บทที่ 608: ถล่มเทพมังกรแห่งดวงดาว
【แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ】
【แค่ คอมเมนต์ ก็เหมือนการให้กำลังใจแล้วนะครับ รบกวน comment กันหน่อยน๊า ;-;】
【Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย】
บทที่ 608: ถล่มเทพมังกรแห่งดวงดาว
ขณะเช็ดเลือดที่มุมปาก หลินเฉินย่อตัวลงเล็กน้อย ประสานฝ่ามือ พลังกฎเกณฑ์อันมหาศาลพลุ่งพล่านอยู่ระหว่างมือทั้งสอง
“แสงแห่งการทำลายล้าง!” หลินเฉินคำรามลั่น ปลดปล่อยท่าไม้ตายที่ร้ายกาจที่สุดออกมา
ในห้วงเวลานี้ พลังของเขากับเทพเจ้ามังกรดาวหนึ่งดวงนั้นต่างก็หาตัวจับได้ยาก หากยังคงประจันหน้ากันด้วยวิถีเดิม ใครเล่าจะรู้ว่าต้องใช้เวลานานสักเพียงใดกว่าจะได้รู้ผลแพ้ชนะ
ทว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการที่สุดในยามนี้คือเวลา
แม้แต่เมจิคาบูร่ายังต้องหวั่นเกรงแสงแห่งการทำลายล้าง แล้วเทพเจ้ามังกรดาวหนึ่งดวงเล่าจะต้านทานมันไหวหรือ?
เทพมังกรดาวหนึ่งดวงมองการโจมตีของหลินเฉินโดยไร้ซึ่งความหวั่นไหวปรากฏบนสีหน้า
ทว่าในทางกลับกัน เขากลับประสานฝ่ามือขึ้นเช่นเดียวกัน พลังอำนาจพิสดารอันน่าเกรงขามก่อกำเนิดและรวมตัวกันในมือ เตรียมพร้อมรับมือกับหลินเฉินอย่างองอาจ
ชั่วพริบตานั้น ทั้งสองคำรามลั่น เสียงกึกก้องดังสนั่นหวั่นไหว พลังโจมตีของทั้งคู่ปะทะกันดุจดั่งมังกรคู่ยักษ์ต่อสู้กันอย่างดุเดือด
ตูม!
แรงปะทะจากพลังแห่งกฎทั้งสองทำให้แดนมังกรสั่นสะเทือนเลือนลั่นไปชั่วขณะ
เหล่าผู้คนที่กำลังต่อสู้อยู่โดยรอบต่างรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนจนร่างกายสั่นคลอน ก่อนจะถูกแรงปะทะอันมหาศาลเหวี่ยงกระเด็นออกไปทุกทิศทุกทางอย่างไร้ทิศทาง
โครม!
รอยแยกขนาดใหญ่กว้างหลายสิบเมตรปรากฏขึ้นบนพื้นดินของแดนมังกร ใต้ฝ่าเท้าของพวกเขา ราวกับแผ่นดินกำลังแยกออกจากกัน
“เหลือเชื่อจริง ๆ ที่หมอนี่จะต้านทาน ‘แสงแห่งการทำลายล้าง’ ของฉันได้ด้วย ‘พลังแห่งกฎ’ เพียงหนึ่งเดียว แต่ถ้าเพิ่มพลังเหล่านี้เข้าไปล่ะ” หลินเฉินกำมือแน่นพลางผสาน ‘พลังแห่งกฎ’ หลายชนิดที่เขารู้จักเข้าด้วยกัน
“พลังแห่งกาลเวลา” และ “พลังแห่งมิติ”
“พลังแห่งปาฏิหาริย์” และ “พลังแห่งการรังสรรค์”
ในที่สุดก็ผสาน “พลังแห่งการทำลายล้าง” เข้าไปด้วย
“แสงแห่งการทำลายล้างขั้นสูงสุด!” หลินเฉินร่ายมนตร์
หลังจากหลอมรวม ‘พลังแห่งกฎ’ ใหม่เข้าไป ‘แสงแห่งการทำลายล้าง’ ในมือของหลินเฉินก็เปล่งประกายหลากสีสันออกมา
พลังอันท่วมท้นปราบปรามปาฏิหาริย์ของเทพเจ้ามังกรดาวหนึ่งดวงลงได้ในที่สุด ผลักดันการโจมตีกลับคืน
“อ-อะไรกัน” เทพเจ้ามังกรดาวหนึ่งดวงอุทานอย่างตกตะลึง เมื่อเห็นพลังแห่งกฎที่หลอมรวมกันเบื้องหน้า
การโจมตีเช่นนี้ เขาเคยสัมผัสได้จากเทพเจ้ามังกรซารามะเพียงหนึ่งเดียว!
“เป็นไปไม่ได้! พลังแห่งกฎของเจ้าร้ายกาจถึงเพียงนี้เชียวเหรอ” เทพเจ้ามังกรดาวหนึ่งดวงส่ายหน้าอย่างไม่อยากเชื่อในพลังอันมหาศาลของหลินเฉิน
ทว่าความจริงที่ปรากฏเบื้องหน้ากลับบีบบังคับให้เขายอมรับว่า สิ่งที่เห็นไม่ใช่มายาภาพ การโจมตีอย่างเต็มกำลังของเขาถูกหลินเฉินต้านทานไว้ได้อย่างสมบูรณ์
“เทพมังกรดาวหนึ่งดวง แกจงหายไปซะ!” หลินเฉินคำรามก้องพลางยื่นมือออกไปเบื้องหน้า
ลำแสงทำลายล้างขั้นสูงสุดพุ่งทะยานออกจากปลายนิ้ว พุ่งเข้าปะทะร่างของเทพมังกรดาวหนึ่งดวงอย่างรุนแรง
ทันใดนั้น พลังหลากสีสันอันมหาศาลก็พลุ่งพล่านขึ้นภายในร่างของเทพมังกรดาวหนึ่งดวง พลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้ อัดแน่นไปด้วยกฎแห่งกาลเวลาและสรรพสิ่ง กัดกร่อนทำลายล้างเทพมังกรดาวหนึ่งดวงลงอย่างรวดเร็ว
“อ๊าาา!”
เทพมังกรดาวหนึ่งดวงร้องครวญครางอย่างน่าเวทนา ร่างของมันเริ่มสลายกลายเป็นผุยผง ท่ามกลางเสียงกรีดร้องอันแสนทรมานครั้งสุดท้าย ร่างของมันก็แตกดับสลายหายไปโดยสมบูรณ์
“เทพมังกรดาวหนึ่งดวงถูกกำจัด!”
“เป็นไปไม่ได้! มังกรหนึ่งดาวคือผู้แข็งแกร่งที่สุดในพวกเรา!”
เหล่าเทพเจ้ามังกรดวงดาวที่เหลือต่างตกตะลึง ราวกับต้องมนตร์สะกด พวกมันไม่ทันสังเกตเห็นเลยว่าหลังจากจัดการกับเทพเจ้ามังกรหนึ่งดาวแล้ว หลินเฉินกลับเล็งเป้าหมายต่อไปยังพวกมันอย่างรวดเร็ว
ร่างของหลินเฉินพุ่งผ่านความเวิ้งว้างของห้วงอวกาศ มาหยุดอยู่เคียงข้างเทพเจ้ามังกรเจ็ดดาวเป็นรายแรก
เทพเจ้ามังกรเจ็ดดาว ผู้ที่อ่อนแอที่สุดในหมู่เทพเจ้ามังกรดวงดาว และมีรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาดแตกต่างจากมนุษย์มากที่สุด กำลังต่อสู้กับพิคโกโร่และทรังคซ์อย่างดุเดือด
ทันใดนั้นเอง ร่างของหลินเฉินก็ปรากฏขึ้นด้านหลัง หมัดของเขาพุ่งทะลุแผ่นหลังและร่างของเทพเจ้ามังกรเจ็ดดาวอย่างรวดเร็วปานสายฟ้า
“อะ-อะไรกัน!?”
สีหน้าของเทพเจ้าเจ็ดดาวฉายความหวาดผวาปนตื่นตระหนก เขาไม่ทันสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของหลินเฉินแม้แต่น้อย
แล้วเขาก็ถูกสังหาร...
ดวงตาของเขากระตุกวูบหนึ่ง ก่อนสติจะดับวูบลง ร่างกายไร้ซึ่งปฏิกิริยาใด ๆ
หลินเฉินกำหมัดแน่น แสงสีทองสว่างวาบพวยพุ่งออกมาจากร่างของเซเว่น-ดวงดาวเทพเจ้ามังกร
เสียงดังอู้อี้คำรามลั่น ร่างของเทพเจ้ามังกรเจ็ดดาวดังขึ้น ก่อนจะระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ
“แก-แกไอ้สารเลว!”
“กล้าดียังไงมาลอบโจมตี!”
เทพมังกรดวงอื่น ๆ เมื่อเห็นเทพมังกรเจ็ดดาวสิ้นชีพลงต่อหน้าต่อตา ก็พากันเดือดดาลจนแทบคลั่ง เทพมังกรสี่ดาวและเทพมังกรหกดาวละทิ้งคู่ต่อสู้ หันมาจู่โจมหลินเฉินทันที
แต่หลินเฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “แม้การลอบโจมตีจะเป็นเรื่องผิด แต่เพื่อปกป้องโลกใบนี้ ฉันขอเป็นคนชั่วช้าก็ไม่เป็นไร!”
หลินเฉินแปรเปลี่ยนเป็นลำแสงสีแดง พุ่งผ่านเทพมังกรสี่ดาวและหกดาวราวกับสายฟ้าฟาด
เพียงไม่กี่อึดใจถัดมา ร่างของเทพมังกรสี่ดาวและหกดาวเบื้องหลังเขาก็ระเบิดออกเป็นกลุ่มควัน สิ้นชีพลงในชั่วพริบตา
“แย่แล้ว! เจ้าเด็กนี่แข็งแกร่งเกินกว่าที่เราจะต้านทาน มีเพียงท่านซารามะ เท่านั้นที่จะรับมือมันได้!”
เมื่อเห็นเทพเจ้ามังกรหนึ่งดวง เทพเจ้ามังกรเจ็ดดวง เทพเจ้ามังกรสี่ดวง และเทพเจ้ามังกรหกดวงพ่ายแพ้แก่หลินเฉิน เทพเจ้ามังกรที่เหลือก็หวั่นไหวไปทั้งกาย ราวกับหัวใจถูกบีบรัดแน่น
ในฐานะผู้พิทักษ์แดนมังกร นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้ประจักษ์กับสายตาตนเองว่ามีผู้ใดสามารถโค่นเทพเจ้ามังกรถึงสี่ดวงได้อย่างง่ายดายราวกับพลิกฝ่ามือ ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พวกเขาทั้งตกตะลึงและหวาดหวั่นก็คือ บุรุษผู้นี้หาใช่เทพไม่ แต่เป็นเพียงมนุษย์เดินดิน!
มนุษย์จากโลกภายนอกแข็งแกร่งถึงเพียงนี้เชียวเหรอ?
เนื่องจากผนึกของซารามะ เทพเจ้ามังกรทั้งเจ็ดจึงจมอยู่ในห้วงนิทราอันยาวนาน บัดนี้เมื่อตื่นขึ้น พวกเขากลับรู้สึกราวกับว่าโลกทั้งใบที่เคยรู้จักได้พลิกผันไปอย่างสิ้นเชิง
เทพมังกรสามดาวและเทพมังกรห้าดาวละทิ้งคู่ต่อสู้ พุ่งตรงไปยังเทพมังกรสองดาวราวกับลูกธนูที่พุ่งหลุดจากแล่ง
“เทพมังกรสองดาว พวกเราจะทำอย่างไรดี?”
“มนุษย์ผู้นี้แข็งแกร่งเกินไป พวกเราไม่สามารถต้านทานได้!”
“...หนี!”
เทพมังกรสองดาวครุ่นคิดชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ยออกมาเพียงคำเดียว
“หนี? หนีไปที่ไหน?” เทพมังกรสามดาวเอ่ยถามด้วยความร้อนใจ
“ไปหาท่านซารามะ! มีเพียงท่านเท่านั้นที่จะรับมือกับมนุษย์พวกนี้ได้! หนี! รีบไป!”
สิ้นคำ เทพมังกรทั้งสามก็หันหลังเผ่นหนีไปอย่างไม่คิดชีวิต
หลินเฉินไม่ได้ขัดขวาง เพียงแต่ปรายตามองคนอื่น ๆ
เนื่องจากหลินเฉินการต่อสู้จึงไม่ยืดเยื้อนัก พลังของทุกคนยังคงเหลือเฟือ
หลินเฉินกล่าวว่า “ไปกันเถอะ! ตามพวกมันไป! การต่อสู้ครั้งสุดท้ายกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว ทุกคน!”
สิ้นคำ ทุกคนก็ทะยานออกไปในทิศทางที่ดวงดาวเทพเจ้ามังกรทั้งสามหลบหนี
แม้จะเป็นเพียงทวีปลอยฟ้า แต่ขนาดของแดนมังกรก็ใหญ่โตมโหฬารเกินคาด
หลินเฉินสัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่นี้ตั้งแต่แรกที่มาถึง และบัดนี้คนอื่น ๆ ก็รับรู้ได้เช่นกัน
หลังจากไล่ล่าดวงดาวเทพเจ้ามังกรทั้งสามไปครึ่งชั่วโมง ที่ตั้งของเทพเจ้ามังกรซารามะก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้า มันคือพระราชวังอันใหญ่โตโอฬาร สง่างามด้วยมนต์ขลังแห่งกาลเวลา โดดเด่นด้วยสถาปัตยกรรมรูปทรงศีรษะมังกรอันศักดิ์สิทธิ์
เหล่าเทพเจ้ามังกรทั้งสามดิ่งลงเบื้องหน้าพระราชวัง ก่อนจะวูบหายเข้าไปในฉับพลันราวกับถูกกลืนกินโดยความมืดมิด
หลินเฉินและพรรคพวกมาถึงเหนือพระราชวังพอดีกับจังหวะที่ดวงดาวเทพเจ้ามังกรอันตรธานไป
ขณะที่ทุกคนกำลังจะเผชิญหน้ากับเทพเจ้ามังกรซารามะอีกครั้ง บรรยากาศกลับอึมครึม ใบหน้าของหลายคนฉายแวววิตกกังวล บางทีภาพดินแดนปีศาจอันน่าสะพรึงกลัวที่ได้ประสบพบเจอแม้เพียงเสี้ยววินาทีก็ยังคงฝังแน่นอยู่ในความทรงจำ สร้างความหวั่นไหวสะท้านอยู่ในอก
เสียงกลืนน้ำลายดังเอื้อก แว่วตามมาด้วยอาการสั่นสะท้านของบางคนอย่างเห็นได้ชัด
“คุณบู ช่วยรักษาพวกเราทุกคนที” ซาตานเอ่ยขึ้นบนหลังของบู เสียงแหบพร่าสั่นเครือด้วยความหวาดหวั่น
บูพยักหน้ารับ สีหน้าเคร่งเครียดผิดจากปกติ ร่างกายเคลื่อนไหวอย่างว่องไวไปท่ามกลางทุกคน พลันพลังแห่งการรังสรรค์และฟื้นฟูก็แผ่ซ่านไปทั่ว หล่อเลี้ยงและปลอบประโลมร่างกายและจิตใจของพวกเขา
ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_