บทที่ 144 ผมชื่อฉินหลาง ฝากเนื้อฝากตัวด้วย
บทที่ 144 ผมชื่อฉินหลาง ฝากเนื้อฝากตัวด้วย “อู๋ซิน เก็บของแล้วมากับฉันที่กองบัญชาการในอีกไม่กี่วันข้างหน้า” เย่เหรินพูดกับเฉินอู๋ซินในขณะที่กำลังรับประทานอาหารเช้า เฉินอู๋ซินเงยหน้าขึ้นโดยไม่ถามอะไร เขายังคงพูดด้วยรอยยิ้ม “ได้ครับ ครูเย่” “ไม่ถามหน่อยเหรอ? ว่าจะไปทำอะไรที่นั่น??” “ทำไมต้องถามด้วยครั...
