บทที่ 24 ใครกล้าแตะต้องตระกูลหลินของข้า
บทที่ 24 ใครกล้าแตะต้องตระกูลหลินของข้า
ที่ปากหุบเขาดอกท้อ ผู้บำเพ็ญชุดเหลืองมากมายลอยอยู่ ดาบบินสิบกว่าเล่มไม่หยุดโจมตีโดมแสงที่ปากหุบเขาด้านหน้าอย่างบ้าคลั่ง! ทุกครั้งที่ฟัน จะทำให้โดมแสงสั่นไหวไม่หยุด
แต่หลังการสั่นไหว ลายวิญญาณบนโดมแสงจะวาบขึ้น แล้วกลับคืนสู่สภาพเดิม!
วนเวียนซ้ำไปซ้ำมา ไม่มีที่สิ้นสุด! "ค่ายเต่าของตระกูลหลินนี่ช่างยุ่งยากเหลือเกิน" ชายวัยกลางคนร่างท้วมในชุดเหลืองที่เป็นหัวหน้าหรี่ตามองด้านหน้าอย่างเฉียง ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ
ชายวัยกลางคนผู้นี้ชื่อหวังลี่ซาน เป็นคนที่สามในรุ่นลี่ของตระกูลหวัง และเป็นหัวหน้าตระกูลรุ่นปัจจุบัน นอกจากประมุขสูงสุดขั้นสร้างฐานสามคนของตระกูลหวังแล้ว เขามีอำนาจมากที่สุด!
"พี่สาม ข้าเคยเสนอให้กำจัดหญิงชราผู้นั้นตั้งแต่แรก ตอนนี้ปล่อยให้นางเติบโตจนมีฝีมือ กลัวว่าคงเป็นปราชญ์ค่ายกลขั้นสองระดับสูงสุดแล้ว!" ชายร่างกำยำหน้าดำข้างๆ บ่น ทำให้สีหน้าของหวังลี่ซานยิ่งดูแย่ลง
ตระกูลหวังและหลินตั้งแต่เกิดศึกแย่งชิงยาสร้างฐานเมื่อร้อยปีก่อน ก็เกลียดชังกันมาตลอด ระหว่างนั้นย่อมมุ่งร้ายต่ออัจฉริยะของอีกฝ่าย ในนั้นหลินอวี้ชิง หลินอวี้ชี่ หลินอวี้สุ่ย คือเมล็ดพันธุ์ขั้นสร้างฐานสามคนในรุ่นอวี้
โดยเฉพาะอวี้ชี่และอวี้สุ่ย สองคนนี้ตอนนั้นล้วนมีโอกาสก้าวข้ามขั้นสร้างฐาน แต่กลับแน่วแน่เดินเส้นทางปราชญ์หลอมยาและปราชญ์ค่ายกล
ความคิดนี้ในสายตาของพวกเขาตอนนั้น แทบจะเข้าใจไม่ได้เลย!
ไม่สนใจเส้นทางเต๋า ไปสืบทอดมรดกตระกูลที่น่าขัน
สมควรตกอับ!
แต่เมื่อหลายคนมองอีกครั้งตอนนี้ อีกฝ่ายอาศัยผู้บำเพ็ญขั้นฝึกลมปราณเก้าสองคน ขั้นฝึกลมปราณระดับปลายสิบกว่าคน และขั้นกลางอีกหลายคน กลับต้านทานผู้บำเพ็ญขั้นฝึกลมปราณเก้าห้าคน และขั้นปลายยี่สิบกว่าคนของตระกูลหวังได้
และนี่คือผลงานของค่ายกลนั้น!
"พี่สาม พวกเรารอเถอะ ประมุขสูงสุดของตระกูลกำลังจะมา เส้นวิญญาณขั้นสองระดับสูง สำหรับตระกูลหวังของพวกเราก็เป็นทรัพย์สมบัติมหาศาล บางทีเส้นวิญญาณของตระกูลหวังเรา อาจอาศัยโอกาสนี้ก้าวขึ้นสู่ขั้นสามระดับสูง!" ชายชราเครายาวในชุดเต๋าอีกคนเอ่ยขึ้นข้างๆ
"อืม!" ชายวัยกลางคนร่างท้วมหวังลี่ซานพยักหน้า ไม่พูดอะไรอีก เพียงแต่บนใบหน้าเต็มไปด้วยความแค้น เขากำลังจินตนาการถึงภาพทำลายค่ายกลแล้วเข้าไปสังหารอย่างบ้าคลั่ง
......
ในหุบเขาดอกท้อ ผู้คนตระกูลหลินนอกจากคนรุ่นซื่อไม่กี่คน เกือบทั้งหมดอยู่ที่นี่ หลินโฮ่วหยวนและหลินอวี้สุ่ยสองคนยืนอยู่ด้านหน้าสุด มองผู้คนที่โจมตีอยู่ด้านนอก ทั้งสองไม่พูดอะไร
จนกระทั่งหลินโฮ่วเว่ยที่ขี่ดาบมาจากด้านหลัง พวกเขาจึงหันตัวเล็กน้อย
"พี่เจ็ด ป้าสาม สระวิญญาณใกล้จะแห้งแล้ว!" หลินโฮ่วเว่ยเอ่ยด้วยสีหน้าหดหู่
ที่ตระกูลหลินสามารถใช้ค่ายเต่าสามเวทป้องกันด่านแคบได้ ไม่ใช่แค่เพราะเส้นวิญญาณขั้นสองระดับสูงเท่านั้น ยังมีสระวิญญาณนั้นด้วย ผ่านพลังค่ายกล ดูดซับพลังวิญญาณจากเส้นวิญญาณ และดูดซับน้ำวิญญาณจากสระวิญญาณ จึงทำให้ค่ายเต่าสามารถซ่อมแซมตัวเองได้ตลอด!
หากไม่มีน้ำสระวิญญาณ การถูกทำลายค่ายกลเป็นเพียงเรื่องของเวลา
แย่ที่สุดคือ คนที่พวกเขาส่งไปส่งข่าวสามคน ล้วนถูกคนตระกูลหวังไล่ตาม
ดังนั้นเป็นไปได้ว่า เดี๋ยวตระกูลหวังจะมีกำลังเสริม ขณะที่ตระกูลหลินของพวกเขาได้แต่นั่งรอความตาย!
หลินโฮ่วเว่ยพูดจบ บรรยากาศทันใดนั้นก็เงียบงันไปครู่หนึ่ง!
ไม่มีใครตอบ ไม่มีใครขยับ
เนิ่นนาน
"ป้าสาม เดี๋ยวท่านพาโฮ่วโซ่ว โฮ่วเว่ย ซื่อเจี๋ย ซื่อโม่ ซื่อหยี่หนีไป!" หลินโฮ่วหยวนมองโดมวิญญาณ ความคิดล่องลอย
เขานึกถึงคำกำชับของประมุขเฒ่า นึกถึงความมุ่งมั่นอันยิ่งใหญ่ในวันนั้น สุดท้ายนึกถึงหลินซื่อหมิง มุมปากจึงมีรอยยิ้มเล็กน้อย
"หัวหน้าตระกูล ท่านคิดว่าข้าหนีได้หรือ เรื่องนี้ให้โฮ่วโซ่วรับผิดชอบเถอะ!" หลินอวี้สุ่ยส่ายหน้าปฏิเสธ พวกแก่ๆ ของตระกูลหวังจับตาดูนางมานานแล้ว
จากนั้นสีหน้าก็เย็นชาลงอีก ตวาดสั่งว่า: "โฮ่วเว่ย เจ้าไปบอกโฮ่วโซ่ว และต้องรับรองให้ได้ว่าซื่อเจี๋ยจะมีชีวิตรอด!"
"หากซื่อเจี๋ยตาย ต่อให้ตายข้าก็จะไม่ให้อภัยเขา!"
ร่างของหลินโฮ่วเว่ยสั่น รู้สึกเพียงชั่วขณะว่าหมดหนทาง สุดท้ายก็มาถึงขั้นนี้ เขาอยากอยู่
แต่เหมือนที่หลินอวี้สุ่ยพูด หากตระกูลจะให้ใครมีชีวิตรอด หลินซื่อเจี๋ยต้องเป็นคนแรก
ในขณะนี้ หลินโฮ่วหยวนน่าทึ่ง แต่ที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือหลินอวี้สุ่ย
หลินโฮ่วโซ่วเป็นลูกชายของนางนะ!!
ในช่วงเวลาสำคัญนี้ นางไม่ได้ให้ลูกชายหนีไปคนเดียว แต่ให้ลูกชายทุ่มเทสุดกำลังคุ้มกันหลินซื่อเจี๋ยหนีไป
หลินโฮ่วเว่ยเก็บความโศกเศร้าทั้งหมด แล้วตัดสินใจอีกครั้ง บินไปยังสระวิญญาณ
ใช่ แม้ตัวเขาเองจะตัดสินใจอยู่ เขาก็ต้องไปแจ้งโฮ่วโซ่ว
เพราะหลินซื่อเจี๋ยคือความหวังของตระกูลหลิน
ตระกูล สิ่งที่น่ากลัวไม่ใช่ตระกูลของเขา แต่เป็นการที่ตระกูลสามารถสืบทอดต่อไปไม่หยุด
ไม่ตาย ไม่ดับ ย่อมมีความหวังเสมอ!
"ตูม!" เสียงระเบิดสนั่นดังขึ้นทันใด แผ่นดินไหวภูเขาสั่น เสียงดังกึกก้องมาก
พลังวิญญาณทั้งหมดในเส้นวิญญาณถูกดูดออกไปครึ่งหนึ่งในพริบตา หลินอวี้สุ่ยที่ควบคุมค่ายกลถึงกับพ่นเลือดออกมามาก
"นั่นคือ..." หัวใจหลินโฮ่วหยวนเต้นแรง เงยหน้ามองไปไกล
เห็นชายสวมมงกุฎชุดเหลืองคนหนึ่งบนท้องฟ้า ลอยอยู่กลางอากาศ ดาบเดียวออก ฟ้าดินไร้สี
"ผู้แข็งแกร่งขั้นสร้างฐาน!" หลินอวี้สุ่ยก็หน้าซีดขาว ในพริบตารู้สึกเพียงไร้เรี่ยวแรงอย่างที่สุด
ต่อหน้าพลังอันแข็งแกร่ง กลอุบายมากมาย ค่ายกลมากมาย ในขณะนี้ ล้วนอ่อนแอเหลือเกิน
"แจ้งทุกคน เมื่อค่ายกลแตก ทุกคนต่างคนต่างหนี!" หลินโฮ่วหยวนเปลี่ยนการตัดสินใจทันที ในขณะนี้ ไม่มีเรื่องใครจะถอยหลังให้ใครหนี
หนีได้คนไหนนับเป็นคนนั้น
"ตูม!"
เสียงระเบิดสนั่นอีกครั้ง! หลินอวี้สุ่ยและผู้ควบคุมค่ายกลขั้นฝึกลมปราณระดับปลายหลายคน ล้วนโอ๊ก พ่นเลือดออกมามากมาย
และโล่วิญญาณรูปเต่าดำบนท้องฟ้านั้น แตกสลายในชั่วพริบตา
พายุที่มองไม่เห็นพัดกระหน่ำ ต้นท้อมากมายหักโค่น เสียหาย
"วิ่ง!" หลินโฮ่วหยวนตะโกน!
"วิ่ง? วิ่งไปไหน?" ชายชุดเหลืองก้าวเพียงก้าวเดียว กลับก้าวไปได้ร้อยเมตร
มาถึงตรงหน้าหลินโฮ่วหยวนทันที
"หัวหน้าตระกูล!"
ผู้คนตระกูลหลินทั้งหมดเพิ่งจะเตรียมวิ่ง ก็เห็นภาพนี้
และในขณะเดียวกัน ผู้คนตระกูลหวังก็ไล่ตามมา ล้อมตระกูลหลินไว้รอบด้าน แม้แต่ในฝูงชน มีคนรีบปล่อยธงค่ายกล
แทนที่ฐานค่ายกลก่อนหน้า! พวกเขาต้องการใช้ค่ายกลล้อมตระกูลหลินกลับ
พวกเขาต้องการสังหารหมู่!
"มาได้ดี!" หลินโฮ่วหยวนเงยหน้า เผชิญหน้ากับดาบของขั้นสร้างฐาน ไม่มีความกลัวมากนัก
ขั้นสร้างฐานแล้วอย่างไร? ฆ่าเขาแล้วอย่างไร! เมื่อไม่สามารถรับรู้ความแข็งแกร่งของขั้นนั้นในอีกไม่กี่ปี ก็ขอสัมผัสขั้นนั้นก่อนตาย
ผู้บำเพ็ญอย่างพวกเรา จะกลัวความตายทำไม!
ดาบในมือหลินโฮ่วหยวนออกหนึ่งดาบ เพลิงก็ลุกขึ้นทันที
ต่างจากความไม่เป็นระเบียบและหลวมๆ ของหลินซื่อเจี๋ย หลินโฮ่วหยวนแสดงวิชาดาบเพลิงพรากถึงขีดสุด
หนึ่งดาบเพลิงสิบจั้ง กลายเป็นดาบยักษ์เพลิงที่ใหญ่กว่า พุ่งเข้าใส่ขั้นสร้างฐาน!
"มดปลวกสั่นต้นไม้! ช่างน่าขันที่สุด!" ผู้บำเพ็ญขั้นสร้างฐานชุดเหลืองกดมือลงทันที ดาบวิเศษขั้นสามพุ่งลงมาจากฟ้า ราวกับการพิพากษาของเทพเจ้า
ตูม!
เพลิงแยกออก ดาบเพลิงพรากถูกฟันกระเด็น พลังวิญญาณสูญเสียมาก และดาบวิเศษขั้นสามนั้นกำลังจะสังหารหลินโฮ่วหยวน
"ใครกล้าแตะต้องตระกูลหลินของข้า?" เสียงอันทรงอำนาจดังมาจากท้องฟ้า
ดาบวิเศษบัวเขียวพุ่งลงมาจากฟ้า ฟันดาบของผู้บำเพ็ญขั้นสร้างฐานชุดเหลืองกระเด็นไปทันที!
"เป็นประมุขเฒ่า!"
เรือวิญญาณมาถึง ผู้คนตระกูลหลินทั้งหมดต่างดีใจล้นพ้น
ศรัทธาของพวกเขา กลับมาแล้ว!
(จบบท)