บทที่ 230 เอาออกไปผึ่งแดด

บทที่ 230 เอาออกไปผึ่งแดด

บทที่ 230 เอาออกไปผึ่งแดด เทียบกับท่านลมที่ตอบสนองเร็ว ท่านไฟช้าไปครึ่งจังหวะ แค่ครึ่งจังหวะนี้ เขาก็เห็นประกายไฟฟ้าสีฟ้าอ่อนลุกขึ้นในมืออู้ชง สายฟ้า? มนุษย์จะควบคุมสายฟ้าได้อย่างไร นี่คือความคิดสุดท้ายในสมองท่านไฟ จากนั้นก็เห็นสายฟ้าฟาดลงมาจากฟ้า ถูกหน้าผากเขาโดยตรง ร่างกายกลายเป็นถ่านทันที ตายสนิท...