บทที่ 58 การประเมินผลงาน
ยามนี้ทั้งในและนอกศาลาเก็บศพเงียบสงัด มีเพียงเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดและเสียงร้องของนกกาดังแว่วมาเป็นครั้งคราว จางหลิงเฟิงเดินเข้าไปในศาลา พยุงจางกุยเนียนไว้ พร้อมกับหยิบยาลูกกลอนยัดเข้าปากจางกุยเนียน ส่วนหลัวมู่นั้นยังไม่ตาย นางนั่งทรุดอยู่บนพื้น ทั่วร่างแหลกเหลวไปหมด เลือดไหลออกจากช่องทั้งเจ็...