บทที่ 147 หญิงสาวผู้ควบคุมความฝัน
บทที่ 147 หญิงสาวผู้ควบคุมความฝัน "ม่อ!!!" เฉิงฉีควบคุมลำคอตัวเองได้ทันใด เขาตะโกนออกมาด้วยความตกใจสุดขีด ในชั่วขณะนั้น เฉิงฉีเบิกตากว้าง พบว่าตัวเองกำลังพิงก้อนหินอยู่ กองไฟตรงหน้ายังคงลุกไหม้เบาๆ กิ่งไม้จำนวนไม่มากยังไม่ไหม้หมด ม่อที่นอนหลับอยู่ข้างๆ ก็ตื่นขึ้นมาด้วยเสียงตะโกน ลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเ...