บทที่ 58 ตามล่าภูติปีศาจ (2)
จู่ๆ เจียงอี๋เหนียงก็กอดเขาไว้จากทางด้านหลัง โถมตัวพิงเขาราวกับทั้งร่างไม่มีกระดูก เอ่ยเสียงอ่อนหวาน “ท่านนักพรตอย่าไป！ข้ารู้ ในบรรดาทั้งสี่คนท่านมีวรยุทธ์สูงสุด หรือว่าท่านไม่อยากขึ้นสูงไปอีกขั้นกัน？” สิงอวี้เซิงพยายามต่อต้านแรงกระตุ้น เอ่ยเสียงต่ำ “หมายความว่าอย่างไร?” เจียงอี๋เหนียงเดินไปที่ด้านห...