บทที่ 160 แนวคิดระบบ กล่องเลือกอุปกรณ์ระดับเทพเจ้า!

เมื่อเห็นลุงเฉินบอกให้รอก่อนกะทันหัน

ฮั่นต้าเปาก็รู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาทันที

จากการใช้เวลาร่วมกันสองวันที่ผ่านมา เขาพอเข้าใจลุงเฉินได้บ้างแล้ว

โดยทั่วไปเมื่อลุงเฉินพูดประโยคนี้ ส่วนใหญ่มักจะเปลี่ยนใจ

เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังจะถูกทอดทิ้ง...

แน่นอนอย่างที่คิด

ภายใต้สายตาอันตื่นตระหนกของเขา เฉินเป่ยซวนจ้องมองบรันเดนแล้วค่อยๆ เอ่ยปาก

"ข้าเพิ่งตระหนักว่าข้าเข้าใจผิด ข้าคิดว่าท่านผู้ปกครองบรันเดนเป็นคนใจกว้าง เป็นคนมีวิสัยทัศน์ เป็นผู้ที่อยู่เหนือความต่ำต้อย แต่ตอนนี้..."

เขาแสดงสีหน้าผิดหวัง ส่ายหน้าถอนหายใจ

"...ช่างน่าผิดหวังจริงๆ ที่แท้ก็จะบอกข่าวสำคัญให้ท่าน แต่เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ช่างเถอะ..."

"ต้าเปา พวกเราไปกันเถอะ..."

ฮั่นต้าเปา: (*ﾟ∀ﾟ*)！

บรันเดน: "...รอก่อน!"

เมื่อเห็นเฉินเป่ยซวนจะเดินจากไป บรันเดนรีบเรียกไว้

เขาลุกขึ้นเดินเข้ามาใกล้ ใบหน้าที่เคร่งขรึมจู่ๆ ก็ยิ้มกว้าง ขยิบตาทำหน้าตาประจบ

"โอ้ พวกเรากำลังคุยกันอยู่นี่นา ได้สิ ได้สิ..."

......

หลายนาทีต่อมา

ทั้งสองฝ่ายพอใจกับข้อตกลง เฉินเป่ยซวนพาฮั่นต้าเปามุ่งหน้าไปยังคลังสมบัติ

ข่าวสำคัญที่เขาว่านั้นก็คือเรื่องของจิ้งจอกเก้าหาง ไม่มีอะไรจะน่าเชื่อถือไปกว่าข้อมูลที่ได้จากหัวหน้าเผ่าปีศาจที่ยอมรับเขาเป็นพ่อบุญธรรมแล้ว

แต่เขาก็บอกว่ามีปัญหาเรื่องเวลา ต้องรอให้จิ้งจอกเก้าหางมาหาเขาก่อนถึงจะได้ข้อมูล

บรันเดนบอกว่าไม่มีปัญหา

โดยเฉพาะเมื่อได้ทราบว่าเฒ่าเฉินใช้กำลังเพียงคนเดียวพลิกแพลงสถานการณ์ในเมืองราชสีห์ ทำลายการประชุมใหญ่ของเผ่าพันธุ์ ก็ยิ่งไม่รีบร้อน

ไม่ว่าจะจริงหรือเท็จ

ทั้งการรอดชีวิตกลับมาจากโลกปีศาจ และการต่อสู้กับเหล่ามารเมื่อครู่ ล้วนแสดงให้เห็นถึงพลังอันเหนือธรรมดาของเฒ่าเฉิน

บรันเดนเต็มใจที่จะช่วยเหลือในครั้งนี้

ถือใบอนุญาตผ่านเข้าออกแบบใช้ครั้งเดียว ยามรักษาคลังสมบัติตรวจสอบแล้วก็ปล่อยให้เขาเข้าไป

สิ่งที่น่าสนใจคือ ยามรักษาคลังสมบัติของเมืองศักดิ์สิทธิ์แห่งฤดูหนาวมีพลังธรรมดา ระดับประมาณ 130

เทียบกับเมแกนแห่งเมืองตะวันตกดินแล้วต่างกันราวฟ้ากับดิน

"เป็นเพราะเมืองตะวันตกดินมีประตูเชื่อมต่อกับโลกมารหรือ..."

เฉินเป่ยซวนคิดในใจ

แต่ไม่นานเขาก็โยนความคิดนี้ทิ้งไป มุ่งความสนใจไปที่การเลือกของ

คลังสมบัติของเมืองระดับ 2 นี้ช่างฟุ่มเฟือยเหลือเกิน อุปกรณ์และไอเทมมากมายส่องประกายระยับตา งดงามอย่างยิ่ง

แต่ทุกชิ้นล้วนถูกผนึกด้วยมนตร์เพื่อป้องกันการขโมย

เดินดูคร่าวๆ รอบหนึ่งแล้วก็ตรงไปยังโซนอุปกรณ์

ตอนนี้อุปกรณ์ที่เขาสวมใส่ส่วนใหญ่เป็นระดับ 40 ถึงเวลาต้องเปลี่ยนแล้ว

ไม่นานเขาก็เลือกอุปกรณ์ที่พอใจได้หนึ่งชิ้น

——————

[ผ้าคาดศีรษะของซีเอ๋อร์]: ระดับ 70 สีส้มในตำนาน

ผล 1: เลือด +10000

ผล 2: สติปัญญา +270

ผล 3: ความเร็วในการร่ายสกิล +60%

ผล 4: ได้รับ [พรของซีเอ๋อร์] สกิลต่อเนื่องเพิ่มความเสียหายขึ้น 50%

——————

เฉินเป่ยซวนเลือกอุปกรณ์ชิ้นนี้โดยมีการพิจารณา

ตอนนี้เขาอยู่ระดับ 71 สามารถใช้ไม้เท้าพันมายาได้จนถึงระดับ 80

ไม้เท้าพันมายาเพิ่มพลังให้สกิลต่อเนื่องทั้งหมด เหมาะกับอาณาจักรแห่งความตาย พายุหมุน และแม้แต่ม่านพิษเข้มข้น

ต่อไปเขาวางแผนจะสร้างระบบของตัวเอง

การโจมตีเดี่ยวมีการลงทัณฑ์ทำลายโลกและหอกแห่งความอลวนก็พอ

สำหรับการฆ่ามอนสเตอร์ทั่วไปสามารถใช้แท่นเพลิงน้ำแข็งมารและอาณาจักรเพลิงดำแห่งความตาย สองสกิลระยะยาว

ดาวระเบิดทำลายพิภพเป็นสกิลระเบิดนิวเคลียร์ ตัดสินแพ้ชนะในครั้งเดียว

เมื่อเจอการต่อสู้ขนาดใหญ่ต้องการจบเร็ว ก็สามารถใช้การระเบิดน้ำแข็งของน้ำแข็งพันลี้ หรือการแพร่กระจายของพิษ

ผู้ส่งสารแห่งความอลวนยิ่งมีมากยิ่งดี ไม่ว่าจะใช้เป็นลูกน้องหรือใช้เล่นงานบอสก็ใช้ได้ดีมาก

ยังสามารถชุบชีวิตเพื่อรับประกันความปลอดภัยของตัวเองได้อีกด้วย

และในบรรดาสกิลเหล่านี้ สิ่งที่เขาต้องการพัฒนาเป็นอันดับแรกคือสกิลต่อเนื่อง การเวียนว่าย·อาณาจักรเพลิงดำแห่งความตาย!

ดังนั้นการเพิ่มความเสียหายให้สกิลต่อเนื่องยิ่งมากยิ่งดี

เฉินเป่ยซวนสวมใส่ทันทีโดยไม่ลังเล คุณสมบัติเพิ่มขึ้นเล็กน้อย

ออกจากคลังสมบัติ ทั้งสองคนก็ไปที่ร้านสัตว์เลี้ยงเพื่อตรวจสอบไข่สัตว์เลี้ยง

นำไข่สัตว์เลี้ยงระดับเทพที่ได้มานานแล้วไปตรวจสอบ เสียเงินถึง 100 เหรียญทอง ทำให้เขาต้องอุทาน

——————

[ไข่มังกรเทพสีม่วง]: คุณภาพระดับทอง

คำอธิบาย: เมื่อฟักแล้วจะได้รับลูกมังกรเทพสีม่วงตัวเดียวในหกพิภพ

——————

"หืม???"

ตัวเดียวในหกพิภพ?

ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เขาโชคดีขนาดนี้

หรือว่าเป็นผลงานของคุนหมื่นพิภพอีก?

เฉินเป่ยซวนตกใจในใจ เพื่อความปลอดภัยจึงพนมมือท่องมนต์สักพัก

ทำเสร็จแล้วถึงยิ้มออก เลือกที่จะฟักทันที

เวลาฟักต้องใช้ 12 ชั่วโมง ต้องรอถึงพรุ่งนี้ถึงจะได้เห็น เขาจึงเก็บเข้ากระเป๋า

จากนั้นเขาหยิบกล่องเลือกอุปกรณ์ระดับเทพเจ้าที่สวยงามออกมา เลือกที่จะเปิด!

ฉึ่ง!

แสงสีทองสว่างวาบ ข้อมูลของอุปกรณ์ระดับเทพเจ้า 21 ชิ้นปรากฏขึ้นตรงหน้าให้เขาดูและเลือก

ข้างในเป็นชุดอุปกรณ์ครบเซ็ตสามสายการเล่น

ได้แก่:

สายปืนใหญ่เวท เน้นลดคูลดาวน์และมานา

สายจอมเวทรุนแรง เน้นการเพิ่มความเสียหายทุกประเภท

สายเสื้อคลุมขาวระยะประชิด เน้นเลือด + ควบคุม + ความเสียหายต่อเนื่อง

อาวุธไม่ต้องดู หมวกและเสื้อผ้าก็ใช้ได้อยู่แล้ว

เขาสนใจดูสร้อยคอและแหวนเป็นหลัก!

และเลือกความเสียหายต่อเนื่องของสายเสื้อคลุมขาว

——————

[หัวใจแห่งการครุ่นคิด]: ระดับ 70 ระดับทองเทพเจ้า (สร้อยคอ)

ผล 1: พลังโจมตีเวท +4300

ผล 2: สติปัญญา +580

ผล 3: สกิลต่อเนื่องเพิ่มความเสียหายขึ้นอีก 100%

ผล 4: ระยะเวลาของสกิลต่อเนื่องและสถานะ +100%

ผล 5: ความเสียหายต่อเนื่องของคุณจะทำให้เป้าหมายเกิด [การครุ่นคิด] ลดสติปัญญาลง 0.1% ต่อวินาที ฟื้นฟูหลังออกจากการต่อสู้

——————

[การทรมานแห่งความเจ็บปวด]: ระดับ 70 ระดับทองเทพเจ้า (แหวน)

ผล 1: พลังโจมตีเวท +4000

ผล 2: สติปัญญา +550

ผล 3: สกิลต่อเนื่องลดการใช้มานา 80%

ผล 4: สกิลต่อเนื่องเพิ่มความเสียหายขึ้นอีก 100%

ผล 5: ความเสียหายต่อเนื่องของคุณจะทำให้เป้าหมายเกิด [การทรมาน] ดูดมานาเท่ากับความเสียหายในอัตราส่วน 1:1

——————

เฉินเป่ยซวนเปรียบเทียบกับอุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่ รู้สึกว่าการเลือกสร้อยคอน่าจะดีกว่า

แหวนพิสัยไกลเพิ่มความเสียหายสุดท้ายมหาศาล มีผลกับทุกสกิล สามารถใช้ต่อไปได้

กลับกันผลของรอยคร่ำครวญที่ป้องกันการควบคุมหนึ่งครั้งและการทำลายอุปกรณ์กลับดูไม่ค่อยมีประโยชน์

หลังจากคิดอย่างถี่ถ้วน เฉินเป่ยซวนเลือกสร้อยคอ [หัวใจแห่งการครุ่นคิด]!

รอยคร่ำครวญที่ถอดออกมาก็ไม่ได้กลายเป็นของเก่า เวลาทำสงครามระหว่างประเทศก็สามารถสวมใส่เพื่อทรมานผู้เล่นประเทศอื่น ทำลายอุปกรณ์พรึ่บๆ!

ทำทุกอย่างเสร็จแล้ว เฉินเป่ยซวนทั้งสองคนก็หาช่างตีเหล็กเฒ่าในเมืองศักดิ์สิทธิ์

ช่างตีเหล็กเฒ่าเป็นชายชราที่ผมและหนวดเปลี่ยนเป็นสีขาวหมดแล้ว แต่กล้ามเนื้อทั่วร่างกลับดำเป็นมันวาว ดูเหมือนนักเพาะกายที่ทาน้ำมัน สร้างผลกระทบทางสายตาอย่างรุนแรง

เห็นวัสดุที่เฉินเป่ยซวนนำออกมา ช่างตีเหล็กเฒ่าพยักหน้า

"หาข้ามาเรื่องนี้ถือว่าถูกคนแล้ว แต่ค่าจ้างของข้าสูง และอาจต้องใช้เวลานานในการสร้าง"

"นานแค่ไหน?"

ช่างตีเหล็กเฒ่าลูบหนวด คิดแล้วพูด

"การหลอมรวมวัสดุแต่ละชนิดต้องใช้เวลาครึ่งวัน"

เฉินเป่ยซวนเข้าใจในใจ

ครึ่งวันก็คือ 12 ชั่วโมง เท่ากับว่าทุกครั้งที่ออกจากเกม เขาจะสร้าง พอเข้าเกมก็เสร็จพอดี

"ได้ ไม่มีปัญหา"

เขาส่งไม้เท้าพันมายาและวัสดุให้ จ่ายค่าจ้างเป็นเหรียญทองแล้วหมุนตัวไปที่แท่นเคลื่อนย้าย

แต่กลับถูกยามบอกว่านี่เป็นแท่นเคลื่อนย้ายทางเดียว ไม่สามารถกลับไปมหานครแห่งแสงสว่างได้

เฉินเป่ยซวนรู้สึกเสียดาย

มองเวลาเหลืออีกไม่กี่นาที จึงล้มเลิกความคิดที่จะบินกลับไป

ก่อนออกจากเกมเขาเปิดหน้าต่างแสดงข้อมูลตัวละคร ดูคุณสมบัติ

......

(จบบท)