บทที่475
บาร์ตี้ก้มศีรษะลงต่อหน้าเอสเธอร์โดยไม่รู้ตัว เพราะในใจเขาแน่ใจอย่างที่สุดว่าผู้หญิงคนนี้คือโวลเดอมอร์—นายท่านผู้เคยดูแลเขา เป็นคนที่ให้ความรักกับเขามากกว่าพ่อแท้ๆ ของตัวเอง แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมี "นายท่าน" ถึงสองคน "ดีมาก เด็กดีของฉัน" เอสเธอร์เอื้อมมือวางลงบนศีรษะของบาร์ตี้ "แต่ว่า... นาย...