ตอนที่ 79 นี่มือของใคร?
คืนนั้นมืดครึ้ม เกาหมิงเดินผ่านที่พักชั่วคราวอย่างเงียบเชียบ บ้านพักแบบง่ายๆ ทำจากแผ่นเหล็กสั่นไหวไปกับสายฝนและลม ไม่มีแสงไฟสักดวง บางครั้งก็ได้ยินเสียงทุบประตูจากระยะไกล “ใกล้ถึงหมู่บ้านโป๋วานแล้ว” เกาหมิงกดหมวกกันฝนต่ำลง หัวใจเต้นเร็วขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ เมื่อเข้าใกล้หมู่บ้านที่ยังรื้อไม่เสร็จมา...
