บทที่ 38 ห้องสมุด
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 38 ห้องสมุด
……
……
ฮือ!!
คลื่นความร้อนที่ไม่เคยเจอมาก่อนพุ่งเข้าใส่เต็ม ๆ ! หลินเสวียนรู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นอย่างรวดเร็ว เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ผุดขึ้นบนหน้าผากทันที!
“ร้อนจัง!”
หลินเสวียนพยายามลืมตาขึ้น……
เสียงจิ้งหรีดร้องดังสนั่นเข้ามาในหู แดดเปรี้ยงปร่าแผดเผาลงมาตรง ๆ เงาของเขาหดตัวจนกลายเป็นก้อนเล็ก ๆ อยู่ใต้เท้า
เงยหน้ามองท้องฟ้า
ดวงอาทิตย์ขนาดใหญ่ครอบครองพื้นที่ครึ่งหนึ่งของท้องฟ้า ส่องแสงจ้าจนมองตรง ๆ ไม่ไหว ดวงตาเริ่มพร่ามัวเห็นจุดดำ ๆ วิบวับไปมา
หลินเสวียนก้มหน้าลง ลูบตาเบา ๆ :
“นานมากแล้วนะที่ไม่ได้นอนกลางวันแบบนี้ อากาศร้อนแบบนี้ยังไม่ค่อยชินเลย”
เขาคาดว่าตอนนี้อุณหภูมิคงเกิน 40 องศาแล้ว เทียบกับฤดูหนาวในโลกความจริงแล้ว…นี่มันช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว
เขาเดินเร็ว ๆ ไปหลบอยู่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ จึงรู้สึกเย็นสบายขึ้นบ้าง
หรี่ตามองป้ายแสดงผลอิเล็กทรอนิกส์ข้าง ๆ เวลาที่แสดงอยู่คือ——
【2624 ปี 28 สิงหาคม】
【13:33】
“บ่ายโมงครึ่ง เวลายังเหลือเยอะ”
หลินเสวียนใช้แขนเสื้อเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก เริ่มอยากจะไปห้องสมุดเปิดแอร์แล้ว
อาจจะเป็นเพราะแดดแรงมากในตอนเที่ยงวัน
ที่จัตุรัสแห่งนี้ซึ่งปกติจะคึกคัก ตอนนี้กลับไม่มีใครเลยสักคน
เขาเดินไปตามทางที่ร่มเงาของต้นไม้จนถึงป้ายรถเมล์ แล้วขึ้นรถเมล์ไปห้องสมุด
ในความฝันที่ดำเนินมา 23 ปีนี้
หลินเสวียนมาที่นี่น้อยมาก
เขาใช้เวลาในความฝันได้แค่ 3-4 ชั่วโมงต่อวัน เวลาที่มีค่าขนาดนี้ ไม่เอาไปทำอะไรสนุก ๆ หรือทำเรื่องใหญ่ ๆ บ้างเหรอ? จะมานั่งเสียเวลาอันมีค่าในห้องสมุดได้ยังไงกัน?
เขาเคยมาแค่ไม่กี่ครั้ง จุดประสงค์เดียวคือไขปริศนาข้อนี้ให้กระจ่าง 【ทำไมเทคโนโลยีในความฝันถึงไม่มีความก้าวหน้าเลย】
หลินเสวียนเริ่มรู้ว่าเรื่องนี้ไม่สมเหตุสมผลอย่างร้ายแรงตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น ช่วงนั้นเขาพยายามทุกวิถีทาง ทุ่มสุดตัวเพื่อหาความจริงในความฝัน
ผลปรากฏว่าหลังจากค้นคว้าข้อมูลมากมาย แทบทุกข่าว ตำราประวัติศาสตร์ บทวิจารณ์ และสาระต่าง ๆ ต่างก็ชี้ไปที่ปัญหาสังคม
พวกเขาพูดว่า：
“ระบบการศึกษาที่บิดเบี้ยว ย่อมคัดกรองอัจฉริยะตัวจริงไม่ได้!”
“เด็กเรียนอะไรที่ใช้ไม่ได้ในชีวิตจริง ทำให้คนเก่งถูกทิ้งขว้าง”
“วงการวิทยาศาสตร์ขาดคนรุ่นใหม่ วัยรุ่นเอาแต่เรื่องผลประโยชน์ ไม่ยอมทำวิจัยที่ได้ค่าตอบแทนน้อย”
“วงการวิชาการเองก็มีปัญหา! พวกหัวแข็งเยอะ ปิดกั้นตัวเอง นักวิชาการเก่ง ๆ เลยถูกกีดกัน!”
……
หลินเสวียนยังถามคนแปลกหน้าหลายคน คำตอบก็วนเวียนอยู่แค่นี้ บ่นเรื่องความไม่เป็นธรรมสารพัด คิดว่าสาเหตุที่เทคโนโลยีไม่ก้าวหน้า แถมถอยหลังไปหลายร้อยปี ก็เพราะระบบต่าง ๆ มีข้อบกพร่องทั้งนั้น
สำหรับคำอธิบายแบบนี้……ตอนนั้นหลินเสวียนก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่
เขาไม่คิดว่าความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีจะต้องพึ่งพาสิ่งเหล่านั้น อัจฉริยะตัวจริงไม่น่าจะถูกระบบการศึกษาผูกมัด คงไม่ใช่ว่าใน 600 ปีที่ผ่านมา จะไม่มีนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะเกิดขึ้นมาเลยใช่ไหม?
แต่ถึงจะไม่เชื่อ ความฝันก็เป็นแบบนั้น และเขาก็หาหลักฐานอื่นมาหักล้างไม่ได้ หลินเสวียนเลยต้องยอมรับไป
เพราะว่า……ตอนนั้นเขาคิดว่าความฝันเป็นเรื่องหลอก ๆ ไม่ต้องไปจริงจังกับรายละเอียดเล็กน้อยเหล่านี้
“แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเรื่องคงไม่ง่ายอย่างนั้น”
หลินเสวียนส่ายหัว
หลังจากตรวจสอบเรื่องความฝันให้ศาสตราจารย์สวี่หยุนเสร็จสิ้นแล้ว… เขาจะกลับมาอีกครั้ง เพื่อคลี่คลายข้อสงสัยนี้ให้กระจ่าง
……
หลินเสวียนมาถึงชั้นหนึ่งของห้องสมุด ที่นี่มีห้องคอมพิวเตอร์ไว้ค้นคว้าข้อมูลและหาตำแหน่งหนังสือ
หลินเสวียนเปิดเว็บเบราว์เซอร์ พิมพ์คำค้นหาในช่องค้นหาว่า 【ตอนนี้เทคโนโลยีการจำศีลพัฒนาสำเร็จแล้วหรือยัง？】
ตึก
กดปุ่ม Enter
ซี่…
ซี่…
ซี่…
เครื่องคอมพิวเตอร์ส่งเสียงเหมือนทำงานหนัก หน้าจอค่อย ๆ โหลด
คอมพิวเตอร์ค่อนข้างหน่วง เป็นอาการปกติของคอมพิวเตอร์สาธารณะ
หลินเสวียนเหลือบไปมองมุมขวาล่าง ซอฟต์แวร์ป้องกันไวรัสมีถึงเจ็ดตัว ทำงานอย่างหนักหน่วง น่าหวั่นใจ
สิบกว่าวินาทีต่อมา การค้นหาเสร็จสิ้น มีผลลัพธ์ปรากฏมากมาย
ผลลัพธ์แรก มีข้อความตัวหนาสีดำเด่นชัดอยู่หนึ่งบรรทัด——
【จนถึงทุกวันนี้ แคปซูลจำศีลก็ยังไม่สามารถพัฒนาสำเร็จได้。】
อืม
แน่นอน โลกในฝันก็ยังพัฒนาไม่สำเร็จ
ผลลัพธ์นี้ไม่น่าแปลกใจเลยสักนิด
ด้วยระดับการพัฒนาเทคโนโลยีที่เหมือนกับปี 2022 ในฝัน ถ้าจะประดิษฐ์แคปซูลจำศีลได้ก็คงต้องมีอะไรแปลก ๆ เกิดขึ้นแล้วล่ะ
หลินเสวียนคลิกเปิดผลลัพธ์แรก——
นี่เป็นบทความที่ยาวมาก แม้จะดูเหมือนบทความโฆษณาที่เขียนขึ้นมาแบบเร่งรีบ แต่ก็มีข้อมูลที่มีประโยชน์อยู่บ้าง:
【เนื่องจากในศตวรรษที่ 21 การพัฒนาเทคโนโลยีของมนุษยชาติชะลอตัวลง หรืออาจกล่าวได้ว่าถดถอยลงด้วยซ้ำ… ประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกจึงเริ่มต้นวิจัยเทคโนโลยีการจำศีลได้ช้ากว่าปกติ】
ถ้าจะพูดถึงจุดเริ่มต้นที่เทคโนโลยีการจำศีลเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง เปลี่ยนจากเรื่องในนิยายวิทยาศาสตร์มาเป็นวิทยาศาสตร์ที่ต้องศึกษาอย่างจริงจัง ก็ต้องย้อนกลับไปในปี ค.ศ. 1934 เมื่อนักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกัน ดร.มิเชลสัน ประสบความสำเร็จในการคิดค้นของเหลวที่มีออกซิเจนสูง ซึ่งสามารถรักษาสภาพความมีชีวิตชีวาของร่างกายมนุษย์ไว้ได้นาน และยับยั้งการเกิดผลึกน้ำแข็งในเซลล์ ต่อมาของเหลวชนิดนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าใช้บรรจุในแคปซูลจำศีลได้
นับจากนั้นมา มนุษย์เริ่มเห็นความหวังในการเอาชนะอุปสรรคของแคปซูลจำศีลเป็นครั้งแรก ประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกจึงทุ่มเททั้งกำลังคนและทรัพยากรอย่างมหาศาล เพื่อตั้งสถาบันวิจัยเฉพาะทาง และมุ่งมั่นวิจัยเทคโนโลยีเกี่ยวกับแคปซูลจำศีลอย่างเต็มกำลัง
ทว่า กลับต้องพบกับความคาดหวัง ตลอดหนึ่งร้อยกว่าปีที่ผ่านมา เทคโนโลยีการจำศีลแทบไม่มีความก้าวหน้า มนุษย์ยังคงมีเส้นทางอีกยาวไกลกว่าจะไปถึงการจำศีลข้ามกาลเวลาอย่างที่ฝันไว้
ดังนั้น การวิจัยของดร.มิเชลสันจึงเป็นจุดเริ่มต้นของเทคโนโลยีการจำศีล แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นจุดสิ้นสุดของความก้าวหน้าในด้านนี้ไปด้วย เพื่อเป็นการระลึกถึงผู้บุกเบิกผู้ยิ่งใหญ่ เหล่านักวิชาการรุ่นหลังจึงยกย่องดร.มิเชลสันให้เป็น——
【บิดาแห่งการจำศีล】
……
“นี่มันมีบิดาแห่งการจำศีลจริง ๆ ด้วย”
หลินเสวียนรู้สึกว่าคำพูดตัวเองมักจะเป็นจริงเสียจริง
แต่ก็อย่างที่เขาคิดไว้
ในปี ค.ศ. 2624 แม้แคปซูลจำศีลจะยังคงเป็นเรื่องไกลตัว แต่ของเหลวบรรจุแคปซูลจำศีลก็ได้ถูกพัฒนาขึ้นมาแล้ว
“ดร.มิเชลสัน ผมขอแทนคุณให้กลายเป็นศาสตราจารย์สวี่หยุนนะครับ ขอบคุณคุณมากครับ”
หลินเสวียนก้มลงไหว้หน้าจอคอมพิวเตอร์เบา ๆ ถือเป็นการได้รับอนุญาตจากดร.มิเชลสันเรียบร้อยแล้ว
“งั้นต่อไปนี้ ก็แค่หาเอกสารทางวิชาการของดร.มิเชลสัน เช่น บทความวิชาการ รายงานการวิจัย อะไรทำนองนั้นก็พอแล้ว”
หลินเสวียนปิดเว็บไซต์ลง แล้วเปิดระบบจัดการหนังสือของห้องสมุดขึ้นมา
เขาค้นหาคำว่า “เครื่องจำศีล” ในระบบ
ผลการค้นหาแสดงรายชื่อหนังสือออกมาเป็นจำนวนมาก พร้อมระบุชั้นวาง โซน และหมายเลขชั้นวางอย่างละเอียด
หนังสือเหล่านั้นมีหลากหลายประเภทมากมาย
มีทั้งนิยายวิทยาศาสตร์ การ์ตูน วารสารวิชาการ และข่าวสารสารพัด
หลินเสวียนตรวจสอบทีละรายการอย่างละเอียด ไม่นานเขาก็เจอสิ่งที่ต้องการแล้ว——
《เทคโนโลยีการจำศีล: วิเคราะห์และแนวโน้ม》 ผู้เขียน: บิลล์ มิเชลสัน
“เจอแล้ว!”
หลินเสวียนมองไปที่ข้อมูลเพิ่มเติมด้านหลัง:
ตำแหน่งหนังสือ: ชั้น 3 หมวดวิทยาศาสตร์ โซน C ชั้นวางหมายเลข 67 ชั้นที่ 7
หลินเสวียนลุกขึ้นไปยังชั้นสาม
ไม่นานเขาก็เจอหนังสือของมิเชลสันอยู่บนชั้นวางตามที่ระบุไว้
“《เทคโนโลยีการจำศีล: วิเคราะห์และแนวโน้ม》”
หลินเสวียนมองชื่อหนังสือบนปก:
“วิเคราะห์…หวังว่าคุณจะเขียนให้ง่าย ๆ เข้าใจหน่อยนะ อย่างน้อยก็ให้ผมรู้ว่าจุดสำคัญอยู่ตรงไหน…”
หนังสือเล่มนี้ดูเหมือนจะเก่าพอสมควรแล้ว แต่ข้างในยังใหม่เอี่ยม คงไม่มีใครเคยหยิบขึ้นมาอ่านเลย
หลินเสวียนเลือกนั่งติดหน้าต่าง แล้วเริ่มอ่านหนังสือเล่มนั้น
ความทรงจำของเขามีอยู่อย่างจำกัด สิ่งที่ดึงออกมาจากความฝันได้ไม่มาก จึงต้องคัดเลือกเฉพาะข้อมูลสำคัญ ๆ เพื่อนำไปรายงานศาสตราจารย์สวี่หยุน
เขาพลิกอ่านไปสองสามหน้า
ก็รู้สึกได้ถึงความใส่ใจอย่างยิ่งจากมิเชลสันผู้ทรงเกียรติ
เห็นได้ชัดว่า มิเชลสันคนนี้ตั้งใจอย่างแท้จริงที่จะให้ทุกคนเข้าใจหลักการและวิธีใช้เทคโนโลยีการจำศีล เขาใช้ถ้อยคำที่เข้าใจง่าย อธิบายคำศัพท์เฉพาะและปรากฏการณ์ทางเคมีได้อย่างกระจ่างแจ้ง ทำให้หลินเสวียนเข้าใจได้โดยง่าย
หนังสือเขียนว่า…
หลักการจำศีลของมนุษย์ คือการลดกิจกรรมทางสรีรวิทยาและกิจกรรมของเซลล์ให้ต่ำที่สุด เกือบจะหยุดนิ่ง แต่ห้ามหยุดนิ่งสนิทเด็ดขาด
วิธีที่ดีที่สุดคือการแช่แข็งด้วยอุณหภูมิต่ำ
เพื่อให้การแช่แข็งจำศีลได้ผลดี จำเป็นต้องแช่แข็งร่างกายให้อยู่ที่อุณหภูมิต่ำกว่า -120 องศาเซลเซียส
แต่ปัญหาอยู่ตรงนี้เอง
เซลล์ของมนุษย์มีน้ำเป็นส่วนประกอบมากมาย น้ำจะกลายเป็นน้ำแข็งที่อุณหภูมิต่ำกว่า 0 องศาเซลเซียส และกระบวนการเกิดน้ำแข็งจะก่อให้เกิด【ผลึกน้ำแข็ง】 (หมายเหตุ 1) ซึ่งมีพลังทำลายโครงสร้างของเซลล์อย่างร้ายแรง สามารถทะลุผ่านเยื่อหุ้มเซลล์และทำลายเซลล์ ทำให้เซลล์เสื่อมสภาพ
หมายเหตุ 1: ผลึกน้ำแข็ง หมายถึงโครงสร้างรูปทรงแหลมคล้ายเกล็ดหิมะที่เกิดจากการแข็งตัวของน้ำ สามารถทะลุผ่านเซลล์ได้ง่ายดาย
ถึงแม้ว่าเทคโนโลยีการแช่แข็งอย่างรวดเร็วจะช่วยป้องกันไม่ให้เกิดผลึกน้ำแข็ง และกลายเป็นน้ำแข็งโดยตรง ปกป้องโครงสร้างของเซลล์ไม่ให้เสียหาย
แต่ปัญหาก็ยังเกิดขึ้นอีก
แช่แข็งร่างกายได้เร็วจริง แต่การละลายน้ำแข็งล่ะ?
การละลายน้ำแข็งนั้น ต้องค่อย ๆ เพิ่มอุณหภูมิขึ้นจนใกล้ศูนย์องศาเซลเซียส ในกระบวนการนี้ 【ผลึกน้ำแข็ง】ก็ยังคงเกิดขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ และโครงสร้างของเซลล์ก็เสียหายอย่างเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน
ร่างกายที่มีเซลล์ทั่วร่างกายพังเสียหาย ไม่ว่าจะเป็นเซลล์สมอง เซลล์ประสาท เซลล์ร่างกาย หรือแม้แต่เซลล์เม็ดเลือดแดง ล้วนแตกสลายและทำงานไม่ได้……นั่นเท่ากับตายไปแล้ว ไม่มีทางฟื้นคืนชีพแน่นอน
“อืม……”
หลินเสวียนอ่านไปอย่างเพลิดเพลิน
อย่างน้อยตอนนี้ หลักการตรงนี้ เขาก็เข้าใจหมดแล้ว
“แล้วจะแก้ปัญหา【ผลึกน้ำแข็ง】ยังไง?”
ฉับ
หลินเสวียนพลิกหน้าหนังสือต่อไป
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook