บทที่ 32 บทบาท
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 32 บทบาท
หลินเสวียนเดินไปทางทิศตะวันตกของลานกว้าง นั่นคือจุดนัดพบกับซีซี
ไม่นาน หลินเสวียนก็พบซีซีแล้ว——
ผู้หญิงคนหนึ่ง สวมชุดรัดรูปสีดำข้างใน ทับด้วยเสื้อคลุมลายตารางสีน้ำตาลเข้ม ผมสีน้ำตาลเข้มมัดรวบสูง และสวมหน้ากากอุลตร้าแมน
ก่อนหน้านี้ ตอนที่หลินเสวียนเจอซีซีที่โกดังธนาคาร เธอใส่แค่ชุดรัดรูปสีดำ ดูคล้ายสายลับเลย
คงเพราะชุดนั้นดูเด่นเกินไป เธอเลยเปลี่ยนมาใส่เสื้อคลุมยาวเพื่อให้กลมกลืนกับคนอื่น ๆ ตอนมาเจอที่ลานกว้าง
ผมยาวที่มัดรวบไว้ด้านหลังศีรษะของซีซี ใช้ริบบิ้นสีแดงผูกไว้ ดูแน่นตุ่ย ผมเยอะมาก น่าอิจฉาสุด ๆ
แต่ความจริงแล้ว……ข้างในนั้นซ่อนปืนเอาไว้
ซีซีมีปืนสองกระบอก
กระบอกหนึ่งอยู่ที่เอว อีกกระบอกซ่อนอยู่ในผมที่มัดรวบไว้
“นี่มันผู้หญิงอันตรายชัด ๆ”
หลินเสวียนเดินไปหาซีซี พลางสังเกตท่าทางและรูปร่างของเธอไปด้วย
รูปร่างเพรียวบาง ผอมมาก สูงประมาณ 165 เซนติเมตร
แปลกจัง……
รู้สึกไม่คุ้นเคยเลย แม้แต่ความทรงจำเล็กน้อยก็ไม่มี
ฉันเคยเจอผู้หญิงคนนี้มาก่อนจริง ๆ หรือเปล่า?
ความรู้สึกนี้มันขัดแย้งกันเหลือเกิน
เขาแน่ใจว่าเคยได้ยินเสียงของซีซีในโลกความจริงมาแล้ว
แต่กลับนึกภาพไม่ออกว่า ผู้หญิงที่รูปร่างสวยเหมือนนางแบบแบบนี้ ถ้าฉันเคยเจอจริง ๆ จะจำไม่ได้เลยเหรอเนี่ย?
“ช่างมันเถอะ อย่าคิดมากเลย”
หลินเสวียนเดินตรงไปหาซีซี
ไม่ว่าจะเป็นคน ผี ปีศาจร้าย หรือปีศาจอะไรก็ตาม ถ้าถอดหน้ากากของเธอล่ะก็ อีกไม่นานความจริงทั้งหมดจะปรากฏเอง!
“สวัสดีครับ”
หลินเสวียนเดินไปอยู่ด้านหลังซีซี ทักทาย แล้วมองซีซีที่หันกลับมา
“ผู้เชี่ยวชาญด้านรหัสลับเหรอครับ?”
ซีซีมองหลินเสวียนจากหัวจรดเท้า ไม่พูดอะไร ครู่ใหญ่จึงพยักหน้าเบา ๆ “คุณชื่ออะไรคะ?”
หลินเสวียนยิ้มบาง ๆ
“พวกในวงการชอบเรียกผมว่าพี่แมวอ้วน คุณเรียกผมว่าพี่แมวอ้วนก็ได้ครับ”
พูดจบ เขาก็ชี้ไปที่รถตู้ข้างทาง
“รถอยู่แถวนั้นครับ ตามผมมา”
แล้วหันหลังกลับไป——
ปัง!
มือขาวเนียนนุ่มนิ่มข้างหนึ่งกดลงบนไหล่หลินเสวียนแน่น ทำให้เขาขยับไม่ได้
“คุณชื่อพี่แมวอ้วนเหรอคะ?”
“ใช่ครับ” หลินเสวียนไม่หันกลับไป
“พวกในวงการเรียกคุณว่าพี่แมวอ้วนเหรอคะ?”
“ใช่ครับ”
ซีซีจ้องหลินเสวียนอย่างไม่กระพริบ
“แต่หน้าคุณก็ไม่ได้ใหญ่เลยนี่คะ ทำไมคนอื่นถึงเรียกคุณว่าพี่แมวอ้วน?”
……
……
สายลมร้อนแรงของฤดูร้อนพัดผ่าน พัดเอาผ้าพันคอสีแดงบนหัวซีซีปลิวไสว พัดชายเสื้อโค้ทของเธอปลิวไปด้วย
ทั้งสองคนไม่มีใครพูดอะไร
แต่บรรยากาศกลับตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆ
หลินเสวียนรู้สึกตัวขึ้นมาทันที……เขาคิดเรื่อง “การรับบทเป็นพี่แมวอ้วน” ง่ายเกินไปเสียแล้ว
นี่ไม่ใช่เรื่องที่แค่หน้ากากจะแก้ไขได้เลย
การที่ใช้หน้ากากอุลตร้าแมนหลอกพี่แมวอ้วนได้นั้น ก็เพราะพี่แมวอ้วนมันโง่เอง จริง ๆ แล้วไม่เกี่ยวกับหน้ากากสักเท่าไหร่หรอก
ซีซีฉลาดกว่าพี่แมวอ้วนถึง 800 เท่า
ถึงแม้เธอจะไม่รู้จักหน้าตา ชื่อเสียง หรือแม้แต่เสียงของพี่แมวอ้วน... แต่ลึก ๆ แล้วซีซีก็รู้สึกว่า หลินเสวียนไม่น่าจะเป็นคนใจร้าย ยิ่งไม่น่าจะไปปล้นธนาคารด้วย
โชคดีที่ตอนนี้ซีซีแค่สงสัย ยังไม่เปิดเผยตัวตน
ยังมีเวลาแก้ตัวอยู่
……
หลินเสวียนยืนตัวตรง ค่อย ๆ หันกลับมา
ซีซีใช้มือขวาแตะบ่าหลินเสวียน มือซ้ายก็ควานหาปืนที่เอว……
“แค่ชื่อพี่แมวอ้วนก็ต้องหน้าอ้วนด้วยเหรอ?” หลินเสวียนจ้องซีซี
“ก็จริงนิคะ?” ซีซีจ้องหลินเสวียน
“แล้วคุณชื่ออะไร?”
“ซีซี”
“ถ้าตามตรรกะของคุณ คุณน่าจะชื่อ AA ไม่ใช่ ซีซี!”
ปัง!
หลินเสวียนสะบัดมือซีซีออกจากบ่า ไม่ให้เธอแก้ตัว คว้ากระเป๋าแล้วเดินไปขึ้นรถตู้:
“อยากมาหรือไม่ก็ตามใจ! ถึงจะไม่มีคุณผู้เชี่ยวชาญด้านรหัส ผมก็ใช้ C4 บุกเข้าไปปล้นได้อยู่ดี!”
หลินเสวียนนั่งลงที่เบาะคนขับ ปิดประตู เปลี่ยนเกียร์ เหยียบคันเร่งสุดแรง ล้อหลังฟาดพื้นถนน รถพุ่งออกไป!
วื๊นนนน————
“เดี๋ยวนะ!”
ซีซีวิ่งตามมาอย่างรวดเร็ว
แล้วเขาก็เปิดประตูฝั่งคนขับขึ้นไปนั่ง
เธอนำแขนกอดอก นิ่งเงียบ แสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจสุดขีด
หลินเสวียนยื่นมือขวาออกไป
“ปืนให้ผม”
“ให้คุณแล้วฉันจะใช้ไรล่ะ?” ซีซีพูดเยาะเย้ยด้วยน้ำเสียงดูถูก
“ใช้ปืนที่อยู่ในผมคุณนั่นแหละ”
ซีซีเบิกตากว้างมองหลินเสวียน
สุดท้ายแล้ว…
เธอก็ตบปืนที่ซ่อนอยู่ที่เอวลงบนมือหลินเสวียน
จากนั้นก็คลายผ้าริบบิ้นสีแดงที่รัดผมออก…
หวือ
เส้นผมยาวสีดำที่เรียบลื่นไหลร่วงลงมาเหมือนสายน้ำตก ปืนสีดำโผล่มาอยู่ในมือซีซี
เธอใช้ริมฝีปากกัดริบบิ้นสีแดงไว้ ใช้มือทั้งสองข้างจับผมไว้แน่น แล้วใช้ริบบิ้นมัดผมขึ้นใหม่
หลินเสวียนมองดูทุกอย่างอย่างเงียบ ๆ …
นี่คงเป็นเหตุผลที่เธอใช้ริบบิ้นมัดผมแทนยางรัดผมสินะ? ดึงทีเดียวก็หลุด ไม่แปลกใจเลยที่ครั้งที่แล้วพี่แมวอ้วนโดนยิงหัวแตกได้ในทันที
หลินเสวียนหยิบปืนขึ้นมา
ถอดแม็กกาซีน เช็กจำนวนกระสุน ใส่แม็กกาซีนกลับเข้าไป บรรจุกระสุน กลับด้าน เสียบเข้าเอว ทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึง 1 วินาที
แล้วก็มองไปข้างหน้า ขับรถต่อไป
ภายนอกทำเป็นไม่พูดไม่จา
แต่ในใจโล่งอกไปแล้ว
โชคดีที่ดูเหมือนจะผ่านไปได้ ตอนนี้ดูเหมือนแผนจะไปได้สวย
ข้อได้เปรียบที่สุดของหลินเสวียนก็คือ เขาสามารถลองทำซ้ำได้ไม่รู้กี่ครั้งในฝัน ลองผิดลองถูกได้ไม่รู้กี่ครั้ง ล้มเหลวได้ไม่รู้กี่ครั้ง
การลองผิดลองถูกซ้ำ ๆ จะทำให้เขาสะสมข้อมูลข่าวสารราวกับมองเห็นภาพรวมทั้งหมด
นึกย้อนกลับไปตอนแรกที่เจอพี่แมวอ้วนกับซีซี เขาแทบจะถูกทั้งสองหลอกจนมึนหัวไปหมด ใครก็ได้สักคนยิงมันตายไปเลยก็ดี
แต่หลังจากวนลูปมาซักสามสี่รอบ... ตอนนี้เขารู้เรื่องราวทุกอย่างในเหตุการณ์นี้หมดแล้ว
ด้วยข้อมูลที่เหนือกว่าแบบนี้ เขาย่อมจัดการทุกคนได้อยู่หมัด
เหตุการณ์เมื่อครู่ ก็จริงที่ว่ามันแตกต่างจากแผนของหลินเสวียนเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าซีซีจะสงสัยตั้งแต่แรกเห็นว่าเขาไม่ใช่พี่แมวอ้วน
แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร
ด้วยฝีมือการจัดการของเขา ไม่เพียงแต่ผ่านพ้นไปได้อย่างราบรื่น แต่เขายังได้ไอเท็มสำคัญที่ต้องการที่สุดมาด้วย นั่นก็คือ...
ปืน
ถ้าไม่มีปืน เขาก็ไม่รู้จะผ่านด่านสามลูกน้องคนนั้นยังไง
...
ตลอดทาง ทั้งคู่เงียบกันสนิท
อุลตร้าแมนกับแมวไรน์จ้องมองไปข้างหน้าไม่ละสายตา...
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคนเดินถนนที่เห็นรถตู้คันประหลาดคันนี้ จะคิดอย่างไร
ไม่นานนัก ก็ถึงที่หมายแล้ว
หลินเสวียนชักปืนพกออกมาจากเอว แล้วทำท่าให้ซีซีลงจากรถ
“ตามผมมา เอาคอมพิวเตอร์ไปด้วย”
หลังจากลงจากรถ
หลินเสวียนกับซีซีก็รีบมุ่งหน้าไปยังหน้าธนาคารทันที
ลูกน้องชุดดำคนหนึ่งกำลังวุ่นอยู่หน้าประตู เงยหน้าขึ้นมองหลินเสวียน หน้าตาเหมือนงง ๆ
“คุณ—”
ปัง!!
กระสุนนัดหนึ่งพุ่งตรงไปที่กลางคิ้ว! เลือดกระจายเต็มกำแพง!
“แม่นจริง ๆ” ซีซีชม
เธอสังเกตเห็นอย่างละเอียด การชักปืนยิงนั้นเสร็จสิ้นในพริบตา ไม่มีการเล็งเลยแม้แต่น้อย
ถ้าแค่ยิงให้ถูกเป้า คนส่วนใหญ่ก็ทำได้
แต่นี่มันยิงเข้าหัว! ตรงกลางคิ้วเป๊ะ ๆ แถมยังไม่มีท่าทีการเล็งใด ๆ เพิ่มเติม… บอกได้คำเดียวว่า มือปืนระดับเทพ!
“แต่คุณทำไมต้องฆ่าลูกน้องตัวเองด้วยล่ะคะ?” ซีซีถาม
หลินเสวียนผลักประตูธนาคารเข้าไปตรง ๆ “มันมือไม่สะอาด คนแบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้”
เดินไปถึงมุมตึก ชายฉกรรจ์ที่ปิดบังใบหน้าลุกขึ้นอย่างตกตะลึง ชี้ไปที่หลินเสวียน “คุณ——”
ปัง!! อีกนัด! ยิงเข้าหัวอีกแล้ว แม่นยำไม่มีผิดเพี้ยน!
“แล้วนี่ทำไมต้องฆ่าอีก?”
“มันไปยุ่งกับพี่สะใภ้ คุณว่าผมจะปล่อยมันไว้ได้เหรอ?”
ซีซีมองหลินเสวียนด้วยความตกตะลึง “มัน มันไปนอนกับคุณเหรอคะ?”
“เอ่อ… อ๋อ เราสองคนยังมีพี่ใหญ่ร่วมกันอยู่ พี่สะใภ้ที่ฉันหมายถึงคือพี่สะใภ้ของพี่ใหญ่คนนั้นน่ะครับ”
เดินต่อไป เงาร่างหนึ่งวิ่งออกมาจากทางเดินใต้ดิน—— ปัง!!
ซีซีอดไม่ได้ที่จะถอยหลังไปหนึ่งก้าว… ในสถานการณ์ที่มืดมิดขนาดนี้ คนคนหนึ่งกำลังวิ่ง ความเร็วสูงขนาดนั้น ยังยิงเข้าหัวได้อีก!
เธอลูบคลำปืนพก เดินตามหลินเสวียนไปติด ๆ “คุณฝึกยิงปืนยังไงถึงได้แม่นขนาดนี้คะ?”
“ไม่มีอะไรพิเศษหรอกครับ แค่ฝึกฝนบ่อย ๆ” หลินเสวียนชี้ไปที่กำแพงสีดำสนิทด้านหน้า และประตูรหัสสีเงินตรงกลาง “ถึงตาคุณแล้วล่ะครับ ผู้เชี่ยวชาญด้านรหัส”
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook