บทที่ 19 นี่มันความรู้สึกใจเต้นนี่นา!

บทที่ 19 นี่มันความรู้สึกใจเต้นนี่นา!

"หมู่บ้านของพวกเราปลูกกล้วยไม้สกุลหวายกว่า 1,000 เอเคอร์ และมีประสบการณ์ในด้านนี้อย่างมากมาย กระถางกล้วยไม้สกุลหวายภูเขาไฟสามารถทำได้อย่างแน่นอนและเหมาะสมอย่างมากเลยด้วย"

"ทุกคนสามารถเอาไปเลี้ยงไว้บนโต๊ะทำงานหรือที่ขอบหน้าต่าง แล้วก็สามารถเอามาทำเป็นชาได้ตลอดเวลา มันมีสรรพคุณในการบำรุงร่างกาย บำรุงกำลัง แถมยังทำให้มีอายุยืนยาวอีกด้วยครับ!"

อะไรนะ

บำรุงร่างกายและบำรุงปราณ?!

แถมยังทำให้มีอายุยืนยาวอีกด้วย?!

ห้องไลฟ์สดเปลี่ยนแนวไปในทันที

คนที่ยังตกใจในเรื่องที่กล้วยไม้สกุลหวายไม่จำเป็นต้องใช้ดินในการปลูก ก็เริ่มเปลี่ยนจุดสนใจไปในทันที

ผู้คนกว่า 50,000 คนในห้องไลฟ์สดนั้นถูกเปลี่ยนความสนใจไปในพริบตา

"ฉันบอกเลยนะว่ากล้วยไม้สกุลหวายนี่มันดังนะ ทำไมพวกคุณถึงไม่รู้จักกันเลยล่ะ"

เฉินจิ่วซือหยิบหินภูเขาไฟที่ปลูกกล้วยไม้สกุลหวายขึ้นมา แล้วนั่งบนกระบะรถสามล้อ แล้วก็มองดูปฏิกิริยาในห้องไลฟ์สดด้วยความตกใจ "กล้วยไม้สกุลหวายในประเทศของเรานั้นมีประวัติการกินมากว่าสองพันปีแล้ว มันถูกเรียกว่าเป็นสมุนไพรวิเศษ และยาศักดิ์สิทธิ์ มีอยู่ในตำราการแพทย์แทบทุกเล่ม"

"ในตำนาน เขาบอกว่ายาอายุวัฒนะที่จิ๋นซีฮ่องเต้ตามหานั้นก็คือกล้วยไม้สกุลหวายนี่เอง และในบันทึก ก็บอกว่าเคล็ดลับความงามของพระนางบูเช็กเทียนนั้นก็มีกล้วยไม้สกุลหวายเป็นส่วนประกอบหลัก และตอนที่องค์หญิงแต่งงาน ก็ยังมีการพกกล้วยไม้สกุลหวายไปด้วยห้าโถ... แน่นอนว่าพวกนี้ก็เป็นแค่ตำนานพื้นบ้าน ต้องมีส่วนที่แต่งเติมเสริมแต่งเข้าไปบ้าง"

"แต่ในตำราแพทย์ อย่างเช่น ตำรายาสมุนไพรที่บอกว่ากล้วยไม้สกุลหวายช่วยบำรุงหยิน เพิ่มพลังปราณ และทำให้ร่างกายเบา แถมยังมีอายุยืนยาวนั้น มันก็ไม่ได้ผิดอะไร"

"อีกอย่าง จากการตรวจสอบด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ ก็พบว่ากล้วยไม้สกุลหวายนั้นมีสารอาหารอยู่มากมาย โดยเฉพาะสารจำพวกอัลคาลอยด์ ที่มีฤทธิ์ในการควบคุมระดับน้ำตาลและลดความดันโลหิต"

"สรุปก็คือ มันเป็นสมุนไพรที่ดีมากๆ แถมยังทานได้ง่ายอีกด้วย"

"ถ้าได้เลี้ยงไว้สักต้น แล้วก็เก็บส่วนของลำต้นมาทำเป็นชา มันก็เป็นทางเลือกที่ดีใช่ไหมล่ะครับ ทั้งสวยงาม แถมยังใช้ประโยชน์ได้จริงด้วย"

ในตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงผู้ชมในห้องไลฟ์สดเลย แม้แต่คนที่ปลูกกล้วยไม้สกุลหวายที่อยู่ในที่นั้นก็ยังฟังเฉินจิ่วซือพูดจนงงไปหมด

ตอนที่เขาเกลี้ยกล่อมให้คนในหมู่บ้านเริ่มปลูกกล้วยไม้สกุลหวาย เขาก็ไม่ได้... พูดจาเก่งขนาดนี้นี่นา

ตั้งแต่ตำนานจนถึงความเป็นจริง จากอดีตถึงปัจจุบัน มีเหตุผลที่สอดคล้องกันในทุกๆ ด้าน

มันยากที่จะไม่เชื่อสิ่งที่เขาพูดเลย

พวกเขาที่ปลูกกล้วยไม้สกุลหวายมากับมือยังรู้สึกอยากจะซื้อเลย นับประสาอะไรกับผู้ชมในห้องไลฟ์สด

ใครจะปฏิเสธสิ่งที่เฉินจิ่วซือพูดได้ล่ะ

ไม่บำรุงไตก็บำรุงกำลัง ไม่ก็บำรุงความงาม หรือไม่ก็ยืดอายุ

สรรพคุณเหล่านี้ทำให้ทุกคนที่ไม่ใช่เด็กเล็กเข้ามาอยู่ในกลุ่มเป้าหมายทั้งหมด

แถมยังบอกว่ามันสะดวกมาก อยากใช้เมื่อไหร่ก็ใช้ได้เลย

แล้วใครจะไม่สนใจกันล่ะ

"ฉันซื้อ! ฉันซื้อก็ได้!"

"ไอ้นี่มันวิเศษขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"ว้าว พอลองค้นในเน็ตดูแล้วก็แพงเหมือนกันนี่!"

"เหมือนมีไว้ก็ดีเหมือนกันสินะ"

"ใช้เป็นยาบำรุงก็ได้ แถมยังดูสวยงามอีก สมบูรณ์แบบเลย!"

ฝูจือหยินมองดูข้อความที่ขึ้นเต็มหน้าจอ เธอเองก็เริ่มตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว

ดูเหมือนจะมีหลายคนที่สนใจแล้ว!

ถ้าเป็นแบบนี้ มันก็เท่ากับว่าพวกเขาประสบความสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง

มันได้ผลจริงๆ ด้วย!

การทำกล้วยไม้สกุลหวายพร้อมกระถางนั้นง่ายกว่าการปลูกให้เสร็จแล้วค่อยขายเยอะเลย เพราะต้นที่ปลูกเพียงไม่กี่เดือนก็สามารถนำใส่กระถางขายได้แล้ว

ความเสี่ยงก็น้อยกว่าด้วย

ดูเหมือนว่าหมู่บ้านจะมีช่องทางทำมาหากินเพิ่มขึ้นมาอีกแล้ว!

ด้านรถสามล้อที่พวกเขานั่งมานั้นก็ไม่ได้วิ่งช้า

ในเวลาแค่ไม่กี่ประโยค รถคันนี้ก็กลับมาถึงบ้านหลังเล็กๆ แล้ว

และเมื่อได้รับการช่วยเหลือจากคนหลายคน หินภูเขาไฟก็ถูกนำไปวางไว้ในที่ที่เหมาะสม

ส่วนคุณตาฝูก็เข้าสู่โหมดทำงานในทันที

เหมือนกับว่าทุกคนที่อยู่รอบๆ นั้นไม่มีตัวตน

จิตใจทั้งหมดอยู่ที่หินภูเขาไฟ

เครื่องมือต่างๆ ก็อยู่ในมือของเขาอย่างคล่องแคล่ว

การเคลื่อนไหวก็ดูราบรื่น

เศษหินภูเขาไฟก็ร่วงหล่นลงมาเรื่อยๆ พร้อมกับเสียงที่ดังตามมา

ไม่นานนัก มุมของมังกรก็เริ่มปรากฏให้เห็น

"จือหยิน เธอว่าถ้าพวกเราปลูกกล้วยไม้สกุลหวายไว้บนมือของมังกร มันจะดูแปลกไปไหม"

มังกร เป็นหัวหน้าของ 28 นักษัตร เป็นสุดยอดของนักรบ แต่เฉินจิ่วซือไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น แต่กลับไปสนใจที่มือซ้ายของมันที่ยกขึ้นมา

เหมือนกับว่าการปลูกกล้วยไม้สกุลหวายไว้บนฝ่ามือ แล้วก็มีมอสอยู่รอบๆ นั้นจะฟังดูเท่อย่างมากเลยทีเดียว

แต่สำหรับประติมากรรมโดยรวมแล้ว.. มันก็ฟังดูแปลกๆ นะ

"อืมม พวกเราเอาไปปลูกบนฐานดีกว่ามั้ง รู้สึกว่าถ้าไปปลูกบนตัวมันเลยมันจะดูแปลกๆ นอกจากว่ารูปทรงของมันคือการแบกอะไรไว้" ฝูจือหยินที่เออออก็พูดขึ้นมา

เหมือนกับว่าเธอก็รู้สึกแปลกๆ เหมือนกัน

แต่ก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง

แต่ถ้าเอาไปปลูกบนฐาน มันก็ดูโล่งๆ

ดูยังไงก็รู้สึกว่ามันขาดอะไรไป

ทั้งสองคนลังเลอยู่นาน จากนั้นเฉินจิ่วซือก็สูดหายใจแล้วพูดว่า "ช่างมันเถอะ เรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องที่เราต้องกังวล ถ้าลูกค้าอยากจะปลูกบนมือ เราก็จะปลูกบนมือ ถ้าลูกค้าอยากให้ปลูกบนฐาน เราก็ปลูกบนฐาน"

"อีกอย่าง ไม่ใช่ว่ากระถางต้นไม้ทุกอันของเราจะดูแปลกๆ แบบนี้สักหน่อย เราสามารถแกะสลักเป็นสวนเล็กๆ หรือกระถางเล็กๆ ก็ได้ไม่ใช่เหรอ ยังไงก็เห็นที่ปลูกชัดเจนอยู่แล้ว ไม่น่าจะดูแปลกอะไร"

"ก็จริง ลูกค้าอยากได้แบบไหนก็เอาแบบนั้น ลูกค้าคือพระเจ้า" ฝูจือหยินก็พยักหน้าแบบขอไปที

ถ้าลูกค้าบอกว่ามันสวย ก็คือสวย!

ก็คนเขาจ่ายเงินนี่

ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่ คุณตาก็เริ่มแกะสลักดาวอีกดวงที่อยู่ข้างๆ มังกรแล้ว

มังกรยังไม่ได้แกะสลักอย่างละเอียด เหมือนกับว่าเป็นแค่ฉบับร่าง

แต่ในไม่ช้าทั้งสองคนก็เข้าใจความหมาย

คือแกะสลักทั้งหมดออกมาก่อน แล้วค่อยเติมรายละเอียดเข้าไป มันก็จะดูสมบูรณ์แบบมากขึ้น

ไม่นานนัก คุณตาก็เริ่มสร้างความน่าสนใจให้กับมันโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัวเลย

หลังจากที่อยู่มาสักพัก

เฉินจิ่วซือเห็นว่ายังมีเรื่องที่เขาต้องทำอีกเยอะ แล้วเขาก็ไม่ได้มีแผนที่จะอยู่ที่นี่ต่อ "จือหยิน ทางนี้ก็ฝากเธอด้วย ฉันจะไปทำธุระหน่อย"

แม้หมู่บ้านไม่ได้ใหญ่ แต่ก็มีเรื่องที่ต้องทำเยอะ

แถมสตูดิโอกระถางกล้วยไม้สกุลหวายภูเขาไฟก็เพิ่งจะก่อตั้งขึ้นมา มีเรื่องที่ต้องจัดการเยอะแยะ เฉินจิ่วซือก็เลยคิดว่าจะไปทำธุระเสียหน่อย