั้นยากที่จะจับได้จริงๆ...
“ฮ่าฮ่า น้องมังกรขาวคงเข้าใจผิดหรือเปล่า? ข้าแค่บังเอิญมาซ่อมแซมบาดแผลที่นี่เท่านั้น มิได้มีเจตนาตามเจ้าแต่อย่างใด!”
จินเป่าเอ๋อเงียบไปชั่วขณะ หากไม่ใช่เพราะประสาทสัมผัสของนางเฉียบคม จนสังเกตได้ว่าสายตาคู่นั้นจ้องตามนางมานานแล้ว นางคงเชื่อคำพูดนี้ไปแล้วจริงๆ!
“อย่างนั้นหรือ~ งั้นขอลา!”
แต่ทว่า พอนางหันหลังได้ไม่ถึงสองวินาที...
หลิวลี่ก็ขวางทางนางไว้ ดวงตาคู่นั้นจับจ้องไปที่มังกรสาวตรงหน้า ซึ่งสูงกว่าตัวเองเล็กน้อย
หลิงลี่มองดูใบหน้าที่งดงามประณีตของอีกฝ่าย และดวงตาคู่นั้นที่เย็นชาและนิ่งสงบ ใจนางก็สั่นสะท้านขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก!
อย่างไรก็ตาม นางรีบตั้งสติได้ในทันที ความอิจฉาผ่านไปแวบหนึ่ง ก่อนจะถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน!
“น้องมังกรขาวสนิทสนมกับท่านเทพมังกรมากหรือไม่”
จินเป่าเอ๋อเหลือบตามองหลิวลี่... คนที่มานี่ดูท่าจะไม่ประสงค์ดีเลย! นางจึงยิ้มบางๆใบหน้าที่งดงามอยู่แล้วพลันเปล่งประกายยิ่งขึ้น ทำเอาหลิวลี่ที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันถึงกับตาพร่าไปชั่วขณะ!
จากนั้นก็ได้ยินเสียงของจินเป่าเอ๋อที่เย็นชา พูดบางอย่างที่ชวนให้โกรธสุดๆ!
“สนิทสิ นอนด้วยกันทุกวันจะไม่สนิทได้ยังไงล่ะ! บางทีตอนนี้อาจจะมีลูกแล้วก็ได้ อยากดูไหมล่ะหลิวลี่”
ต้องยอมรับว่านางยังรู้สึกขุ่นเคืองใจอยู่บ้าง! แม้จะไม่ใช่ความผิดของหลงหลี่ซิงโดยตรง เพราะดูตามเวลาแล้ว บรรพบุรุษของนางยังไม่ทันเกิดเลยด้วยซ้ำ! แต่นางก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอย่างไม่มีเหตุผล!
ทันทีที่พูดจบ ใบหน้าของหลิวลี่ก็ซีดเผือด สายตาจ้องเขม็งไปที่นาง! ความโกรธและความอิจฉาลุกลามอยู่ในดวงตาเหมือนจะลุกเป็นไฟ ท่าทางเหมือนอยากฉีกนางเป็นชิ้นๆ!
แรงกดดันมหาศาลจากร่างของหลิวลี่พลันกระแทกลงมาที่จินเป่าเอ๋อ...
ใบหน้าของจินเป่าเอ๋อพลันหม่นลง โชคดีที่นางมีร่างเทพอสูร และอีกทั้งมังกรขาวในร่างนางก็อยู่ในขั้นท้ายของระดับหลุดพ้น ทำให้พอจะทนได้!
ขณะที่นางกำลังตัดสินใจจะหยิบอาวุธสังหารวิญญาณออกมาสู้กับผู้หญิงคนนี้ เสียงตวาดดังลั่นก็ดังมาจากข้างหลัง!
“หลินหลางหลิวลี่!! เจ้ากำลังทำอะไรอยู่!”
เสียงตวาดนี้ทำให้หลินหลางหลิวลี่ที่กำลังอิจฉาและโกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้ถึงกับสะดุ้ง และจินเป่าเอ๋อเองก็ชะงักไปเล็กน้อย!
หลินหลางหรือ หนึ่งในเจ็ดตระกูลใหญ่หรือ!
นี่มันพวกพ้องกันชัดๆ ใช่ไหม! หลินหลางชิงซิน... ตอนนี้ยังมีหลินหลางหลิวลี่อีก! ผู้หญิงตระกูลหลินหลางนี่ชอบแย่งคนกับนางกันหมดเลยหรือยังไง
ในตอนนั้นเอง ชายหนุ่มผู้แข็งแกร่งระดับสวรรค์ในชุดสีขาวคนหนึ่งก็เดินเข้ามา ใบหน้าดูเคร่งขรึม เขาส่งสายตาดุใส่หลินหลางหลิวลี่ แล้วหันมามองเด็กสาวมังกรขาวที่มีพลังระดับท้ายของขั้นหลุดพ้นด้วยใบหน้าจริงจัง
หากเป็นสถานการณ์ปกติ เรื่องทะเลาะเล็กๆน้อยๆ แบบนี้เขาคงไม่ใส่ใจ แต่เด็กสาวตรงหน้านั้นไม่ธรรมดาเลย เพิ่งจะจัดการมารต่อหน้าผู้คนด้วยพลังสีชมพูที่แตกต่างจากคนทั่วไป เห็นได้ชัดว่าเป็นที่หวาดกลัวของเผ่ามาร...
ในช่วงเวลาแบบนี้ อย่ามองคนแค่ระดับพลังดีกว่า หากตัดสินใจผิด ตระกูลหลินหลางก็อาจถึงจุดจบได้ในมือเขา!
“หลิวลี่ยังอ่อนเยาว์ ขอโทษด้วยหากทำให้รำคาญ!”
หัวหน้าตระกูลหลินหลางผู้ยิ่งใหญ่กลับมาขอโทษอย่างสุภาพต่อเด็กสาวมังกรขาวที่อยู่เพียงระดับท้ายของขั้นหลุดพ้น เรื่องนี้ทำให้คนรอบข้างต่างมองหน้ากันด้วยความตกใจ
เดิมทีพวกเขาก็อยากดึงตัวจินเป่าเอ๋อมาร่วมด้วยอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ความคิดยิ่งซับซ้อนเข้าไปอีก!
เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คนมากมาย จินเป่าเอ๋อก็ไม่อยากทำอะไรรุนแรงเกินไป จึงพยักหน้ารับเบาๆ
“ไม่มีอะไร ข้าก็แค่คิดว่าเซียนหลิวลี่น่าจะบรรลุนิติภาวะแล้ว...”
คำพูดที่เหมือนไม่เกี่ยวกันนี้ทำให้ทุกคนงงไปชั่วขณะ หัวหน้าตระกูลหลินหลางเองก็ดูสับสนเล็กน้อย
“ท่านหมายความว่าอย่างไร”
จินเป่าเอ๋อทำหน้าตกใจ
“เอ๊ะ หรือไม่ใช่ ท่านบอกว่านางยังเด็กไร้เดียงสา ให้ข้าให้อภัยนาง นั่นแสดงว่านางน่าจะอายุน้อยกว่าข้าสินะ ข้าเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะเอง งั้นนางยังไม่ถึงวัยบรรลุนิติภาวะเหรอ”
ทันทีที่พูดจบ ทุกสายตาก็หันไปมองหลินหลางหลิวลี่กันหมด ในหัวเริ่มคำนวณอายุของนางโดยไม่รู้ตัว...
พวกเขาจำได้ว่าไม่นานมานี้ ตระกูลหลินหลางเพิ่งจัดงานวันเกิดครบ 300 ปีให้หลินหลางหลิวลี่... ตอนนี้เธอน่าจะมีอายุเกิน 300 ปีแล้วแน่ๆ!
ในขณะที่มังกรสาวที่เพิ่งบรรลุนิติภาวะของเผ่ามังกร อายุส่วนใหญ่ก็ไม่เกิน 200 ปี...
ไม่ว่าจะมองในแง่ของอายุของผู้บำเพ็ญเพียรหรืออายุของเผ่ามังกร หลินหลางหลิวลี่ต้องมีอายุมากกว่ามังกรขาวคนนี้อย่างน้อย 100 ปีแน่นอน!
เมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาเยาะเย้ยที่มองมา หลินหลางหลิวลี่หน้าแดงซ่านจนถึงใบหู! ร่างกายนางยืนนิ่งแข็งทื่อ ดวงตาเต็มไปด้วยความอับอายแทบจะร้องไห้ออกมา!
ในตอนนั้นเอง หลงเจี้ยนที่เพิ่งเดินเข้ามาก็ได้ยินคำอธิบายจากเซียนบางคน ดวงตาสีม่วงของเขาเย็นยะเยือก แรงกดดันรอบตัวทำให้ทุกคนรู้ว่าเขาไม่พอใจอย่างมาก!
เมื่อหลินหลางหลิวลี่เห็นหลงเจี้ยนเดินเข้ามา นางพลันน้ำตาคลอเบ้า มองเขาด้วยความรู้สึกผิด เสียงอ่อนโยนและน่าสงสารดังขึ้น
“ท่านเทพมังกร ข้า... ข้าขอโทษ... เป็นความผิดของข้าทั้งหมด! แม้แต่นางจะดูหมิ่นชื่อเสียงของท่าน ข้าก็ไม่ควรใช้แรงกดดันข่มขู่เผ่ามังกร โปรดลงโทษข้าด้วย...”
เมื่อเหล่าเซียนและมังกรได้ยินคำพูดนี้ ก็พากันเผยสีหน้าประหลาดใจราวกับได้ยินเรื่องที่ไม่น่าเชื่อ!
อะไรนะ นางใช้แรงกดดันเล่นงานลูกมังกรสาวตัวนี้เพราะอีกฝ่ายดูหมิ่นเทพมังกรหรือ ฟังดูแล้วเหมือนนิทานเกินไปหน่อยหรือเปล่า!
ต้องไม่ลืมว่า เทพมังกรหลงเจี้ยน ถือเป็นสัญลักษณ์แห่งศรัทธาสูงสุดในเผ่ามังกร! บรรดาลูกมังกรสาวทั้งหลายต่างก็แทบอยากอุทิศตนให้เขาอย่างเต็มใจ ไม่มีใครปฏิเสธหรือโต้แย้งคำสั่งของเขา แม้แต่จะตายเพื่อเขาก็ไม่ใช่เรื่องที่พวกเขาจะรู้สึกเสียใจ!
แล้วนี่มันอะไรกัน พวกเขาได้ยินอะไรกันแน่ มีลูกมังกรสาวคนหนึ่งกล้าดูหมิ่นเทพมังกรหรือ นี่มันข่าวใหญ่ระดับสะเทือนวงการชัดๆ!
ในเวลานั้น สายตาจำนวนมากก็พุ่งตรงไปยังจินเป่าเอ๋อ แววตาเต็มไปด้วยความสนอกสนใจ เหมือนว่าบรรยากาศในสนามรบที่ตึงเครียดจะถูกทำให้ผ่อนคลายลงด้วยเรื่องราวนี้เล็กน้อย พวกเขาไม่รังเกียจเลยที่จะได้ฟังเรื่องสนุกๆ แบบนี้
หลงเจี้ยนเองก็หันมามองจินเป่าเอ๋อ ดวงตาสีม่วงลึกล้ำของเขาดูมืดมน เหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
จินเป่าเอ๋อเงยหน้าขึ้น สีหน้าเย็นชา ทว่าดวงตากลับเต็มไปด้วยความไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี
“ดูหมิ่นหรือ ข้าเพียงบอกว่าอยากมีลูกให้เทพมังกรถือว่าเป็นการดูหมิ่นงั้นเหรอ เจ้านี่ไม่เคยถามคนอื่นเลยสินะ! เผ่ามังกรทั้งเผ่ามีใครบ้างที่ไม่อยากนอนกับเทพมังกรหรือ”
พูดจบ นางก็ไม่สนใจสายตาอึ้งทึ่งของเหล่าเซียนและมังกรที่มองมาอีกต่อไป ดวงตานางเหลือบมองไปยังมังกรสาวหลายตัวที่อยู่ด้านหลังของหลงหลี่ซิง ซึ่งแปลงร่างเป็นมนุษย์ และคำพูดที่ออกมาจากปากของนางก็ทำให้ทุกคนแทบจะอ้าปากค้างกับความตรงไปตรงมาอย่างเหลือเชื่อ!
“ขอถามหน่อยเผ่ามังกรแดง! ถ้าหากเทพมังกรยินยอม พวกเจ้าจะยอม ผสมพันธุ์ กับเขาไหมล่ะ”
