บทที่ 42 การขโมยและการลักขโมย
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 42 การขโมยและการลักขโมย
เขาคว้าต้นฉบับขึ้นมาทันที
สวี่หยุนอดหัวเราะเยาะตัวเองไม่ได้
“นี่มันถึงกับจนมุมจนต้องปีนกำแพงแล้วสินะ……”
การที่เชื่อว่านักศึกษาจากวิทยาลัยศิลปะจะแก้ปัญหาผลึกน้ำแข็งได้ ก็เหมือนเชื่อว่าแวนโก๊ะจะสร้างเครื่องกลึงแสงได้นั่นแหละ
แต่สวี่หยุนก็ยังคงสวมแว่นตาแล้วเริ่มศึกษาต้นฉบับอย่างตั้งใจ
แรก ๆ เขารู้สึกว่าหนุ่มคนนี้ตั้งใจและค้นคว้ามาพอสมควร
แต่……
ยิ่งอ่านไปเรื่อย ๆ
คิ้วของสวี่หยุนก็ยิ่งขมวดเข้าหากัน
“นี่มัน เขาก็เข้าใจเรื่องนี้อีกเหรอ? คิดได้ยังไงเนี่ย?”
ฟุ่บ————
สวี่หยุนปัดของกระจัดกระจายบนโต๊ะทดลองออกไป
แล้ววางต้นฉบับอย่างเรียบร้อยลงบนโต๊ะ เขานั่งตัวตรง ตั้งใจอ่านอย่างจริงจัง
“ตรงนี้รู้สึกว่ามันขาดอะไรไปสักอย่าง……”
“แล้วตรงนี้ได้มายังไง? กระบวนการมันกระโดดไปกระโดดมา…แต่โดยรวมแล้วก็เชื่อมโยงกันได้”
สวี่หยุนอ่านไปก็งงไป รู้สึกว่าต้นฉบับนี้มันเหมือนชิ้นส่วนที่แตกกระจัดกระจาย
เขาพลิกดูต้นฉบับทั้งหมด พบว่าไม่มีการเย็บผิด ไม่มีหน้าหาย จึงได้แต่เกาหัว แล้วอ่านต่อ
ค่อย ๆ …
เหงื่อเริ่มผุดขึ้นที่หน้าผากของสวี่หยุน
“ต้นฉบับฉบับนี้……มันมีอะไรบางอย่างจริง ๆ !”
เขาเป็นมืออาชีพ
ดังนั้นแค่เพียงอ่านไปไม่กี่หน้า เขาก็สามารถยืนยันได้ 100% ว่า——
แม้ว่าต้นฉบับนี้จะไม่สมบูรณ์ มีบางส่วนกระโดดข้ามไป และมีสัญลักษณ์ผิดพลาดเล็กน้อย…
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้
นี่คือต้นฉบับงานวิจัยที่แท้จริง!
ไม่ใช่เรื่องแต่งขึ้นมา ไม่ใช่งานเขียนของนักวิทยาศาสตร์สมัครเล่น แต่เป็นพารามิเตอร์ที่ได้จากข้อมูลการทดลองจริง!
เขาอ่านส่วนแรกของต้นฉบับเข้าใจง่าย เพราะเป็นพื้นฐาน แต่ส่วนหลังที่เป็น "ไอเดียสุดล้ำ" กลับเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยคิดถึงมาก่อน
ฉับ!
สวี่หยุนพลิกหน้ากระดาษไปอีกหน้า
ต่อจากนี้ไปเป็นสูตรเคมี สมการ สูตรโมเลกุล ข้อมูลพารามิเตอร์ของการทดลองมากมาย……
นี่แหละคือสมบัติล้ำค่าของจริง!
ไม่รอช้า สวี่หยุนลงมือทันที
เขาปล่อยใจให้ว่างเปล่า ทำตามขั้นตอนและข้อมูลการทดลองในต้นฉบับอย่างเคร่งครัด
ต้นฉบับมีพารามิเตอร์และสมการปฏิกิริยาอย่างละเอียด การทำตามแบบอย่างจึงไม่ยาก
ถึงแม้ว่าบางสมการจะเชื่อมต่อกันไม่ได้ และขั้นตอนกลางจะหายไป แต่สวี่หยุนก็ทำงานวิจัยในสาขานี้มานานหลายปีแล้ว ต้นฉบับได้บอกใบ้มาขนาดนี้ เขาสามารถเติมเต็มช่องว่างเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านั้นได้เอง
ไม่นานนัก……
สารต้านการเกิดผลึกน้ำแข็งที่ว่ากันว่าสามารถรวมตัวกับโมเลกุลของน้ำได้อย่างลึกซึ้งก็ถูกสร้างเสร็จสมบูรณ์แล้ว ศาสตราจารย์สวี่หยุนติดตั้งกล้องจุลทรรศน์และกล่องแช่แข็ง เริ่มทำการทดลองเซลล์ที่มีชีวิตอีกครั้ง
เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ
“ฮืบ……”
หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ หลายครั้ง เขากดปุ่ม เริ่มลดอุณหภูมิของกล่องแช่แข็ง
3 องศาเซลเซียส
-8 องศาเซลเซียส
-17 องศาเซลเซียส
-27 องศาเซลเซียส……
ขณะที่อุณหภูมิในการทดลองลดลงเรื่อย ๆ หัวใจของสวี่หยุนกลับเต้นเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ! แทบจะหลุดออกมาจากอก!
ผนังกระจกของกล่องแช่แข็งเริ่มจับตัวเป็นผลึกน้ำแข็ง แต่เซลล์ที่มีชีวิตที่อยู่ตรงกลางของเลนส์กล้องจุลทรรศน์……กลับยังคงเคลื่อนไหวช้า ๆ ! ของเหลวในเซลล์ก็ยังคงไหลเวียนช้า ๆ ! ไม่มีการแข็งตัว! ไม่มีผลึกน้ำแข็ง!
สวี่หยุนตกตะลึง……
“เติมไนโตรเจนเหลว! เติมไนโตรเจนเหลว!”
สวี่หยุนไม่มีผู้ช่วย จึงต้องวิ่งไปห้องเก็บของเอง หยิบขวดไนโตรเจนเหลวใส่ในเครื่องมือ แล้วค่อย ๆ เทลงกล่องแช่แข็ง
อุณหภูมิของไนโตรเจนเหลวอยู่ที่ประมาณ -200 องศาเซลเซียส
นั่นคืออุณหภูมิต่ำสุดแล้ว
เมื่อไนโตรเจนเหลวค่อย ๆ ถูกเติมลงไป… อุณหภูมิที่แสดงบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ลดลงเร็วมาก เหมือนเล่นบันจี้จัมพ์เลยทีเดียว
-87 องศาเซลเซียส
-156 องศาเซลเซียส
-187 องศาเซลเซียส…
สุดท้าย
อุณหภูมิคงที่ที่ -191 องศาเซลเซียส
และเมื่อมองผ่านกล้องจุลทรรศน์จะเห็นว่า——
เซลล์ที่ยังมีชีวิตดูเหมือนจะหยุดการเคลื่อนไหว! แต่ก็ไม่หยุดสนิท ยังคงขยับเล็กน้อยภายในหนึ่งนาที!
และของเหลวในเซลล์ก็ไม่มีสัญญาณการแข็งตัวใด ๆ ยังคงไหลเวียนช้า ๆ ช้ามาก ๆ
“ไม่มีผลึกน้ำแข็ง…ไม่มีผลึกน้ำแข็ง!”
ศาสตราจารย์สวี่หยุนตื่นเต้นจนพูดไม่เป็นภาษา:
“ลบสองร้อยองศา เซลล์ยังคงมีชีวิตอยู่ได้อย่างสมบูรณ์แบบที่ลบสองร้อยองศา ไม่มีผลึกน้ำแข็ง!”
ศาสตราจารย์สวี่หยุนผ่อนคลายลงทันที นั่งลงกับพื้น
ณ เวลานี้…เขาควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
กดดันมานาน!
ล้มเหลวมาหลายครั้ง!
สิบปีที่ถูกหักหลังและทอดทิ้ง!
สวี่หยุนนึกถึงความทุกข์ยากที่ผ่านมา นึกถึงลูกสาวคนเดียวที่นอนป่วยอยู่บนเตียง ผอมซูบซีดและหลับไม่ตื่น น้ำตาคลอเบลอ:
“อี้อี้…พ่อทำสำเร็จแล้ว…”
…
นานทีเดียว อารมณ์ของศาสตราจารย์สวี่หยุนจึงสงบลง
เขาลุกขึ้นยืน
ราวกับกำลังถือพระราชโองการ ใช้มือทั้งสองข้างประคองต้นฉบับที่หลินเสวียนนำมาส่ง
จากการทดลองเมื่อสักครู่ พิสูจน์แล้วว่า ต้นฉบับนี้ถูกต้องไม่มีผิดพลาด
“ถ้าแก้ปัญหาเรื่องผลึกน้ำแข็งได้แล้ว ก็เหลืออีกแค่ก้าวเดียวที่จะทำให้แคปซูลจำศีลสมบูรณ์”
“ต้นฉบับนี้ใช้แค่สองหน้ากระดาษก็แก้ปัญหาเรื่องผลึกน้ำแข็งได้แล้ว…งั้นอีกหลายหน้าที่เหลือ ก็ต้องเป็นบันทึกสูตรและวิธีการเตรียมแคปซูลจำศีลที่ถูกต้องอย่างแน่นอน”
คิดได้ดังนั้น สวี่หยุนก็ตื่นเต้นสุดขีด
แต่ในขณะเดียวกัน…
ความสงสัยใหญ่หลวงก็ผุดขึ้นในใจทันที——
“【ต้นฉบับนี้มาจากไหนกันแน่？】”
อย่างที่เขาว่ากัน คนรู้จริงดูที่เนื้อหา คนไม่รู้จริงดูแต่ความสนุกสนาน
สวี่หยุนแค่เหลือบมองต้นฉบับก็รู้ทันทีว่า หนุ่มน้อยที่นำต้นฉบับมาให้ เป็นแค่ “คนคัดลอก” ไม่ใช่ “นักวิจัย” ตัวจริง
มันชัดเจนมากจนแม้แต่เขา นักวิทยาศาสตร์มืออาชีพ ยังแยกไม่ออก
“ฉันจำได้… ชื่อของหนุ่มคนนั้น ดูเหมือนจะชื่อหลินเสวียนสินะ?”
สวี่หยุนนึกถึงบทสนทนากับหลินเสวียนขึ้นมา：
“คุณรู้เรื่องเกี่ยวกับศาสตร์แห่งการจำศีลไหม?”
“รู้นิดหน่อย…”
“งั้นข้อมูลพวกนี้ได้มาจากไหนล่ะ?”
“อันนี้ขอไม่บอกดีกว่าครับ”
…
ขอไม่บอก
สวี่หยุนเดินวนไปมาในห้องแล็บพลางครุ่นคิด
หนุ่มน้อยคนนั้น หลินเสวียน ก็ไม่ได้บอกเลยว่าต้นฉบับนี้เป็นผลงานวิจัยของตัวเอง และเขาก็ยอมรับอย่างเต็มใจว่าตัวเองไม่ค่อยรู้เรื่องศาสตร์แห่งการจำศีลเท่าไรนัก
ฉะนั้นที่มาของต้นฉบับนี้…
【ต้องเป็นหลินเสวียนที่ได้มาจากที่อื่นอย่างแน่นอน】
สวี่หยุนคาดว่าน่าจะมีสองเหตุผลที่เป็นไปได้มากที่สุด——
1. หลินเสวียนอาจได้รับการว่าจ้างให้ส่งเอกสารนี้มาให้เขา
2. หลินเสวียนอาจใช้ช่องทางผิดกฎหมายจากสถาบันวิจัยแห่งใดแห่งหนึ่งในต่างประเทศ ลักลอบคัดลอกข้อมูลลับออกมา
“ไม่ว่าจะเป็นอย่างไหน…ก็ดูเหลือเชื่อไปหมด”
สวี่หยุนขมวดคิ้วแน่น ครุ่นคิดต่อไป
ในประเทศนี้ เขารู้ดีว่าไม่มีใครทำวิจัยด้านการจำศีล นอกจากตัวเขาเอง
ยิ่งกว่านั้น ถ้านักวิทยาศาสตร์ระดับแนวหน้าอยากช่วยเขา ทำไมไม่ปรากฏตัวเองล่ะ? ทำไมต้องใช้หลินเสวียนเป็นคนกลางอ้อมโลกขนาดนี้?
ส่วนเรื่องขโมยข้อมูลลับจากสถาบันวิจัยต่างประเทศ…ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่
หลินเสวียนก็ไม่ใช่ทหารหน่วยรบพิเศษ จะไปปีนป่ายผนังบุกเข้าไปได้ยังไง?
แต่ว่า…
ความสงสัยเหล่านี้สามารถพักไว้ก่อนได้
สวี่หยุนพลิกดูต้นฉบับ แล้วมองไปที่สูตรเคมีและสูตรโมเลกุลที่เขียนเต็มอยู่หลายหน้าในตอนท้าย
เขาอยากทดลองดูทันที
ถ้าทำตามขั้นตอนในต้นฉบับนี้อย่างเคร่งครัด…
“หากทำตามนี้ ฉันจะสามารถสร้างน้ำยาเติมแคปซูลจำศีลได้ครบถ้วนในครั้งเดียวหรือเปล่านะ?”
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
