บทที่ 43 บุคคลที่ไม่คาดคิด
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 43 บุคคลที่ไม่คาดคิด
สวี่หยุนตั้งใจเพียงแค่ช่วยลูกสาวเท่านั้น ไม่มีเวลาไปทำตัวเป็นผู้พิพากษาอะไรหรอก ถึงแม้ต้นฉบับของหลินเสวียนจะเป็นของขโมยมา เขาก็ไม่ใส่ใจ สวี่หยุนไม่คิดมาก เตรียมอุปกรณ์ทดลองอีกครั้ง เริ่มเตรียมสารเติมเต็มแคปซูลจำศีล เขาพยายามทำใจให้สงบ เริ่มทำการทดลองตามขั้นตอนในต้นฉบับ
แต่ว่า……
ไม่นานก็เกิดปัญหาขึ้น!
“ไม่ถูกต้อง… สมการปฏิกิริยาเคมีนี้ไม่ถูกต้อง”
ท้องฟ้าเริ่มสว่างไสว แสงอาทิตย์สาดส่อง รุ่งอรุณมาเยือนแล้ว สวี่หยุนเกาหัวอย่างหงุดหงิด ลองมาหลายวิธีแล้วก็ยังสร้างโมเลกุลสูตรนี้ไม่ได้ เขาลองมาหลายวิธีมากแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จสักที เขาพยายามข้ามขั้นตอนนี้ไป ทำปฏิกิริยาขั้นต่อไป ก็ยังไม่สำเร็จเช่นกัน
“นี่มันเป็นปฏิกิริยาแบบลูกโซ่ที่ข้ามไม่ได้ แต่…แต่…มันดูเหมือนจะผิดพลาด”
แว่นตาของสวี่หยุนเต็มไปด้วยละอองน้ำ เขาไม่เข้าใจเลย ต้นฉบับนี้ไม่มีข้อผิดพลาดแน่นอน การทดลองผลึกน้ำแข็งก่อนหน้านี้ก็พิสูจน์แล้ว แต่สมการปฏิกิริยาแบบลูกโซ่กลับไม่สำเร็จในห้องทดลองสักที นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
จากประสบการณ์วิจัยในอดีต สวี่หยุนคิดว่าสาเหตุมีอยู่สองอย่างเท่านั้น——
1. สมการปฏิกิริยาแบบลูกโซ่ไม่สมบูรณ์ ขาดขั้นตอนเบื้องต้นและคำอธิบายสภาพแวดล้อม อาจจะเป็นเพราะหลินเสวียนลอกผิดพลาด
2. สมการปฏิกิริยาผิดตั้งแต่แรก ไม่แน่ว่าหลินเสวียนอาจจะลอกผิดมา
“จะทำยังไงดี?”
สวี่หยุนลังเล ควรจะทุ่มเทวิจัยต่อไปหรือไม่…
หรือว่าจะไปถามหลินเสวียนให้รู้เรื่องเสียเลยดี?
ตึก ตึก ตึก ตึก
ถึงแม้ไม่ได้นอนทั้งคืน สวี่หยุนก็ยังไม่รู้สึกง่วงเลยสักนิด เขาเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องแล็บ คิดวนเวียนอยู่คนเดียว
คิดไปคิดมา...
เขาก็ตัดสินใจไปหาหลินเสวียนเพื่อถามให้รู้เรื่องเสียเลย
ลูกสาวของเขาเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่นานเกินไปแล้ว มีความเสี่ยงที่จะหายใจล้มเหลวได้ทุกเมื่อ... ทุกวินาทีล้วนมีค่า เขาไม่มีเวลาที่จะเสียเวลาแม้แต่น้อย
“เหลือแต่จะขอความช่วยเหลือจากหลินเสวียนแล้ว”
สวี่หยุนเช็ดแว่นตา แล้วตัดสินใจแน่วแน่
“แต่ต้องเก็บเรื่องข้อมูลนี้เป็นความลับให้ได้”
“ไม่ว่าเขาจะช่วยฉันด้วยเหตุผลอะไร สุดท้ายแล้วเจตนาของเขาก็ดี ฉันไม่ควรจะไปทำให้เขาเดือดร้อนเพราะฉัน”
สวี่หยุนไม่มีเบอร์ติดต่อของหลินเสวียน
ถึงแม้จะรู้ว่าเขาเป็นคนของบริษัท MX แต่เขาก็ไม่ได้เก็บเบอร์ติดต่อของบริษัท MX และจ้าวอิงจวิ้นเอาไว้...
“งั้นก็ต้องไปหาหลินเสวียนที่บริษัท MX แล้ว”
สวี่หยุนเหลือบมองโทรศัพท์มือถือ
ตอนนี้เป็นเวลา 8 นาฬิกา 30 นาที
เขาสวมเสื้อคลุม แล้วขับรถตรงไปยังใจกลางเมือง
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...
บริษัท MX เคาน์เตอร์ต้อนรับ
“สวัสดีครับ”
ชายวัยกลางคนรูปร่างหน้าตาคล้ายนักวิชาการ ดูเหนื่อยล้า สวมแว่นหนา หอบหายใจเข้ามาที่เคาน์เตอร์ต้อนรับ
“สวัสดีครับ ผมขอพบคุณหลินเสวียนครับ”
พนักงานต้อนรับสาวส่งยิ้มให้ด้วยความสุภาพ
“คุณคะ คุณมีนัดหมายไว้หรือเปล่าคะ?”
“หือ？ไม่…ไม่มี” สวี่หยุนทำหน้างง：
“คุณก็แค่ไปบอกหลินเสวียนว่า——”
“ศาสตราจารย์สวี่หยุน!”
เสียงแหลมสูงของผู้ชายคนหนึ่งดังก้องไปทั่วห้องโถง แทบจะทำให้หูอื้อ
ทุกคนหันไปมองที่มาของเสียง
ปรากฏว่าเป็นคุณหวัง หัวหน้าทีมการตลาดของบริษัท MX ที่เพิ่งเดินออกมาจากลิฟต์
ตอนนี้คุณหวังตาโต เหมือนตกใจสุดขีด ถึงกับดูเหมือนหลุดออกจากโลกความจริงไปเลย
เขาวิ่งตรงดิ่งเข้ามาหาสวี่หยุนด้วยความเร็วสูง
ปัง!
เขาจับมือสวี่หยุนแน่น ใบหน้าแสดงออกถึงความตื่นเต้น：
“คุณ…ศาสตราจารย์สวี่หยุน คุณมาได้ยังไงเนี่ย! คุณดูสิ ไม่บอกล่วงหน้าเลยสักคำ…เราจะได้ไปรับคุณไง!”
“ฉันไม่ได้มาหาพวกคุณ” สวี่หยุนสะบัดมือเขาออก พูดอย่างตรงไปตรงมา
“ผมเข้าใจ ๆ คุณมาหาคุณจ้าวใช่ไหมครับ? คุณรอทานชาที่ห้องวีไอพีแป๊บนะครับ ผมจะไปตามคุณจ้าวลงมา!”
คุณหวังเคยไปเยี่ยมสวี่หยุนที่บ้านจ้าวอิงจวิ้นมาก่อน จึงรู้ดีว่าบุคคลสำคัญท่านนี้มีอิทธิพลมากแค่ไหน
บริษัทเครื่องสำอางระดับโลกต่างก็อยากได้ตัวศาสตราจารย์สวี่หยุน แต่ก็ไม่มีใครได้พูดคุยกับท่านสักคำ ศาสตราจารย์สวี่หยุนเฉยชาต่อทุกสิ่ง แม้กระทั่งจ้าวอิงจวิ้นยังประกาศในที่ประชุมเช้านี้ว่าจะยกเลิกแผนการของศาสตราจารย์สวี่หยุนแล้ว
แต่ตอนนี้ ท่านกลับมาที่นี่ด้วยตัวเอง!
จะไม่เอาใจเทพเจ้าผู้ตัดสินชีวิตและความตายของบริษัท MX ได้อย่างไรเล่า?
“ศาสตราจารย์สวี่ เชิญทางนี้ครับ ผมจะรีบเรียกประธานจ้าวลงมา!”
สวี่หยุนยังอยากจะอธิบายอะไรบางอย่าง
แต่หัวหน้าหวังพูดไม่หยุด ไม่ให้โอกาสท่านพูดเลย ท่านถูกดึงตัวไปยังห้องรับรองวีไอพีอย่างรวดเร็ว
สวี่หยุนถอนหายใจ
ตอนนี้ เขาอยากบินไปหาหลินเสวียนทันที เพื่อถามให้รู้เรื่อง
ใจร้อนแทบแย่
แต่เขาก็ไม่รู้ว่าหลินเสวียนอยู่ชั้นไหน ห้องไหน……
งั้นลองไปพบจ้าวอิงจวิ้นก่อน เพื่อบอกกล่าวที่มาที่ไปก็ดี ถือเป็นการทักทาย ไม่ให้ดูเหมือนแขกไม่ได้รับเชิญ
หัวหน้าหวังโค้งตัวเชิญสวี่หยุนนั่งลง แล้วสั่งพนักงานบริการข้าง ๆ ว่า:
“รีบไปเตรียมน้ำชา ขนม และผลไม้มาหน่อย คุณอยู่ตรงนี้ชงชาให้ศาสตราจารย์สวี่ด้วย ดูด้วยนะว่าท่านต้องการอะไรอีก”
พูดจบ เขาก็ยิ้มแหย ๆ แล้วรีบออกจากห้องรับรองวีไอพีไป
พอมาถึงล็อบบี้ หัวหน้าหวังก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาจ้าวอิงจวิ้นทันที:
“ประธานจ้าว คุณลงมาชั้นล่างเร็วเลยครับ! เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”
“เกิดอะไรขึ้น?”
ทางปลายสาย จ้าวอิงจวิ้นพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
“ศาสตราจารย์สวี่หยุนมาที่บริษัทแล้ว! ศาสตราจารย์สวี่หยุนครับ!”
ชั้น 22 ห้องทำงาน
จ้าวอิงจวิ้นลุกขึ้นยืนทันที
“คุณแน่ใจนะ?”
“แน่นอนที่สุด! คุณจ้าวรีบลงมาเลยครับ! นี่คือโอกาสที่จะทำให้บริษัทเราฟื้นคืนชีพ… โอกาสทองพันปีมีหนเดียวเลยนะครับ!”
ติ้ง——
สามนาทีต่อมา
ประตูลิฟต์ที่ล็อบบี้ชั้นหนึ่งเปิดออก จ้าวอิงจวิ้นพร้อมด้วยรองผู้จัดการอีกสามคน เดินออกมาจากลิฟต์อย่างรวดเร็ว สายตาแน่วแน่ มุ่งตรงไปยังห้องรับรองวีไอพี
รองผู้จัดการทั้งสามคน ต่างก็ตึงเครียดราวกับกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ
พวกเขารู้ดี…
สำหรับบริษัทเครื่องสำอางอื่น ๆ ศาสตราจารย์สวี่หยุนอาจเป็นเพียงแค่ต้นไม้เงินต้นไม้ทอง
แต่สำหรับบริษัท MX และสำหรับแบรนด์ใหม่ ไรน์ ที่กำลังจะจัดงานเปิดตัว ท่านคือผู้ช่วยชีวิต เหมือนกับซัลวาตอร์มุนดีเลยทีเดียว
ความสำคัญนั้นสำคัญขนาดไหน คิดดูเอาเอง!
“ศาสตราจารย์สวี่หยุนมาได้ยังไงกันคะ?”
เมื่อเห็นหัวหน้าหวังเดินเข้ามา จ้าวอิงจวิ้นถามทันที
หัวหน้าหวังส่ายหัว:
“ไม่...ไม่รู้จริง ๆ ครับคุณจ้าว ใครจะไปคิดล่ะครับว่าศาสตราจารย์สวี่หยุนจะทำแบบนี้ ก่อนหน้านี้เชิญเท่าไหร่ก็ไม่มา ตอนนี้กลับมาแบบไม่บอกไม่กล่าวเลย!”
จ้าวอิงจวิ้นพยักหน้า หันไปมองรองผู้จัดการทั้งสามคน
“เดี๋ยวอย่าพูดพล่อย ๆ นะคะ โดยเฉพาะอย่าพูดถึงเรื่องซื้อลิขสิทธิ์สารเคมีนั้นเด็ดขาด อย่าพูดถึงเลยค่ะ ฟังศาสตราจารย์สวี่หยุนพูดก่อน”
รองผู้จัดการทั้งสามคนพยักหน้าตาม
ทุกคนก็เห็นอยู่แล้วว่า ครั้งนี้ศาสตราจารย์สวี่หยุนรีบร้อนมาอย่างมาก เห็นได้ชัดว่ามาด้วยจุดประสงค์บางอย่าง
แต่จุดประสงค์นั้นคืออะไร…
นั่นมันเดาไม่ถูกจริง ๆ ถึงเทพเจ้ามาช่วยก็คงเดาไม่ออก
“เอาเป็นว่า ดูสถานการณ์ไปก่อนแล้วกันเถอะนะคะ” รองผู้จัดการคนหนึ่งกระซิบเบา ๆ ด้วยสีหน้าหวั่น ๆ
……
จ้าวอิงจวิ้นเดินเข้าไปในห้องรับรองวีไอพี มองไปที่ศาสตราจารย์สวี่หยุนแล้วอมยิ้ม
“ศาสตราจารย์สวี่หยุนค่ะ ดิฉันต้อนรับไม่ดี ขออภัยด้วยนะคะ”
ศาสตราจารย์สวี่หยุนส่ายหัว พูดเสียงเบา
“คุณจ้าวครับ ขอโทษที่ผมมาแบบไม่บอกกล่าวนะครับ”
“แต่ผมมาวันนี้…ไม่ได้มาหาคุณหรอกครับ ผมมีเรื่องด่วนต้องคุยกับหลินเสวียน ช่วยพาผมไปหาเขาหน่อยได้ไหมครับ?”
จ้าวอิงจวิ้นทำหน้าสงสัย
“หลินเสวียนเหรอคะ?”
เธอไม่นึกเลยว่า ศาสตราจารย์สวี่หยุนจะวิ่งมาหาหลินเสวียนด้วยท่าทางรีบร้อนและเหนื่อยล้าขนาดนั้น มันช่างน่าประหลาดใจเหลือเกิน
แต่เธอก็ยังคงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ พยักหน้าเบา ๆ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา:
“ง่ายมากค่ะ คุณดื่มชาก่อนสักแก้วก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันโทรเรียกหลินเสวียนลงมา”
“ไม่ ๆ ……”
สวี่หยุนรีบลุกขึ้น กดมือจ้าวอิงจวิ้นที่กำลังถือโทรศัพท์ไว้ ส่ายหน้าอย่างจริงจัง:
“พาผมไปห้องทำงานเขาดีกว่า ผมอยาก…คุยกับเขาเป็นการส่วนตัว”
？？？
รองผู้จัดการทั้งสามคนมองหน้ากัน
นี่มันอะไรกันเนี่ย?
หลินเสวียนนี่สำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ！？
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
