บทที่ 248 กฎแบบนี้เพิ่งเคยเห็นครั้งแรก

เพราะเขาสังเกตเห็นได้ชัดเจนว่า วันนี้ที่ศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพมีสาวสวยเพิ่มขึ้นมาก

และสาวๆเหล่านี้ล้วนดูสวยงาม มีรูปร่างที่น่าดึงดูดสุดๆ

เมื่อเห็นนักธุรกิจวัยกว่า 50 ปีบางคน พาสาวสวยรุ่นเยาว์ออกมาด้วย เขาก็เข้าใจเหตุผลทันที

นี่มันชัดเจน พวกเขารู้ถึงผลลัพธ์ของโครงการศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพ เลยเรียกผู้หญิงของตัวเองมาเพื่อทดสอบผลลัพธ์กัน

ในฐานะนักธุรกิจร่ำรวย การที่ไม่มีสาวๆอยู่ข้างกายสักสองสามคนถือว่าเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

ในขณะนั้นเอง เขาก็ได้รับข้อความจากหลินมูเสวี่ยว่า “อยู่ที่ไหน?”

เขาไม่ได้ตอบข้อความ แต่เดินเข้าไปในห้องและตรงไปด้านใน เมื่อเข้าไปก็พบกับหลินมู่เสวี่ยในชุดสำหรับแช่น้ำ

ชุดแช่น้ำชุดนั้นแทบจะปกปิดรูปร่างของเธอไม่ได้เลย เพราะเนื้อผ้าที่บางเบาและนุ่มเป็นพิเศษ กลับยิ่งเน้นรูปร่างของเธอให้เด่นชัด

โดยเฉพาะส่วนหน้าอกที่มีสองจุดเด่นชัดขึ้นมาบนชุด

ชัดเจนว่าเธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน

หลินมู่เสวี่ยสังเกตเห็นสายตาของจางหลินที่มองมา ก็กล่าวด้วยน้ำเสียงหยอกล้อว่า “มองอะไร? ยังดูไม่พออีกเหรอ?”

“สถานการณ์ต่างกัน มันก็ให้ความรู้สึกเย้ายวนต่างกัน” จางหลินพูดพลางหัวเราะ จากนั้นก็หยิบอาหารที่เขาเตรียมมาให้วางไว้บนโต๊ะ “นี่เป็นอาหารที่ผมเตรียมมาให้พี่หลินโดยเฉพาะ”

“เอาไว้ก่อน คุยเรื่องสำคัญก่อน” หลินมู่เสวี่ยขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “เห็นข่าวล่าสุดเกี่ยวกับศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพของเราในโลกออนไลน์หรือยัง? มีคนถ่ายภาพไป และตอนนี้ก็มีข่าวลือว่าในศูนย์ของเรามีสาวสวยจำนวนมาก ซึ่งบางคนกำลังพยายามชี้นำไปในทางที่ไม่ดี”

“ดังนั้น เราต้องประชาสัมพันธ์ถึงผลลัพธ์ของโครงการเรา ให้คนรู้ถึงความมหัศจรรย์ของมัน และที่สำคัญคือต้องทำให้ทุกคนรู้ว่าสาวๆเหล่านี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฟาร์มของเรา”

“แล้วจะจัดการยังไง? เรื่องแบบนี้เราไม่ควรประชาสัมพันธ์เองนะ” จางหลินเข้าใจเจตนาของหลินมู่เสวี่ย

เมื่อมีสาวสวยจำนวนมากเข้าไปในศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพ ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะดึงดูดความสนใจและทำให้คนเข้าใจผิด

การคิดไปในทางที่ว่าศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพมีบริการพิเศษก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

เพราะโดยทั่วไปแล้ว สาวๆสวยเหล่านี้ไม่น่าจะเป็นนักธุรกิจร่ำรวยเองได้

ดังนั้น เราจึงต้องให้คนรู้ว่าโครงการแช่น้ำแร่นี้มีผลลัพธ์ที่พิเศษ และสาวๆเหล่านี้คือผู้หญิงที่นักธุรกิจเหล่านั้นพามาเอง ซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆกับศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพ

ตราบใดที่พิสูจน์ได้ว่าศูนย์น้ำแร่ไม่ได้ให้บริการพิเศษ ความรับผิดชอบต่อพฤติกรรมของนักธุรกิจเหล่านั้นก็ไม่เกี่ยวกับศูนย์

ก็เหมือนกับโรงแรมทั่วไป ที่ลูกค้าจะพาแฟนสาวไปเปิดห้องพัก โรงแรมก็ไม่สามารถห้ามได้

จะเป็นแฟนสาวที่อายุน้อยกับแฟนหนุ่มที่อายุมาก มันก็ไม่เกี่ยวกับโรงแรม

แต่ผลลัพธ์พิเศษแบบนี้ก็ไม่ควรให้ฟาร์มเป็นคนประชาสัมพันธ์เอง เพราะมันอาจดูมีเจตนาแฝงเกินไป

หลินมู่เสวี่ยหยิบช้อนขึ้นมาตักอาหารเข้าปากสองสามคำ ดูเหมือนเธอจะเหนื่อยล้าและหิวมากจริงๆ

หลังจากนั้น เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เปิดวิดีโอหนึ่งและส่งให้จางหลินดู “ดูวิดีโอนี้ มีอินฟลูเอนเซอร์คนหนึ่งที่ตั้งใจจะมาสำรวจที่นี่ และเขายอมจ่ายเงินสมัคร VIP ด้วย เราอาจใช้เขาในการประชาสัมพันธ์ได้”

“ต้าโลโก้? อินฟลูเอนเซอร์คนนี้?” จางหลินประหลาดใจ

เขาเคยเห็นอินฟลูเอนเซอร์คนนี้มาก่อน เป็นคนที่ชอบไปสำรวจสถานที่ระดับลักซ์ชัวรี่

เช่น โรงแรมที่มีค่าห้องคืนละหลายหมื่น หรือร้านอาหารที่มีค่าใช้จ่ายมื้อละเป็นแสน

เขายังเคยเห็นวิดีโอที่อินฟลูเอนเซอร์คนนี้ได้รับเชิญจากภัตตาคารระดับห้าดาว และมีค่าใช้จ่ายถึงสิบล้านหยวน

อินฟลูเอนเซอร์คนนี้เคยโด่งดังอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ภายหลังดูเหมือนจะถูกกดดันจนหายไป

ในโลกออนไลน์เคยมีคำพูดว่า เขาเปิดเผยความลับของ “สวรรค์” ให้คนธรรมดาได้เห็น และเมื่อเหล่าเทพบนสวรรค์ไม่พอใจ พวกเขาก็จัดการให้เขาหายไป

ไม่นึกว่าเขาจะตั้งใจมาสำรวจศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพ

จางหลินขมวดคิ้วและพูดว่า “อินฟลูเอนเซอร์ที่มาสำรวจแบบนี้ค่อนข้างควบคุมยากนะ ใครจะรู้ว่าเขาจะถ่ายอะไรไป หรือแสดงความคิดเห็นแบบไหน”

หลินมู่เสวี่ยตอบว่า “ไม่ต้องห่วง เขายินดีเซ็นสัญญาอิเล็กทรอนิกส์กับเรา โดยระบุว่าอะไรที่ควรถ่ายและไม่ควรถ่าย ฉันให้เฉินซินจัดการสัญญาเรียบร้อยแล้ว และเขายังยอมจ่ายค่าธรรมเนียมหนึ่งล้านหยวนด้วย เพราะฟาร์มหลียวนของเรากำลังเป็นที่นิยมอย่างมาก เขาเองก็มาหาโอกาสเกาะกระแสนี่แหละ”

“งั้นก็แล้วแต่พี่หลินจัดการเลย” จางหลินพยักหน้า

หลินมู่เสวี่ยทานอาหารหมดอย่างรวดเร็ว และขณะที่เธอกำลังเก็บจาน เธอก็เห็นจางหลินมองเธอด้วยรอยยิ้ม

สายตาแบบนั้นทำให้เธอรู้ได้ทันที “อย่าเพิ่งมาเล่นอะไรอีกเลย ฉันเพิ่งได้นอนพักจนฟื้นแรงขึ้นมาบ้าง”

“พี่หลิน แต่ผมยังไม่ได้สัมผัสผลลัพธ์ของการแช่น้ำแร่อย่างเต็มที่เลยนะ ต้องลองให้มากกว่านี้สิ” จางหลินพูด พร้อมกับอุ้มหลินมู่เสวี่ยมุ่งหน้าไปยังบ่อน้ำแร่

หลังจากการต่อสู้ที่ดุเดือด หลินมู่เสวี่ยแทบหมดแรงนอนอยู่บนเตียง แต่เธอยังต้องส่งสัญญาอิเล็กทรอนิกส์ให้กับอินฟลูเอนเซอร์คนนั้น

เธอรู้สึกว่าเจ้านายคนนี้ช่างบีบคั้นลูกน้องจริงๆ

อีกด้านหนึ่ง อินฟลูเอนเซอร์ต้าโลโก้ได้รับสัญญาแล้ว และเซ็นสัญญาทันที

เขารีบเดินทางมายังอวี๋เฉิงโดยเร็ว

เขารู้ว่าตัวเองเคยทำพลาดอะไรไปบ้าง และหลังจากหลบซ่อนตัวอยู่พักใหญ่ ครั้งนี้เขาตั้งใจจะกลับมาทำงานอย่างระมัดระวัง ไม่ก่อความวุ่นวายใดๆอีก

ศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพของฟาร์มหลียวนคือจุดเริ่มต้นของการกลับมาของเขา ด้วยความนิยมของฟาร์มแห่งนี้ เขาจำเป็นต้องทำผลงานให้ดี

ในตอนเย็น เขาเดินทางมาถึงศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพและเริ่มถ่ายทำทันที

คืนนั้น วิดีโอสำรวจของเขาก็ถูกอัปโหลดขึ้นบนโลกออนไลน์

ด้วยความนิยมของฟาร์มหลียวน วิดีโอนี้จึงได้รับความสนใจอย่างรวดเร็ว ผู้คนต่างรู้ว่าทำไมศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพถึงมีสาวสวยอยู่มากมาย

โดยเฉพาะนักธุรกิจที่เป็นหม้ายหรือหย่าร้าง ที่ปรากฏตัวพร้อมกับแฟนสาววัยเยาว์

ผลลัพธ์พิเศษของโครงการนี้ทำให้ผู้คนประหลาดใจ และไม่น่าแปลกใจที่มีสาวสวยมากมายที่นั่น

นักธุรกิจร่ำรวยจะไม่มีผู้หญิงข้างกายได้อย่างไร?

แต่สิ่งนี้ก็ยิ่งทำให้ผู้ชมออนไลน์อยากมาเยือนศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพมากขึ้น

ด้วยผลลัพธ์ที่พิเศษแบบนี้ มีผู้ชายคนไหนบ้างที่ไม่อยากลอง?

แต่ราคาปัจจุบันไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะเอื้อมถึงได้ พวกเขาจึงทำได้แค่ฝันถึง

หลังจากนั้น จางหลินนำอาหารค่ำมาให้หลินมู่เสวี่ยอีกครั้ง แต่เมื่อเธอทานเสร็จ เธอก็สังเกตเห็นความผิดปกติในตัวเขา

เธอรีบพูดว่า “คุณอยากให้ฉันออกจากห้องนี้ไม่ได้เลยใช่ไหม?”

“พี่หลินนอนที่นี่เพิ่มอีกสองวันก็ได้นะ ผมอนุมัติการลาป่วยให้” จางหลินพูดพร้อมรอยยิ้ม

“ช่วยควบคุมตัวเองหน่อยได้ไหม?” หลินมู่เสวี่ยถอนหายใจ “ถ้าคุณเป็นจักรพรรดิในสมัยก่อน คุณคงเป็นฮ่องเต้จอมเสเพลแน่ๆ”

“ตอนยังไม่มีความสัมพันธ์แบบนี้ คุณทำตัวสุภาพมาก ไม่เคยแสดงความต้องการอะไรเลย” เธอมองเขาและพูดต่อ “ตอนนี้เหมือนคุณเผยตัวตนออกมาหมดแล้ว”

“ผมไม่อยากควบคุมตัวเอง” จางหลินส่ายหัวและตอบ

หลินมู่เสวี่ยจึงงัดไม้ตายออกมา “ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณจะเป็นแบบนี้ ฉันเลยนัดฟู่เหยาไว้แล้ว ตอนเย็นเราจะไปดูหิ่งห้อยด้วยกัน เธอน่าจะมาถึงห้องนี้เร็วๆนี้ คุณจะไม่รีบออกไปเหรอ?”

“???” จางหลินไม่คาดคิดว่าพี่หลินจะเล่นแบบนี้ เขาจ้องเธออยู่สักพักก่อนจะเดินออกไปอย่างจนใจ

เขาคงไม่ทำอะไรต่อหน้าฟู่เหยาแน่

เขาจึงรีบออกจากห้องและกลับไปยังสำนักงาน ระหว่างนั้นสายตาของเขาก็สะดุดกับไอคอนงานวิจัยเกษตรที่ปรากฏขึ้นบนเกมในหัวของเขา

ก่อนหน้านี้เขาไม่มีเวลาไปสนใจ แต่ตอนนี้เขาสนใจว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร

เขาคลิกไปที่ไอคอนนั้นทันที

ไอคอนนี้ดูเหมือนจะไม่หายไป จนกว่าเขาจะคลิกเพื่อดูรายละเอียด

เมื่อคลิกเข้าไป ก็มีข้อความแจ้งในเกมที่ทำให้เขาประหลาดใจ

กฎแบบนี้เพิ่งเคยเห็นครั้งแรกจริงๆ!

(จบบท)