บทที่ 4 อัจฉริยะรากฐานสองธาตุ

บทที่ 4 อัจฉริยะรากฐานสองธาตุ

หลังจากหลินซื่อหมิงหยุดบำเพ็ญ ก็เป็นเวลาดึกแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นผลจากการต่อสู้หรือเหตุผลอื่น หลินซื่อหมิงรู้สึกว่าความเร็วในการบำเพ็ญเร็วขึ้นเล็กน้อย

นอกบ้านมีเสียงฝนพรำ ทำให้หลินซื่อหมิงนึกถึงบทกวีบทหนึ่ง ฝนพรำริมถนนชุ่มฉ่ำดั่งเนยใส! เพียงแต่ ดอกท้อบนเขาชิงเถาคงร่วงไม่น้อยสินะ

หลินซื่อหมิงเปิดหน้าต่างไม้ สายฝนเล็กๆ ปลิวเข้ามาตามหน้าต่างแคบ พาความคิดของเขาล่องลอยไปที่ต้นท้อวิญญาณ

ดอกท้อไม่ได้ร่วง ตรงกันข้าม ถูกสายฝนชะล้าง ยิ่งสดใสงดงาม ลดความขี้อายลง เพิ่มความเย้ายวน

ราตรีทั้งคืนดูเหนือจริงและงดงาม

ชั่วขณะ หลินซื่อหมิงรู้สึกว่าจิตใจของตนราวกับถูกสายฝนชะล้าง ถูกดอกท้อชำระ

ใช่แล้ว หลินซื่อหมิงเพิ่งนึกได้ว่า มาถึงโลกนี้ 17 ปีแล้ว การชมวิวด้วยอารมณ์เช่นนี้ เป็นครั้งแรก

"บำเพ็ญเซียน บำเพ็ญเซียน สุดท้ายก็ต้องผ่อนคลายพอเหมาะ ตึงแล้วหย่อนจึงจะถูกต้อง!"

หลินซื่อหมิงพลันเข้าใจ

"ตึก ตึก ตึก!" เสียงเคาะประตูดังนอกห้อง

"ท่านเซียน!" ตามด้วยเสียงเด็กๆ

หลินซื่อหมิงปล่อยจิตสำนึก เห็นเด็กหญิงอายุราว 10 ขวบ ผมเปียสองข้าง ใบหน้าคล้ายหวังม่าจื่อบ้าง แต่มีดวงตาสดใส ฟันขาว หน้าตาน่ารัก

ถือชุดชาไม้หนึ่งชุด จากปากกาชายังมีไอร้อนลอยขึ้นมา ชัดเจนว่าเพิ่งชงสด

"เข้ามา!" หลินซื่อหมิงพูดเรียบๆ

พร้อมเสียงประตูลั่น เด็กหญิงก้มหน้า นำชามาวางบนโต๊ะ

"ท่านเซียน นี่คือชาที่ชงให้ท่าน!"

"อืม วางตรงนี้แหละ!" หลินซื่อหมิงไม่ได้ตั้งใจเย็นชากับเด็กหญิง เพียงแต่เขาพบว่า หน้าต่างแคบพอดีมองเห็นดอกท้อ ผ้าห่มที่ม้วนบนเตียงก็มีลวดลาย ประกอบกับการตกแต่งในห้อง นี่ชัดเจนว่าเป็นห้องของสาวน้อย!

หวังม่าจื่อผู้นี้สุดท้ายก็ไม่ใช่คนซื่อ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร แต่เขาหลินผู้นี้เป็นผู้บำเพ็ญเซียน

หลินซื่อหมิงโบกมือไล่เด็กหญิงที่ยังยืนนิ่งอยู่กับที่

จากนั้นปล่อยตั๊กแตนปีกทองออกมา ตั๊กแตนปีกทองที่กินสัตว์วิญญาณ ร่างกายชัดเจนว่าใหญ่ขึ้นหนึ่งรอบ ดีกว่ากินแต่น้ำวิญญาณมาก ดูท่าต่อไปต้องเตรียมอาหารมื้อดึกให้คุณชายตั๊กแตนตัวน้อยเป็นครั้งคราว

"จี๊ดๆๆ!" ตั๊กแตนปีกทองบินมาเกาะบนไหล่หลินซื่อหมิง ใช้หัวสามเหลี่ยมถูไถหลินซื่อหมิง

หลินซื่อหมิงหยิบเนื้อสัตว์วิญญาณออกมา แต่ถูกมันส่ายหัวปฏิเสธ

หยิบน้ำวิญญาณออกมา ถึงได้จี๊ดๆๆ ดื่มขึ้น

ดูท่าตั๊กแตนปีกทองก็เป็นตัวมีบุคลิก กินเนื้อแล้วต้องดื่มน้ำซุป

หลังจากให้อาหารตั๊กแตนปีกทองอิ่มแล้ว หลินซื่อหมิงก็เริ่มบำเพ็ญอีกครั้ง ดูว่าจะใช้ประโยชน์จากความเร็วในการบำเพ็ญที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อย ไปถึงขั้นฝึกลมปราณห้าขั้นสูงสุดเร็วขึ้นได้หรือไม่

เช้าตรู่วันที่สอง ฝนหยุดแล้ว หลินซื่อหมิงยังคิดวิธีจัดการต้นท้อที่ดีไม่ออก

แต่ในตอนนี้ คำแนะนำของระบบก็ปรากฏอีกครั้ง

"โปรดตรวจสอบเด็กทั้งหมด เจ้าจะคัดเลือกผู้มีพรสวรรค์รากฐานสองธาตุให้ตระกูล"

หลินซื่อหมิงใจสั่นสะท้าน คิดว่าท้อวิญญาณคือผลตอบแทนใหญ่แล้ว

ไม่คิดว่าคำแนะนำวันที่สองจะเป็นอัจฉริยะรากฐานสองธาตุ

ต้องรู้ว่า แม้โลกนี้มีรากฐานวิญญาณก็บำเพ็ญได้ แต่รากฐานวิญญาณก็มีดีมีเลว!

แย่ที่สุดคือห้าธาตุ หากไม่มีทรัพยากรที่ฝ่าฟ้า ขั้นฝึกลมปราณระดับกลางก็คือจุดสิ้นสุด สี่ธาตุดีกว่านิดหน่อย แต่ก็เป็นแปดสิบก้าวกับร้อยก้าว หากไม่มีโชควาสนาใหญ่ ก็ไม่มีทางถึงขั้นสร้างฐาน สามธาตุถือว่าธรรมดา ตัวเขาก็เป็น

มีเพียงสองธาตุจึงจะถือว่าเป็นระดับอัจฉริยะน้อย โดยพื้นฐานเพียงมียาสร้างฐานหนึ่งเม็ด ก็สามารถถึงขั้นสร้างฐานได้อย่างมั่นคง

ส่วนรากฐานสวรรค์ในตำนานยิ่งฝ่าฟ้า เพียงแต่ไม่ตายก่อนวัย ก็เป็นผู้บำเพ็ญขั้นต่างมิติได้แน่นอน โชคดีนิดหน่อย ขั้นหล่อหลอมทองก็ทำได้

แน่นอนว่าพรสวรรค์ก็ไม่สมบูรณ์แบบ ยังมีคนใช้ทรัพยากรมากกว่าคนทั่วไปสิบเท่า บำเพ็ญถึงขั้นที่สูงกว่าได้!

ตระกูลหลินในปัจจุบันมีผู้บำเพ็ญเซียนกว่า 80 คน รวมแล้วมีรากฐานสองธาตุเพียงสองคน หนึ่งคือผู้อาวุโสเฒ่าของตระกูลหลิน หลินเซียนจื้อ อีกคนคือพี่ใหญ่ของหลินซื่อหมิง คนโตในรุ่นซื่อ หลินซื่อเจี๋ย

ไม่พูดถึงผู้อาวุโสเฒ่า แค่พูดถึงพี่ใหญ่หลินซื่อเจี๋ย อายุยังไม่ถึง 25 ปี ก็ถึงขั้นฝึกลมปราณแปดแล้ว มีความหวังว่าก่อนอายุ 30 จะถึงขั้นฝึกลมปราณเก้า ฝึกฝนอีกสองสามปี ก็เตรียมสร้างฐานได้

ในตระกูลหลิน ตระกูลค้นพบผู้มีรากฐานวิญญาณจะมีรางวัล รากฐานห้าธาตุ 5 หินวิญญาณ รากฐานสี่ธาตุ 10 หินวิญญาณ รากฐานสามธาตุ 50 หินวิญญาณ

ส่วนอัจฉริยะรากฐานสองธาตุ นำเข้าตระกูล รางวัล 200 หินวิญญาณ หากให้กำเนิดอัจฉริยะรากฐานสองธาตุ รางวัลถึง 500 หินวิญญาณ เท่ากับเบี้ยเลี้ยง 10 ปีของหลินซื่อหมิง

แน่นอน สิ่งที่หลินซื่อหมิงให้ความสำคัญที่สุดคือ อีก 30 ปี เด็กคนนั้นเติบโตถึงขั้นสร้างฐาน ตอบแทนตระกูล

หลินซื่อหมิงไม่เชื่อในแนวคิดฮีโร่เดี่ยว ในความเห็นของเขา ผู้บำเพ็ญอิสระก็คือผู้บำเพ็ญอิสระ แม้จะได้ทรัพยากรมหาศาล ก็เป็นเพียงเศรษฐีใหม่อิสระ ไม่มีการดำเนินงานที่สมเหตุสมผลของตระกูล ยากจะเดินทางไกลบนเส้นทางบำเพ็ญเซียน

เหมือนกับที่เจ้าอาจคาดหวังให้หมาป่าเดี่ยวดุร้าย แต่เจ้าไม่อาจคาดหวังให้หมาป่าเดี่ยวที่แทบหาอาหารสามมื้อไม่ได้ วันหนึ่งกลายเป็นราชาหมาป่าที่แข็งแกร่ง

{แม้จะมีโชคดีเช่นนั้น ก็เป็นเพียงคนหยาบที่โชคดีฝ่าฟ้า

ดังนั้นพัฒนาตระกูล แล้วพัฒนาตัวเองจากตระกูล จึงเป็นทิศทางที่หลินซื่อหมิงกำหนดให้ตัวเอง

หลินซื่อหมิงไม่รีรอ รากฐานสองธาตุกับต้นท้อวิญญาณ เพียงพอที่จะทำให้ตระกูลให้ความสำคัญ จึงขี่ดาบไปยังศาลาใหญ่เมืองชิงเถาโดยตรง

เรียกหลินหยางที่ยังอยู่ในความฝันมา สั่งให้เขารวบรวมเด็กอายุราว 10 ขวบทั้งหมด จัดประชุมขึ้นสู่เซียน

พูดจบ หลินซื่อหมิงก็รีบบินไปยังเขาฟางมู่ทันที

ใช้เวลาหนึ่งวันกลับถึงเขาฟางมู่ อธิบายสถานการณ์ต้นท้อวิญญาณให้บิดาหลินโฮ่วหยวนฟัง ส่วนเรื่องรากฐานสองธาตุยังไม่พูด เพราะอธิบายไม่ได้

หลินโฮ่วหยวนทราบแล้วก็ดีใจมาก

ชมเชยซื่อหมิงอย่างดีแล้ว ก็จัดการให้หลินซื่อหมิงไปหาพี่สาวคนที่สาม หลินซื่อฉี ผู้ได้ฉายาปราชญ์พืชวิญญาณขั้น 2 ระดับต่ำ

เมื่อพบหลินซื่อฉี อีกฝ่ายกำลังดูแลพืชวิญญาณในสวนยาบนเขาฟางมู่

เห็นเธอเท้าสะเอว ยื่นปาก จ้องสมุนไพรขั้น 2 ต้นหนึ่งพินิจพิเคราะห์

"พี่สาม หาเจ้าเจอเสียที!" หลินซื่อหมิงเล่าเรื่องท้อวิญญาณเขียวอย่างละเอียด

อีกฝ่ายโบกมือพูด: "เรื่องนี้ข้ารู้แล้ว อาสามบอกแล้ว แต่เจ็ด เจ้านี่โชคดีจริงๆ!"

หลินซื่อฉีชัดเจนว่ารู้สึกเศร้า และอิจฉาบ้าง ต้นท้อวิญญาณนี้ หลินซื่อหมิงจะได้หินวิญญาณพิเศษอย่างน้อย 100 กว่าก้อน แต่เธอดูแลสมุนไพรในสวนยาอย่างยากลำบาก ก็ได้เพียงเดือนละ 3 ก้อนหินวิญญาณเป็นเบี้ยเลี้ยง รวมเบี้ยเลี้ยงก็เพียงเดือนละ 5 ก้อนหินวิญญาณ

แน่นอน หากเธอสามารถทะลวงเป็นปราชญ์พืชวิญญาณขั้น 2 ระดับกลาง นั่นค่าตอบแทนก็จะต่างกันราวฟ้ากับดิน

ดังนั้นเป้าหมายระยะสั้นของหลินซื่อฉีคือทะลวงเป็นปราชญ์พืชวิญญาณขั้น 2 ระดับกลาง จากนั้นจึงทะลวงวรยุทธ์ขั้นฝึกลมปราณห้า

"ไม่เป็นไร พี่สาม เพียงแต่เจ้าตกลงสอนเทคนิคการย้ายพืชวิญญาณให้ข้าหนึ่งเดือน ข้าจะให้เจ้าได้หินวิญญาณไม่ต่ำกว่า 100 ก้อนแน่นอน!" หลินซื่อหมิงสาบานอย่างหนักแน่น

ในยามที่จนปัญญากับต้นท้อวิญญาณ หลินซื่อหมิงก็เกิดความคิดที่จะเรียนวิชาพืชวิญญาณและวิชาหลอมยา

เขามีคำแนะนำของระบบ สำหรับเทคนิคที่ผิดพลาดบางอย่าง สามารถชี้แจงในคำแนะนำได้ และมีคำแนะนำ โอกาสในการหาสมบัติก็จะไม่น้อย

"ได้ ไม่มีปัญหา ในตระกูลก็มีตำราพืชวิญญาณ แต่หินวิญญาณมากขนาดนั้น ไม่ใช่ให้ข้าไปช่วยต่อสู้ ฆ่าสัตว์อสูรหรอกนะ!"

"ไม่ใช่การต่อสู้ ไม่เกี่ยวกับพลัง! รับรองว่าเจ้าจะพอใจ!" หลินซื่อหมิงรับประกันหลายครั้ง หลินซื่อฉีถึงได้ตกลง

(จบบทที่ 4)