บทที่ 11: เซียว ลู่ผู้บ้าคลั่ง

"เขาแค่อวดเฉยๆ"

"พวกเราไม่มีอะไรกิน แต่เขามี แสดงว่าเขาทำได้" ท้องของหลี่เจินซินร้องครวญคราง เขามองหวังห่าวอย่างไม่พอใจและพูดว่า "ก็แค่ตัวร้ายที่ประสบความสำเร็จแบบทั่วไป"

จางเหมิงเหยาขมวดคิ้ว

ภาพที่หวังห่าวฆ่าคนคนนั้นส่งผลกระทบอย่างมากต่อจิตใจของจางเหมิงเหยา เธอไม่เข้าใจว่าทำไมหวังห่าวถึงได้โหดร้ายขนาดนี้หลังจากที่ได้รับพลัง แม้ว่าเขาจะไม่อยากช่วยคนอื่น ก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าคน

โทรศัพท์ของจางเหมิงเหยาสั่นในกระเป๋ากางเกงทันใด เธอหยิบขึ้นมาและเปิดข้อความ ดวงตาสวยของเธอเป็นประกายขึ้นมาพลางพูดว่า "ฉันได้รับข้อความ บอกว่าจะมีคนมาช่วยพวกเราพรุ่งนี้เช้า ให้พวกเราเตรียมตัวและอย่าส่งเสียงดังตอนนั้น"

"ในที่สุดก็มีข้อความ"

หลี่เจินซินมองหวังห่าวและพูดพร้อมรอยยิ้ม "ตอนนี้ฉันรู้สึกสบายใจแล้ว ไม่ต้องอยู่ที่เดียวกับเขา ฆาตกรนั้น"

จางเหมิงเหยาพยักหน้าเบาๆ

ตอนนี้เธออยากอยู่ห่างจากหวังห่าว ระเบิดเวลาลูกนี้

• ··
• ·····

ดึกแล้ว

สนามกีฬาเงียบจนได้ยินเสียงเข็มหล่น

หวังห่าวที่กำลังหลับอยู่ ลืมตาขึ้นทันที คว้าขวานเล็ก และมองไปที่เซียว ลู่ที่กำลังย่องเดินเข้ามา เธอรู้ตัวว่าถูกจับได้ และถอนหายใจ "ทำไมนักเรียนธรรมดาถึงได้รู้สึกไวและระวังตัวขนาดนี้"

"ฉันมาที่นี่โดยแทบไม่หายใจ"

"แต่นายค้นพบฉันก่อนที่ฉันจะเข้าใกล้ด้วยซ้ำ"

หวังห่าวลุกขึ้นนั่งและพูดว่า "เธอต้องการอะไร?"

"นายเป็นฆาตกรที่ใช้ตัวตนนักเรียนเป็นฉากบังหน้า หรือไม่ก็เป็นปรมาจารย์ที่ลงจากเขามา ใช่ไหม?" เซียว ลู่หัวเราะคิกคัก "ตอนที่ฉันไปปีนเขาที่เข้าถึงไม่ได้ในอดีต ฉันเคยเจอปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ที่รู้วิชาตัวเบา"

เซียว ลู่แตกต่างจริงๆ

คนอื่นหลีกเลี่ยงหวังห่าว

มีแต่เซียว ลู่

ที่ตื่นเต้นอยากเข้าใกล้หวังห่าว

"ฉันไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระของเธอ" หวังห่าวพูดเสียงเย็น "ออกไปได้แล้ว"

เซียว ลู่โน้มตัวเข้ามาในเต็นท์

หวังห่าวยกขวานขึ้นและวางมันที่ลำคอขาวของเซียว ลู่ หรี่ตาและพูดว่า "เธอคิดว่าฉันไม่ฆ่าผู้หญิงงั้นเหรอ?"

เซียว ลู่ไม่กลัว ยิ้มตอบกลับมา

ร่างกายสั่น

แต่เธอไม่ได้สั่นเพราะความกลัว แต่เพราะความตื่นเต้น เธอชอบความรู้สึกของการเดินอยู่บนประตูนรกอย่างชัดเจน

คนบ้า!

หวังห่าวตัดสินใจแล้วว่าเซียว ลู่คือราชินีบ้า

ความรู้สึกที่ไม่เล่นตามสามัญสำนึก บ้าคลั่งและไม่กลัวอะไร คล้ายคลึงกับความรู้สึกที่ราชินีบ้าให้กับหวังห่าวตอนที่พบกันครั้งแรกมาก แม้แต่ก่อนที่การต่อสู้จะเริ่ม เขาก็รู้สึกแล้วว่าถ้าเขาเกี่ยวข้องกับราชินีบ้า เขารู้สึกขยะแขยงมาก

ใช่

คลื่นไส้

เหตุผลที่หลายคนไม่กลัวสุนัขดุร้ายแต่กลัวสุนัขบ้า เป็นเพราะสุนัขบ้ายากที่จะคาดเดาและการโจมตีของมันไม่สามารถคาดการณ์ได้

"นายจะฆ่าคนที่มอบตัวให้เองเหรอ?" เซียว ลู่โอบแขนรอบคอของหวังห่าวและพูดด้วยดวงตาใสกระจ่าง

"หรือว่า"

"นายจะเป็นคนขี้ขลาดและผลักฉันออกไป?"

หวังห่าวมองใบหน้าอ่อนนุ่มและยืดหยุ่นของเซียว ลู่ และเมื่อเผชิญกับกลยุทธ์รุกรานของเธอ เขาไม่สนใจที่จะพูดเรื่องไร้สาระและผลักเธอลงด้วยหลังมือ

ขี้ขลาด?

เซียว ลู่คือราชินีบ้าในอนาคต

อันดับเจ็ดในรายชื่อพลังต่อสู้

ผู้ที่หวังห่าวต้องเงยหน้ามองในชาติก่อน

เมื่อเขากินเซียว ลู่ นอกจากจะจ่ายค่าอาหารแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องจ่ายราคาแพงมากนัก และจะไม่ขาดทุนเป็นเลยแม้แต่น้อย

!!

คนในสนามกีฬาถูกปลุกขึ้นมาทันทีด้วยการเคลื่อนไหวรุนแรง

มองไปที่เต็นท์ด้วยความสับสน

"เอ่อ..."

สาวตัวเล็กมองไปรอบๆ และถามอย่างลังเล "เซียว ลู่อยู่ไหน?"

!!!

ม่านตาของทุกคนตกใจ

ในบรรดาคนที่อยู่ตรงนี้ ไม่มีเซียว ลู่อยู่ นั่นหมายความว่าผู้หญิงที่อยู่กับหวังห่าวในเต็นท์คือเซียว ลู่

ไม่!

เทพธิดาของฉัน!

เซียว ลู่เพิ่งรู้จักหวังห่าวได้ไม่นาน แต่เธอกลับมอบมันให้เขา...

ภาพนี้ช่างน่าตกใจ

ถ้าหัวใจที่แตกสลายมีเสียง เสียงของเด็กหนุ่มที่อกหักในสนามกีฬาอาจจะดึงดูดซอมบี้ในรัศมีหลายร้อยเมตร

"ผู้หญิงชอบผู้ชายเลวจริงๆ เหรอ?" เด็กหนุ่มผิวคล้ำรู้สึกตื่นตระหนก "ครั้งที่แล้ว ลูกเศรษฐีรุ่นที่สองที่หล่อและสูง มูลค่ากว่า 100 ล้านไล่ตามเซียว ลู่ แต่เธอยังไม่สนใจเขาเลย"

"ทำไมต้องเป็นหวังห่าว?"

"ทำไม..."

"เซียว ลู่เคยแกล้งทำเป็นไร้เดียงสา และไม่เคยมองผู้ชายคนไหนดีๆ" เด็กสาวปากหนาและตาสั้นพูดประชดประชัน

"ที่แท้ก็เป็นแค่ขยะชิ้นหนึ่ง"

หลี่เจินซินมองไปที่เต็นท์ รู้สึกเปรี้ยวในใจ และพูดกับตัวเอง "ครอบครัวของเซียว ลู่ก็ไม่เลว แต่เธอกลับเลือกฆาตกร"

"เลือกฉันไม่ดีกว่าเหรอ?"

"หวังห่าวแข็งแกร่งขนาดนั้น แต่ฉันไม่ต้องลงมือเอง ฉันสั่งคนอื่นได้ ไม่ดีกว่าและมีความสามารถกว่าเขาเหรอ?"

เมื่อเซียว ลู่จะเลือกหนุ่มหล่อรวย ไม่มีใครพูดอะไร แต่เมื่อเธอเลือกหวังห่าว มันเหมือนกับว่านางงามของโรงเรียนไปตามนักเลง

ยอมตกต่ำ

หวังห่าวค่อยๆ ต้านทานไม่ไหว

เซียว ลู่เป็นมือใหม่อย่างชัดเจน แต่เธอทำตัวบ้าคลั่งอย่างมากราวกับพยายามจะพิชิตหวังห่าวในด้านนี้

โชคดีที่หวังห่าวเป็นผู้ที่ได้รับการเสริมพลัง

คุณภาพสูง

ไม่งั้นคงชักธงขาวภายในไม่กี่วินาที

วันต่อมา หวังห่าวตื่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อยล้าเล็กน้อย และเซียว ลู่ที่ยังหลับอยู่เมื่อวินาทีก่อนก็ตื่นขึ้นมาราวกับกลัวว่าเขาจะหนีไป

"เซียว ลู่ยืดตัวอย่างขี้เกียจและพูดพร้อมรอยยิ้ม "นายเท่มาก"

"เรียกชื่อฉันก็พอ" หวังห่าวหยิบอาหารและเครื่องดื่มบางส่วนออกมาจากกระเป๋าเป้ รวมถึงอุปกรณ์และอาวุธธรรมดาที่เขาเก็บไว้ก่อนหน้านี้ รวบรวมเป็นชุดให้เซียว ลู่ และพูดว่า "แม้ว่าเธอจะไม่ได้ตั้งเงื่อนไขอะไร"

"แต่ฉันจะไม่ปฏิบัติกับเธอแย่ๆ หรอก"

"แค่นี้ก็พอให้เธออยู่ได้ดีในสองถึงสามเดือนข้างหน้า"

เซียว ลู่เอียงหัวและพูดว่า "นายคิดว่าฉันเป็นภาระ? ไม่อยากพาฉันไปด้วยเหรอ?"

หวังห่าวพยักหน้า

แม้ว่าเซียว ลู่จะเป็นราชินีบ้าในอนาคตและคุ้มค่าแก่การลงทุน แต่เธอมีปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้มากเกินไป และหวังห่าวไม่ได้อยากจะเก็บเธอไว้จริงๆ

"ฉันอยากตามนายไป"

เซียว ลู่พูดตรงๆ "ฉันชอบเสี่ยงอันตราย เหตุผลที่ฉันเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเพราะฉันรู้สึกว่าฉันสามารถทำให้นายยอมรับฉันได้ด้วยคำพูดไม่กี่คำ"

"ไม่จริง"

"นายไม่ต้องคิดว่าฉันเป็นภาระ ฉันดูแลตัวเองได้บนท้องถนน ฉันจะไม่ร้องขอความช่วยเหลือเมื่อตกอยู่ในอันตราย นายไม่ต้องกังวลเรื่องฉัน"

หวังห่าวเปิดขวดน้ำและดื่ม "แล้วถ้าฉันปฏิเสธเธอล่ะ?"

"นายออกจากเต็นท์นี้ไม่ได้แน่วันนี้"

เซียว ลู่พูดว่าเธอกำลังจะถอดเสื้อผ้า

หวังห่าวรีบตะโกนให้หยุด

ถ้าเซียว ลู่จะขู่หวังห่าวด้วยอย่างอื่น เขาจะไม่กลัวเลย แต่ถ้าเซียว ลู่พยายามบีบคั้นน้ำ เขาคงเดินต่อไม่ไหวแน่

"เดี๋ยวฉันจะไปร้านสะดวกซื้อฮุ่ยหมิน" หวังห่าวพึมพำ "ถ้าเธอตามทันฉัน ก็ไม่มีปัญหาที่จะให้เธอเข้าทีม"

"แต่ถ้าเธอถูกทิ้งไว้ข้างหลัง"

"เจอกันอีกเราก็ยังเป็นเพื่อนกัน"

เซียว ลู่ยิ้มอย่างมั่นใจ "ได้"

"กินข้าวกันเถอะ"

หวังห่าวเปิดเต็นท์ ออกไปล้างหน้าแปบหนึ่ง แล้วกลับมาหยิบขนมปังหนึ่งถุง ขณะที่กินอยู่ เขามองกระเป๋าเป้ที่แฟบลงครึ่งหนึ่งของเขา

อาหารกำลังจะหมด

คราวนี้ไปหาวงล้อถัดไป พอดีจะได้เติมเสบียง

"นายไม่ชอบจางเหมิงเหยาเหรอ?"

เซียว ลู่เชิดคางขึ้น

หวังห่าวมองจางเหมิงเหยาที่กำลังถือโทรศัพท์ราวกับกำลังรออะไรบางอย่าง และพูดว่า "มีผู้ชายตรงไหนที่จะปฏิเสธจางเหมิงเหยา?"

"แต่ฉันไม่ชอบการบังคับ"

"มันไม่ต่างอะไรกับศพ"

"นายแค่อยู่อีกไม่กี่วัน" เซียว ลู่หัวเราะคิกคัก "ฉันสามารถทำให้เธอเป็นฝ่ายมาหานายเอง"

ลองดูสิ

นี่มันแบบฉบับของสมุนที่สมบูรณ์แบบชัดๆ

เธอดูแลตัวเองได้ มีศักยภาพ ไม่หึงหวง และช่วยเจ้านายจีบสาวสวย