บทที่ 37 ฝันกลางวัน
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 37 ฝันกลางวัน
Genius Club
หลินเสวียนพูดภาษาอังกฤษได้คล่องแคล่ว
“สโมสรอัจฉริยะ……”
เขาใช้ปลายนิ้วสองนิ้วคีบตราประทับขี้ผึ้งขึ้นมาแนบกับหน้าต่าง แล้วใช้แสงแดดสะท้อนลงบนตรา มองดูแสงสีแดงเข้มที่ส่องประกายนั้น
ในแสงสีแดงนั้น ปรากฏภาพมือขวาชูขึ้นตรงไปยังดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า หลังมือดูแข็งแกร่ง นิ้วชี้ที่ชูขึ้นดูราวกับจะทะลุพระอาทิตย์ได้เลยทีเดียว
ดูลึกลับจนบอกไม่ถูก
ดูเย่อหยิ่งจนบอกไม่ถูก
“นี่คงเป็น…โลโก้ของพวกเขา ตราสัญลักษณ์ของสโมสรนั่นเอง”
หลินเสวียนกำตราประทับขี้ผึ้งไว้ในมือ
หลังจากสัมผัสจดหมายเชิญ นี่เป็นครั้งแรกที่หลินเสวียนได้สัมผัสสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับสโมสรอัจฉริยะ และเป็นครั้งที่เขาอยู่ใกล้สโมสรอัจฉริยะมากที่สุด
ลวดลายนี้……มันหมายความว่ายังไงกันนะ?
หลินเสวียนชูมือขวาขึ้น หลังมือหันเข้าหาตัวเอง แล้วกำมือเป็นกำปั้น ชูนิ้วชี้ขึ้นตรงไปยังท้องฟ้า
ดูคล้ายท่าทางของอาจารย์ที่กำลังเน้นจุดสำคัญขณะสอน แต่กลับรู้สึกกดดันอย่างบอกไม่ถูก ราวกับเป็นผู้ที่เก่งกาจที่สุดในโลก สามารถควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง และบงการให้ทั่วโลกต้องยอมจำนน
หลินเสวียนเก็บตราประทับขี้ผึ้งใส่กระเป๋ากางเกง
ของแบบนี้เอาไว้ที่บริษัทไม่ปลอดภัย เก็บไว้ที่บ้านดีกว่า
แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงเรื่องน่ากลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาได้：
“ถ้าอย่างนั้น ตราประทับขี้ผึ้งนี้หลุดออกมาจากจดหมายเชิญแล้ว นั่นหมายความว่า……จ้าวอิงจวิ้นได้เปิดและอ่านจดหมายเชิญฉบับนี้แล้ว”
หลินเสวียนมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นตึกสูงระฟ้าที่ทะลุเมฆไป เขานิ่งเงียบ คิดทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ
จ้าวอิงจวิ้นอ่านจดหมายเชิญฉบับนั้นจบแล้ว……
แล้วเธอจะมีท่าทีอย่างไรนะ?
จะเมินเฉย?
จะพิจารณา?
หรือว่า……
【ยอมรับและเข้าร่วมสโมสรอัจฉริยะอย่างเป็นทางการแล้ว？】
หลินเสวียนรู้สึกว่าอุณหภูมิในห้องลดลง
ถ้างั้น ถ้าพี่แมวอ้วนพูดจริง
งั้นสโมสรอัจฉริยะก็แทบจะยืนยันได้เลยว่าเป็นองค์กรที่ไม่น่าไว้ใจ
แล้วจ้าวอิงจวิ้นเข้าร่วมด้วยจุดประสงค์อะไร?
แรงผลักดันของเธอคืออะไร?
แล้วต่อไปเธอจะทำอะไร?
หลินเสวียนขนลุกซู่……
แต่แล้วก็คิดได้ว่า นี่ไม่ใช่เรื่องที่ควรคิดตอนนี้
ภาพลักษณ์ที่ไม่ดีทั้งหมดที่เขามีต่อสโมสรอัจฉริยะนั้น มาจากคำบอกเล่าของพี่แมวอ้วนทั้งนั้น
ถ้าพิจารณาจากอาชีพและนิสัยของพี่แมวอ้วน……
ก็บอกไม่ได้ว่าเขาพูดจริงเหรอไม่
“เรื่องนี้ ขอเก็บไว้คิดหลังจากตรวจสอบความจริงของความฝันก่อนดีกว่า”
ตอนนี้ ความจริงของความฝันยังไม่ชัดเจน
คำพูดของพี่แมวอ้วนก็ไม่รู้ว่าจริงเหรอเท็จ
ถ้ารีบสรุปตอนนี้ก็ยังเร็วไป ควรค่อย ๆ ทำทีละขั้นตอน
“ไม่ต้องคิดมาก ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือ หาวิธีช่วยศาสตราจารย์สวี่หยุนแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ เพื่อเปลี่ยนแปลงอนาคต!”
……
หลินเสวียนนั่งลงบนเก้าอี้ หมุนปากกาไปมาพลางเริ่มคิดวางแผนต่อ ตามที่นึกไว้เมื่อคืนนี้
เป้าหมายชัดเจนมาก——ค้นหาข้อมูลหรือทฤษฎีเกี่ยวกับเทคโนโลยีการจำศีลในฝัน แล้วนำไปให้ศาสตราจารย์สวี่หยุน
เขาคิดว่าถึงแม้ความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ในฝันจะใกล้เคียงปี 2022 แต่ก็คือโลกอนาคตในอีก 600 ปีข้างหน้า ด้านการจำศีลคงไม่ใช่ว่าจะไม่มีความก้าวหน้าเลยสักนิดใช่ไหม?
ถึงแม้แคปซูลจำศีลจะยังเป็นเรื่องไกลตัว แต่ทฤษฎี ชิ้นส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ อุปกรณ์เสริม หรือเทคโนโลยีเบื้องต้น อาจมีความก้าวหน้าบ้างก็ได้ใช่ไหม?
หลินเสวียนไม่รู้เรื่องงานวิจัย แต่เขาคาดเดาว่าถ้าหากหาเอกสารอ้างอิงที่มีประโยชน์ได้ บางทีอาจจะช่วยกระตุ้นความคิดและสร้างแรงบันดาลใจให้ศาสตราจารย์สวี่หยุนได้
และแรงบันดาลใจเหล่านั้นอาจทำให้ศาสตราจารย์สวี่หยุนได้รับรู้แจ้งเห็นจริง คิดอะไรออก แล้วก็อาจจะสร้างผลงานอะไรบางอย่างในด้านเทคโนโลยีการจำศีลได้ จุดประกายงานวิจัยเกี่ยวกับห้องจำศีล ดึงดูดสายตาจากทั่วโลก
“ถ้าทุกอย่างราบรื่น ฉันก็จะลองตรวจสอบความเป็นจริงของฝันดูด้วย ว่าจะเกิดปรากฏการณ์ผีเสื้อขยับปีกขึ้นหรือเปล่า”
หลินเสวียนก้มหน้าลง ปิดตาพลางนิ่งคิด…
【ถ้าฉันเปลี่ยนแปลงอนาคตได้สำเร็จจริง ๆ ปรากฏการณ์ผีเสื้อขยับปีก จะสร้างความปั่นป่วนให้กับเส้นเวลาขนาดไหนกันนะ？】
【อย่างแรกเลย คือการเปลี่ยนแปลงทางประวัติศาสตร์ของสวี่หยุนเอง】
เขาจะต้องกลายเป็นผู้บุกเบิกและผู้นำด้านการวิจัยการจำศีล มีชื่อเสียงในแวดวงวิทยาศาสตร์เทียบเท่ากับโพรมีธีอัสผู้ขโมยเปลวไฟแห่งชีวิตอมตะ นามของเขาต้องถูกจารึกไว้ในหน้าประวัติศาสตร์อย่างแน่นอน
ถ้าทุกอย่างราบรื่น…ฉันคงได้เห็นชื่อของสวี่หยุนปรากฏในตำราประวัติศาสตร์เร็วขึ้นถึง 600 ปี
【อย่างที่สอง คือการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่พลิกโฉมโลกแห่งความฝัน】
เทคโนโลยีในฝันที่หยุดอยู่กับที่มานาน 600 ปี เป็นปริศนาที่หลินเสวียนแก้ไม่ตกมาตลอด
แต่ถ้าฉันมีพลังที่จะเปลี่ยนแปลงอนาคต เปลี่ยนแปลงโลกอนาคตได้จริง ๆ …
การที่เทคโนโลยีการจำศีลเริ่มต้นเร็วขึ้นกว่ากำหนด 600 ปี ย่อมก่อให้เกิดปรากฏการณ์ผีเสื้อขยับปีกอย่างรุนแรง เปลี่ยนแปลงโลกอนาคตจนพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน
ฉันไม่รู้หรอกว่าจะทำให้เทคโนโลยีในโลกอนาคตพัฒนาไปในทิศทางไหน แต่อย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่า…มันจะไม่หยุดนิ่งอยู่กับที่แบบนี้อีกต่อไปแล้ว
……
ถ้าความปั่นป่วนของเส้นเวลาทั้งสองอย่างนี้เกิดขึ้นจริง
นั่นก็พอจะพิสูจน์สมมติฐานของฉันได้ ยืนยันได้เลยว่าโลกในฝันของฉันคือโลกอนาคตที่แท้จริง!
หลินเสวียนหมุนปากกาไปมาพลางครุ่นคิด
“หาเอกสารหรือกระดาษเกี่ยวกับ ‘เทคโนโลยีการจำศีล’ ไม่ยากหรอก ถ้าโลกแห่งความฝันมีของแบบนี้จริง ก็ต้องหาเจอในห้องสมุดแน่ ๆ”
ห้องสมุดเป็นสถานที่สาธารณะเพื่อประโยชน์ของสังคม ไม่ใช่เพื่อการค้า ดังนั้นจึงมีหนังสือเฉพาะทางหายากมากมาย นับเป็นแหล่งรวมความรู้สำคัญแห่งหนึ่งเลยทีเดียว
ในโลกแห่งความฝัน หลินเสวียนรู้ตำแหน่งห้องสมุดดีอยู่แล้ว
เขาเคยเดินผ่านอาคารยิ่งใหญ่นั้นมาหลายครั้งแล้ว
ตัวอาคารเป็นทรงกลม แบบตึกแฝด มีพื้นที่กว้างขวางมาก โดยรอบก็กว้างขวางและเงียบสงบ นับเป็นแลนด์มาร์กของเมืองในฝันเลยทีเดียว
ห้องสมุดปิดเร็วมาก โดยมากจะปิดประมาณห้าหกโมงเย็น
ดังนั้น ถ้าอยากไปห้องสมุดหาหนังสือตอนกลางคืน มันก็คงเป็นไปไม่ได้ ห้องสมุดเปิดให้บริการเฉพาะกลางวันเท่านั้น
“ดูเหมือนว่า จะต้องฝันกลางวัน เข้าไปในโลกแห่งความฝันตอนกลางวันเสียแล้ว”
ตอนยังเด็กมาก หลินเสวียนเคยทดลองหาเวลาที่สามารถเข้าไปในโลกแห่งความฝันได้เร็วที่สุดแล้ว——
เที่ยงวัน 12:42 น.
ก่อนเวลานี้ ไม่ว่าจะนอนเร็วแค่ไหน ก็จะไม่มีความฝัน นอนหลับสนิทมากเสียด้วย
แต่พอถึงเวลานี้ เขาจะเข้าไปอยู่ในโลกแห่งความฝันทันที ยืนอยู่บนจัตุรัสที่คุ้นเคย
เที่ยงวัน 12:42 น. – เที่ยงคืน 00:42 น.
เวลา 12 ชั่วโมงนี้ คือเวลาที่หลินเสวียนสามารถอยู่ในโลกแห่งความฝันได้ทุกวัน นอกเหนือจากนี้ เขาจะไม่สามารถฝันได้เลย
……
หลินเสวียนไปที่ห้องทำงานของเพื่อนร่วมทีม จัดการงานต่าง ๆ แล้วก็ขอลาพักร้อนกลับบ้าน
ระหว่างทาง หลินเสวียนทานข้าวเที่ยงง่าย ๆ
พอถึงบ้าน อาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ เขาก็เอนตัวลงนอนบนเตียงทันที เตรียมตัวจะงีบหลับ
เหลือบไปเห็นนาฬิกาปลุกหัวเตียง เวลาแสดงอยู่ที่ 13:20
“ห้องสมุดในฝันน่ะ น่าจะปิดประมาณห้าหรือหกโมงเย็น ถ้าหลับตอนนี้ ก็จะได้ใช้เวลาอยู่ในห้องสมุดถึงสี่ชั่วโมง เวลายังเหลือเฟือเลย”
เขาจึงดึงม่านหน้าต่างลง ทำให้ห้องนอนมืดลง
หลินเสวียนชวนตัวเองมุดลงไปในผ้าห่ม ปิดตาลง
“นอนเลย ออกเดินทาง!”
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook