ตอนที่ 235 ข้าได้ยินว่าเจ้ากำลังตามหาเทพเจ้าสายฟ้าใช่ไหม?!

ตอนที่ 235 ข้าได้ยินว่าเจ้ากำลังตามหาเทพเจ้าสายฟ้าใช่ไหม?!

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! เจ้ามนุษย์โง่เขลา!” คัล บอร์สันแห่งโลกแสยะยิ้มด้วยความยินดีเมื่อเห็นเรด โนลวิลล์บินเข้ามาหา ทำให้มันอ้าปากกว้างอันน่าสะพรึงรอคอยให้เหยื่อวิ่งเข้ามาเอง

แต่ทันใดนั้นมันก็มีสายฟ้าสว่างวาบพุ่งขึ้นมาจากพื้นอย่างกะทันหันพุ่งตรงเข้าสู่ปากอันอ่อนนุ่มของคัล บอร์สันจนทะลุผ่านออกมาจากดวงตาขวาของมัน!

“กร๊าซซซ!” เสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดดังสนั่นจากคัล บอร์สัน หัวของมันส่ายไปมา เลือดสีเขียวเข้มจำนวนมากไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเมื่อเลือดเหล่านั้นตกลงสู่พื้นทรายมันก็เกิดหลุมขนาดใหญ่ที่โดนกัดกร่อนอย่างรวดเร็ว

เรด โนลวิลล์ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้เขาชะงักกลางอากาศ และไม่กล้าขยับตัว

“ราชาแห่งแอสการ์ดล้วนมีตาเพียงข้างเดียว แล้วนายอดีตราชาจะเป็นข้อยกเว้นได้ยังไง!” เอริคกล่าวพร้อมหัวเราะเยาะเย้ย และสะบัดมือเบา ๆ ควบคุมหอกที่เขายิงออกไปเหมือนปืนแม่เหล็กไฟฟ้าให้กลับมาสู่มือของเขาอีกครั้ง

คัล บอร์สันกัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวด พร้อมกับใช้ดวงตาที่เหลือจับจ้องมาที่เอริค และเมื่อเห็นออร่าพิเศษที่มาจากตัวของเอริคมันก็ยิ่งทำให้คัล บอร์สันโกรธแค้นจนแทบคลั่ง

“เป็นเจ้านี่เอง! เจ้าทำลายความหวาดกลัวของข้า!”

“เพิ่งรู้หรือไง?” เอริคตอบกลับด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ และลอยตัวขึ้นจนอยู่ในระดับสายตากับหัวของคัล บอร์สันมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเรียบเฉย

“เจ้ามนุษย์! เจ้าตายแน่!” คัล บอร์สันโกรธจนถึงขีดสุด มันดีดหางกลับและพุ่งตัวขึ้นอย่างรุนแรง ปากขนาดใหญ่พ่นเวทมนตร์หลากสีที่เต็มไปด้วยความชั่วร้ายออกมาอย่างต่อเนื่อง

แต่เอริคที่ไร้ผลกระทบจากอารมณ์ใด ๆ ยังคงมีสมาธิและสงบนิ่ง เขาเคลื่อนตัวหลบเลี่ยงเวทมนตร์เหล่านั้นอย่างชาญฉลาด และถ้าหากหลบไม่ได้ก็ใช้พลังดึงดูดเวทมนตร์ให้ชนกันเพื่อทำลายล้างกันเอง

การเคลื่อนไหวที่แม่นยำของเอริคทำให้เรด โนลวิลล์มีกำลังใจเพิ่มขึ้น เขาชูค้อนโยเนียร์ขึ้นสูง รวบรวมพลังสายฟ้าจำนวนมหาศาลจนกลายเป็นลูกศรสายฟ้าที่พุ่งตรงเข้าสู่บาดแผลของคัล บอร์สัน

หัวงูของคัล บอร์สันที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว่า 30 เมตร และดวงตาที่ใหญ่เหมือนบ้านเล็ก ๆ ถูกยิงทะลุจากพลังแม่เหล็กไฟฟ้าของเอริคจนเป็นแผลขนาดใหญ่ ดังนั้นเมื่อลูกศรสายฟ้าพุ่งเข้าที่เดิมอย่างแม่นยำ และระเบิดพลังสายฟ้าออกมาดวงตาข้างนั้นก็ถูกทำลายจนหมดสิ้น!

“กร๊าซซซ!” คัล บอร์สันร้องโหยหวน หัวของมันสะบัดไปมา เวทมนตร์หยุดชะงัก แต่เขี้ยวอันแหลมคมยังคงพุ่งตรงมาหาเอริค

เมื่อเวทมนตร์หยุดลง เอริคก็มองเห็นโอกาสเช่นกัน เขาใช้พลังเปลี่ยนแรงโน้มถ่วงเพื่อลอยตัวขึ้นเหนือหัวคัล บอร์สันและแทงหอกลงไปอย่างรุนแรง

ทันใดนั้นพลังที่เหลือจากอาณาเขตทำลายล้างก็ถูกปลดปล่อยออกมา กลายเป็นแสงเจิดจ้าที่พุ่งตรงเข้าสู่บาดแผลนั้น

“บังอาจ!” คัล บอร์สันเบี่ยงหัวหลบทันที และป้องกันตัวเองด้วยเกล็ดที่คอของมัน ก่อนที่หางยักษ์ของมันจะตวัดกลับมาจนเอริคและเรด โนลวิลล์ต้องถอยหนีเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกโจมตี

ในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ได้รับโอกาสหายใจ คัล บอร์สันก็เริ่มเปลี่ยนแผนใหม่ ทันใดนั้นหมอกดำจำนวนมากก็ลอยออกมาจากเกล็ดของมัน ปกคลุมร่างกายขนาดมหึมาทั้งหมดอย่างรวดเร็ว

เอริคและเรด โนลวิลล์มองภาพตรงหน้าด้วยความระมัดระวัง เนื่องจากหมอกดำเหล่านี้ได้ปิดกั้นการตรวจสอบของพวกเขา ทำให้พวกเขาทั้งคู่ไม่กล้าบุกเข้าไปโดยพลการ และทำได้เพียงตั้งการ์ดอย่างระแวดระวัง

“เจ้ามนุษย์โง่เขลา พวกเจ้าไม่มีวันฆ่าข้าได้!” เสียงของคัล บอร์สันดังขึ้นจากในหมอกดำ และเปลี่ยนแปลงทิศทางไปมาจนจับทิศทางไม่ได้ ทำให้พวกเขาทั้งคู่ไม่รู้เลยว่ามันกำลังทำอะไรอยู่ภายในนั้น

ก่อนที่หลังจากนั้นไม่นานเรด โนลวิลล์จะไม่สามารถอดทนรอได้อีกต่อไป และเรียกสายฟ้าผ่าลงมาอีกครั้งพุ่งเข้าใส่หมอกดำ แต่สายฟ้านั้นกลับจมหายไปในความมืดมิด ราวกับหยดน้ำที่หายวับไปในทะเลลึก

“ไร้ประโยชน์! ไม่มีใครฆ่าข้าได้! ไม่ใช่ธอร์ ไม่ใช่โอดิน และไม่ใช่พวกเจ้า!” เสียงของคัล บอร์สันดังลอดผ่านหมอกดำ ราวกับมีม่านน้ำมากั้น ทำให้ฟังไม่ชัดเจน

“เขากำลังทำอะไร?” เรด โนลวิลล์ถามพลางมองไปที่เอริคด้วยความสงสัย

เอริคขมวดคิ้วและตั้งสมาธิวิเคราะห์อย่างรวดเร็ว “โดยปกติ ตัวร้ายมักใช้วิธีแบบนี้เพื่อถ่วงเวลา แต่พลังของเขาก็กำลังลดลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงต้องการจบการต่อสู้นี้โดยเร็วที่สุด นั่นหมายความว่าเขาไม่ได้พยายามถ่วงเวลา!”

“ถ้าไม่ได้ถ่วงเวลา แล้วมันกำลังทำอะไร?” เรด โนลวิลล์ถามอย่างไม่เข้าใจ ราวกับได้รับมรดกความคิดซื่อ ๆ มาจากธอร์

“เขาอาจกำลังเตรียมการโจมตีครั้งใหญ่” เอริคพูดพลางหรี่ตา “หรือมันอาจแค่เบี่ยงเบนความสนใจของเรา ระวังด้านหลัง!”

เอริคหมุนตัวอย่างรวดเร็ว ปล่อยหอกในมือพุ่งออกไปเหมือนดาวตก ส่วนเรด โนลวิลล์ที่ช้ากว่าเล็กน้อย และเพิ่งยกค้อนโยเนียร์ขึ้นมาได้ แต่การโจมตีจากด้านหลังก็มาถึงเขาแล้ว!

คัล บอร์สันโผล่มาเงียบ ๆ อยู่ด้านหลังของพวกเขา พร้อมกับฟันอันแหลมคมที่อยู่ห่างไม่ถึงหนึ่งเมตร!

ในระยะใกล้ขนาดนี้ หอกแม่เหล็กไฟฟ้าของเอริคพุ่งไปถึงทันที แต่คราวนี้คัล บอร์สันกลับเตรียมการป้องกันเอาไว้ โดยมันได้ใช้เวทมนตร์สร้างเกราะในปากที่เปราะบาง ทำให้หอกของเอริคไม่สามารถสร้างความเสียหายได้

“ระวัง!” เรด โนลวิลล์ร้องเสียงดัง ดวงตาก็หดเล็กด้วยความตกใจ ก่อนใช้ร่างกายชนเอริคให้พ้นจากปากอันกว้างใหญ่ของคัล บอร์สัน แต่ตัวเขาเองกลับถูกงับเข้าไปในปากแทน

“เรด!” เอริคร้องเสียงดังด้วยความโกรธ เขาสร้างหอกขึ้นมาใหม่ทันที และพุ่งเข้าใส่ดวงตาซ้ายของคัล บอร์สันด้วยพละกำลังมหาศาล

พลังจากแรงพื้นฐานทั้งสี่ระเบิดขึ้นในชั่วพริบตา คราวนี้เอริคปล่อยพลังโดยไม่ควบคุม ทำให้หอกแตกกระจายกลายเป็นหลุมดำที่พุ่งเข้าใส่ดวงตาซ้ายของคัล บอร์สันทันที

แสงสว่างถูกดูดกลืน พื้นที่รอบหลุมดำยุบตัว ดวงตาซ้ายของคัล บอร์สันถูกทำลายอย่างสมบูรณ์

“กร๊าซซซ!” คัล บอร์สันร้องด้วยความเจ็บปวด ทำให้หัวของมันถอยกลับไปทันที พร้อมกับปล่อยเรด โนลวิลล์ออกมาจากปาก

ซึ่งในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่อยู่ในปากงู ชุดเกราะของเรด โนลวิลล์ก็ถูกกัดกร่อนจนเสียหาย ผิวหนังหลอมละลาย และเขาไม่สามารถถือค้อนโยเนียร์ได้อีกต่อไป ทำให้ค้อนตกลงพื้นทันที

โชคดีที่ค้อนโยเนียร์ได้ช่วยถ่ายทอดพลังบางส่วนให้เขา ทำให้ยังรักษาชีวิตเอาไว้ได้ แต่เขาก็ไม่สามารถต่อสู้ได้อีกต่อไป

เรด โนลวิลล์ที่ถูกพ่นออกมาจากปากคัล บอร์สันเริ่มลอยเข้าไปใกล้หลุมดำเพราะแรงดึงดูด ทำให้เอริครีบกางมือออก และใช้พลังแรงโน้มถ่วงและแรงแม่เหล็กควบคุมหลุมดำให้พุ่งมันกลับไปที่คัล บอร์สันอีกครั้ง

เนื่องจากร่างกายของคัล บอร์สันที่ใหญ่โตเกินไป ทำให้มันไม่สามารถหลบการโจมตีได้ทัน ดังนั้นมันจึงอ้าปากกว้างและกลืนหลุมดำเข้าไปอีกครั้ง

ในขณะเดียวกันเอริคก็อาศัยจังหวะนี้ส่งตัวเรด โนลวิลล์กลับไปยังนิวยอร์ก ส่วนตัวเขาเองก็ค่อย ๆ ร่อนลงมายืนบนพื้นและหยิบค้อนโยเนียร์ขึ้นมา

“ขึ้นมาซะ!” เอริคตะโกนด้วยความตั้งใจสูงสุด และยกค้อนโยเนียร์ขึ้นสูงเหนือหัว

แน่นอนว่าค้อนโยเนียร์ไม่ได้ยอมรับเขา ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงใช้พลังแม่เหล็กและแรงโน้มถ่วงยกมันขึ้นมา

ด้วยเหตุนี้เองค้อนโยเนียร์ที่ถูกยกขึ้นด้วยพลังภายนอก ไม่ใช่ด้วยคุณสมบัติของเอริค ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถได้รับพลังของเทพเจ้าสายฟ้าได้

ดังนั้นเอริคจึงโยนค้อนกลับลงพื้นด้วยความเสียดาย ดูเหมือนว่าการจัดการกับคัล บอร์สันจะต้องพึ่งพาตัวเขาเองเท่านั้นแล้ว

“ไม่ใช่ว่ามีเพียงเทพเจ้าสายฟ้าที่สามารถฆ่าคัล บอร์สันได้เหรอ? แต่ตอนนี้เทพเจ้าสายฟ้าขยับไม่ได้แล้ว แล้วจะฆ่ามันได้ยังไง? หรือว่าจะมีเทพเจ้าสายฟ้าอีกคนโผล่?”

ตูม!

ทันใดนั้นมันก็มีเสียงดังสนั่นมาจากบนท้องฟ้า ทำให้เอริคสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้าและเห็นเงาร่างหนึ่งที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนจะตกลงมาข้าง ๆ เขา

“แค่ก ๆ ได้ยินมาว่าเจ้ากำลังหาเทพเจ้าสายฟ้า? เจ้าคิดว่าข้าเป็นยังไง?”

โปรดติดตามตอนต่อไป …