บทที่ 290 ดาบผู้พิทักษ์ด่านราคาแพงลิบลิ่ว!

นอกจากจรวดประจำกายแล้ว ซูยี่ยังหยิบดาบผู้พิทักษ์ด่านออกมาอีกสามสิบกว่าเล่ม

"ท่านแม่ทัพซู ดาบพวกนี้มีอะไรพิเศษหรือครับ?" ชูฟู่สังเกตเห็นว่าลูกน้องของซูยี่ทุกคนสะพายดาบชนิดนี้ จึงถามด้วยความสงสัย

เขาคิดว่าดาบพวกนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ ไม่งั้นซูยี่คงไม่เอามาแลกเปลี่ยน และคงไม่ให้ลูกน้องใช้ทุกคน

"ท่านลองเอาไปฟันอาวุธของพวกท่านดูได้" ซูยี่พูดอย่างมั่นใจ เขาเห็นว่าอาวุธของชูฟู่และคนอื่นๆ ค่อนข้างหยาบและมีรอยบิ่น

อาวุธแบบนี้ คงไม่ได้ตีจากเหล็กกล้าหยุนกลายพันธุ์

พวกเขาคงยังไม่รู้วิธีตีเหล็กกล้าหยุนกลายพันธุ์

ชูฟู่พยักหน้า หยิบดาบขึ้นมาเล่มหนึ่ง แล้วพยักหน้าให้ลูกน้องชักอาวุธของตน

"เฮ้!"

ชูฟู่ตะโกนพลางออกแรง ฟันลงบนอาวุธของลูกน้อง

จากนั้นเขาก็เห็นอาวุธของลูกน้องถูกตนฟันขาด

"ดาบนี้..." ชูฟู่ตกตะลึง ยกดาบขึ้นมาลูบเบาๆ

ไม่ได้คมถึงขั้นเป่าขนเส้นเดียวขาดอย่างในนิยาย แต่ไม่มีรอยบิ่นเลยสักนิด

การทำได้ขนาดนี้ แสดงว่าวัสดุที่ใช้ตีดาบแข็งแกร่งมาก สามารถฟันขาดอาวุธที่พวกเขาตีขึ้นมาอย่างยากลำบากได้อย่างง่ายดาย

ในสายตาของชูฟู่ ดาบพวกนี้มีค่ามากกว่าจรวดประจำกายที่เพิ่งซื้อขายกันเสียอีก

จรวดประจำกายจะฆ่าสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 3 ขึ้นไปเป็นเรื่องฝัน แต่เขาสามารถใช้อาวุธที่แข็งแกร่งและคมกริบนี้ฆ่าสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 3 ได้

"บอกราคามาเลย เราเอาทั้งหมด" ชูฟู่สนใจดาบพวกนี้ทันที เพราะดาบเหล่านี้สำคัญมากสำหรับพวกเขา

มีดาบพวกนี้ พลังของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นมาก ความสามารถในการเอาชีวิตรอดก็จะดีขึ้น

สำหรับผู้นำสมาพันธ์แล้ว นี่เป็นสิ่งที่น่าดึงดูดมาก

"ลูกแก้วสมองระดับ 2 หนึ่งลูกต่อดาบผู้พิทักษ์ด่านหนึ่งเล่ม ราคาไม่ต่อรอง" ซูยี่บอกราคาทันที

"เป็นไปไม่ได้! แพงขนาดนี้ พวกเรารับไม่ได้" ชูฟู่อยากจะบอกว่า: คุณบ้าไปแล้วหรือ ลูกแก้วสมองหนึ่งลูกต่อดาบหนึ่งเล่ม?

"งั้นก็ช่างมัน เรารับได้แค่ราคานี้ ดาบพวกนี้สำหรับเราก็มีค่ามาก มันช่วยให้นักรบของเรามีพลังต่อสู้มากขึ้น จัดการกับสัตว์กลายพันธุ์ได้ดีขึ้น" ซูยี่ไม่ได้มาเพื่อขายของอยู่แล้ว เขาจึงคิดว่าราคาแพงหน่อยก็ไม่เป็นไร

ในขณะเดียวกัน ก็ทำให้พวกเขาจดจำว่าดาบผู้พิทักษ์ด่านมีค่ามาก

"อาวุธนี้เรียกว่าอาวุธวิเศษก็ไม่เกินจริง สมัยโบราณนั่นมีค่าเท่าเมืองเลยนะ แม่ทัพของเราคิดราคาถูกให้พวกท่านแล้ว เดิมตั้งราคาไว้ลูกแก้วสมองระดับ 2 หนึ่งลูกกับระดับ 1 หนึ่งลูกต่อดาบหนึ่งเล่ม"

ลูกน้องคนหนึ่งของซูยี่ก้าวออกมา เพิ่มราคาทันที

เข้าใจดี!

ซูยี่ชมในใจ แล้วมองชูฟู่

เห็นได้ชัดว่าชูฟู่ไม่เชื่อ

อาวุธวิเศษ?

นี่มาขายส่งเหรอ?

พวกท่านแต่ละคนสะพายคนละเล่ม ชัดเจนว่าเป็นอาวุธที่ผลิตมาตรฐานจำนวนมาก

แต่ว่า คมกริบและแข็งแกร่งจริงๆ นะ!

"ลดราคาไม่ได้จริงๆ หรือ ลูกแก้วสมองระดับ 2 หนึ่งลูกต่อดาบสองเล่ม ยอมรับได้ไหม?" ชูฟู่ยังไม่อยากเสียดาบรบในมือไป มีดาบเล่มนี้ พลังของเขาจะเพิ่มขึ้นไม่น้อย

ในระดับเดียวกัน เขาสามารถใช้ดาบผู้พิทักษ์ด่านเอาชนะหรือแม้แต่ฆ่าคู่ต่อสู้ได้

คนอื่นอาจไม่ซื้อ แต่เขายินดีซื้อสักเล่ม

"ไม่ได้ ราคาไม่ต่อรอง" พูดจบ ซูยี่ก็จะเก็บดาบพวกนี้

"ใช้สินค้าอย่างอื่นแลกไม่ได้หรือ?" ชูฟู่ยังไม่ยอมแพ้ อยากลองดู

"ไม่ได้" ซูยี่ปฏิเสธอีกครั้ง แล้วเก็บดาบผู้พิทักษ์ด่านที่เหลือทันที

"พวกเราเอา 10 เล่ม" ตอนนี้ คนที่ยืนอยู่หลังชูฟู่พูดขึ้น

ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ดูจากตอนนี้ ตำแหน่งของเขาน่าจะสูงกว่าชูฟู่

"เล่มนี้ผมเอาเอง" ชูฟู่ขมวดคิ้ว หยิบลูกแก้วสมองระดับ 2 ออกมาจากกระเป๋า

ในสมาพันธ์ผู้รอดชีวิต สัตว์กลายพันธุ์ที่แต่ละคนล่าได้เป็นของส่วนตัว ลูกแก้วสมองก็เช่นกัน

แต่พวกเขาจะเอามาแลกเปลี่ยนกันภายในสมาพันธ์

ส่วนมาก พวกเขาจะกินลูกแก้วสมองเพื่อเพิ่มพลัง

จริงๆ แล้ว ไม่ใช่ทุกคนที่กินลูกแก้วสมองต่างพลังแล้วจะได้พลังนั้น

เฉพาะคนที่มีพรสวรรค์สูงเท่านั้นที่จะได้พลังใหม่ คนส่วนใหญ่ได้แค่เพิ่มพลัง

อย่างซูยี่กับหลิงเยว่นั้น ถือว่าหาได้ยากมาก

ที่พวกเขาทำได้ อาจเกี่ยวกับยาที่กินและยาเพิ่มพลังร่างกายที่ใช้

"ตรงไปตรงมา ผมชอบทำธุรกิจกับคนแบบพวกท่าน" ซูยี่ยิ้มกว้าง หยิบดาบผู้พิทักษ์ด่านสิบเล่มออกมาทันที

ได้ลูกแก้วสมองสิบลูกนี้ กองทัพเจ็ดสังหารก็จะมีนักรบพลังพิเศษเพิ่มอีกสิบคน

รวมกับของชูฟู่อีกหนึ่งลูก ก็เป็น 11 ลูก

อีกฝ่ายรีบส่งลูกแก้วสมองสิบลูกให้ซูยี่

ซูยี่ตรวจสอบดู พบว่าทั้งหมดเป็นลูกแก้วสมองพลังป้องกัน และทั้งหมดเป็นระดับ 2

เขาจึงค่อนข้างพอใจ

"พวกท่านไม่มีของอย่างอื่นแล้วหรือ?" ชูฟู่ยังหวังว่าซูยี่จะหยิบของอื่นออกมา อย่างเช่นดาบผู้พิทักษ์ด่านที่พวกเขาไม่มี

"ครั้งนี้พวกเรามาลองดูก่อน คราวหน้าจะเอาของมามากกว่านี้มาแลกกับพวกท่าน" ซูยี่ไม่อยากเสียเวลาที่นี่แล้ว อยากจบการค้าขายเร็วๆ แล้วหาที่ตั้งค่ายของสมาพันธ์ผู้รอดชีวิต

"ได้ งั้นคราวหน้าพวกเราจะเอาของดีๆ มามากกว่านี้" ชูฟู่เข้าใจซูยี่ เพราะครั้งนี้พวกเขาก็ไม่ได้เอาของดีมามาก เทียบกับของที่ซูยี่เอามา ถือว่าด้อยกว่ามาก

ดังนั้น ซูยี่จึงไม่สนใจของพวกเขาสักชิ้น

จรวดประจำกายแลกเนื้อสัตว์กลายพันธุ์มา ดาบผู้พิทักษ์ด่านแลกลูกแก้วสมอง

การค้าขายครั้งนี้ ซูยี่ค่อนข้างพอใจ ราคาเกินความคาดหมายของเขา

ไม่สิ ควรบอกว่าเขาประเมินค่าของอาวุธต่ำเกินไป

สำหรับคนอื่น อาวุธเป็นสิ่งที่ใช้รักษาชีวิต ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิตของตัวเอง

ด้วยเหตุนี้ อาวุธจึงมีค่ามาก

"ได้ งั้นพวกเราไปละ" พูดจบ ซูยี่หยิบบุหรี่ออกมาหนึ่งซอง แจกคนรอบวง

จากนั้น ซูยี่นำคนของตนจากไป ส่วนชูฟู่และพวกก็ขนของที่ขายไม่ได้กลับ

ในขณะเดียวกัน ทั้งสองฝ่ายต่างระวังกันและกัน กลัวถูกอีกฝ่ายติดตาม

ตอนที่ซูยี่จากไป เขาได้ล็อกโดรนล่องหนไว้กับตัวชูฟู่

ด้วยวิธีนี้ แม้เขาจะจากไป โดรนล่องหนก็จะตามชูฟู่ได้

จากนั้น ซูยี่ก็สามารถบินไปตามสัญญาณของโดรนล่องหน

แค่หาสัญญาณเจอ ก็เท่ากับหาพวกนั้นเจอ

ไม่นาน ซูยี่ก็นำคนถอนกำลังไปที่ตึกรัฐบาล ให้คนไปตรวจสอบทรัพยากรที่เก็บไว้ในสุสานโบราณก่อนหน้านี้

จากตำแหน่งนี้ เขายังสามารถรับสัญญาณจากโดรนล่องหนได้

(จบบท)