บทที่ 29 คันธนูเก้าประสาน ความน่ากลัวที่ซ่อนเร้น!

หลินเทียนห่าวยิ้มเบา ๆ “ไม่ต้องหรอก”

พูดจบ เขาก็เดินตรงเข้าไปในดันเจี้ยนทันที

ระดับความยาก: นรก

ก่อนหน้านี้เขาเคยลงดันเจี้ยนนี้มาหลายรอบแล้ว ครั้งนี้จึงคล่องมือราวกับปลาติดน้ำ

เป้าหมายหลักของการลงดันเจี้ยนนี้คือเพิ่ม ค่าพลังชีวิต และหา สกิลบุ๊ค ให้มากขึ้น

เนื่องจากสกิล “ฟื้นคืนจากความแห้งแล้ง” ต้องใช้การสังเวยสกิลบุ๊คเพื่ออัปเกรด แม้รางวัลจากการลงดันเจี้ยนซ้ำจะสู้ครั้งแรกไม่ได้ แต่การที่ดันเจี้ยนนี้มีบอสถึง 4 ตัว ก็ยังคุ้มค่าอยู่ดี

ผ่านไป 5 ชั่วโมง!

ค่าพลังชีวิตของหลินเทียนห่าวเพิ่มจาก 70,000 หน่วย เป็น 100,000 หน่วย

การเพิ่มขึ้นถึง 30,000 หน่วย ในเวลาแค่ 5 ชั่วโมง ถือว่าน่ากลัวมาก!

นอกจากนั้น สกิล “ฟื้นคืนจากความแห้งแล้ง” ก็อัปเกรดจาก ระดับ 2 ดาว เป็น 3 ดาว

อย่างไรก็ตาม การอัปเกรดจาก 3 ดาว ไป 4 ดาว กลับต้องใช้การสังเวยสกิลบุ๊คถึง 1,000 เล่ม ซึ่งแม้แต่ความเร็วในการฟาร์มของหลินเทียนห่าวก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย

ไม่เพียงเท่านั้น เมื่อค่าพลังชีวิตทะลุ 100,000 หน่วย สกิล “ฟื้นฟู” ก็เลื่อนเป็น ระดับ 4 ดาว

จากเดิมที่ฟื้นฟู 50 หน่วย/วินาที ตอนนี้เพิ่มขึ้นเป็น 500 หน่วย/วินาที

แค่ความเร็วในการฟื้นฟูเลือดนี้ ต่อให้ยืนเฉย ๆ ผู้เล่นทั่วไปก็ไม่สามารถลดเลือดเขาลงได้เลย

กลับสู่หมู่บ้านเริ่มต้น

หลินเทียนห่าวกลับไปที่หมู่บ้าน พบว่า หวังตีเหล็ก ยังไม่ตีธนูทองคำเสร็จ เขาจึงเลือก ออกจากเกม ไปหาอะไรกิน

“ดูเหมือนว่าหลังจากน้องสาวหายดีแล้ว คงต้องซื้อแคปซูลโภชนาการมาสักเครื่อง”

หลินเทียนห่าวคิดในใจ แม้เวลาที่ใช้กินข้าวจะไม่มาก แต่ก็ถือเป็นการขาดตอนที่ส่งผลอยู่ดี

โลกแห่งความจริง

“พี่ห่าว ตามที่พี่บอกผม ผมได้ดาบเงินระดับสูงมาแล้วนะ สเตตัสมันโหดมากเลย!”

โจวเสี่ยวผ่าง ส่งข้อความมาหาหลินเทียนห่าว

หลินเทียนห่าวยิ้มเล็กน้อย นี่คือสิ่งที่เขาคาดเอาไว้อยู่แล้ว

“ต่อจากนี้แกไปเมืองหลักได้เลย เมืองที่เหมาะกับสายอาชีพนักรบที่สุดคือ เมืองเฮยเฟิง”

“แต่จำไว้นะพวกแกไปถึงเมืองหลักเมื่อไหร่ อย่าเพิ่งเปลี่ยนอาชีพง่าย ๆ ต่อให้เป็นอาชีพลับก็ตาม ให้ถามฉันก่อนเข้าใจไหม?”

“ได้เลยพี่ห่าว!”

หลังจากกินข้าวเสร็จ หลินเทียนห่าวก็กลับเข้าเกมทันที

กลับสู่เกม

เมื่อหลินเทียนห่าวกลับมาที่หมู่บ้านเริ่มต้น เขามุ่งตรงไปยังร้านตีเหล็ก

หวังตีเหล็ก มองเขาพร้อมรอยยิ้มแปลก ๆ

“เรื่องของเม่าขี้เมา ข้าได้ยินมาหมดแล้ว”

คำพูดประโยคนี้ทำให้หลินเทียนห่าวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

หลินเทียนห่าวยิ้มบาง ๆ “ในเมื่อท่านรู้แล้ว ข้าก็ไม่ปิดบัง ข้าตั้งใจจะฆ่าหัวหน้าหมู่บ้าน ท่านยินดีจะช่วยข้าหรือไม่?”

“ข้ายินดี” ช่างตีเหล็กหวังพยักหน้า ก่อนจะกล่าวต่อ

“หากเป็นเช่นนั้น เจ้าจงไปที่หน้าผาทางใต้ เจ้าขี้เมา จะพาเจ้าไปยัง ฐานลับของหัวหน้าหมู่บ้าน จัดการเหล่าผู้คุ้มกันที่นั่นซะ!”

ภารกิจใหม่

“ติ๊ง!  ช่างตีเหล็กหวังมอบภารกิจแก่เจ้า”

ภารกิจ: สังหารผู้คุ้มกันในฐานลับของหัวหน้าหมู่บ้าน

บทลงโทษ: ไม่ทราบแน่ชัด

รางวัล: ไม่ทราบแน่ชัด

หลินเทียนห่าวขมวดคิ้ว บทลงโทษที่ไม่ทราบแน่ชัดนี่สิปัญหาใหญ่

หากเขาทำภารกิจล้มเหลว หวังตีเหล็กอาจจะตามมาเล่นงานเขาก็ได้ แต่ถึงอย่างนั้น

“รับภารกิจ”

หลินเทียนห่าวตัดสินใจทันที เพราะภารกิจเส้นเรื่องได้ดำเนินมาถึงจุดนี้แล้ว เขาไม่มีเหตุผลที่จะหยุดมือ

อาวุธทองคำที่รอคอย

ช่างตีเหล็กหวังพยักหน้าพอใจ ก่อนจะหยิบธนูสีทองออกมาจากร้าน

“คันธนูทองคำของเจ้า ข้าตีเสร็จเรียบร้อยแล้ว”

【คันธนูเก้าประสาน】

ระดับ: ทองคำ

ข้อกำหนดการสวมใส่: ไม่มี

คุณสมบัติ:

เพิ่มพลังโจมตี +500

เพิ่มความเร็วในการโจมตี +1

เพิ่มอัตราคริติคอล +20%

ดูดเลือด +5%

เพิ่มค่าพลังชีวิต +2000

ฟื้นฟูพลังชีวิต +100 หน่วย/วินาที

ความทนทาน: 100

หลินเทียนห่าวตาเป็นประกาย คุณสมบัติของคันธนูนี้เข้ากับเขาอย่างสมบูรณ์แบบ

แม้การเพิ่มพลังชีวิตและพลังโจมตีจะดูไม่โดดเด่น แต่คุณสมบัติอื่น ๆ อย่าง ดูดเลือด และ ความเร็วในการฟื้นฟู นั้นเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบสำหรับเขา

“ขอบใจมาก” หลินเทียนห่าวเอ่ยขอบคุณ ก่อนจะเก็บคันธนูอย่างพึงพอใจ

หลินเทียนห่าวหยิบคันธนูเก้าประสานขึ้นมา

<br >“เฒ่าขี้เมารอเจ้าอยู่ที่หน้าผาทางทิศใต้ ไปเถอะ!”

หลินเทียนห่าวพยักหน้าเบา ๆ การได้คันธนูทองคำนี้มา ทำให้พลังการต่อสู้ของเขาก้าวขึ้นไปอีกขั้น

หน้าผาทางใต้ของหมู่บ้านเริ่มต้น!

ที่นี่เต็มไปด้วยความวังเวง หน้าผาลึกจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง ในชีวิตก่อน ผู้เล่นบางคนเคยเชื่อว่า ใต้หน้าผานี้มีโอกาสซ่อนอยู่ พวกเขาตัดสินใจกระโดดลงไปหวังคว้าโอกาส แต่สิ่งที่ได้คือ ความตายทันที

หลังจากมีผู้เล่นลองเสี่ยงอยู่พักหนึ่ง ทุกคนต่างก็ล้มเลิกความคิดนี้ไป

เมื่อหลินเทียนห่าวมาถึงหน้าผา เขาเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น

ไม่ใช่เฒ่าขี้เมา แต่กลับเป็น… หัวหน้าหมู่บ้าน!

แค่เห็นหัวหน้าหมู่บ้าน หลินเทียนห่าวก็รู้สึกใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

“เสวี่ยตี้ ?”

หัวหน้าหมู่บ้านมองเห็นหลินเทียนห่าว ดวงตาฉายแววประหลาดใจอย่างชัดเจน ดูเหมือนว่าเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าหลินเทียนห่าวจะมาที่นี่

หลินเทียนห่าวฝืนทำใจให้สงบ “หัวหน้าหมู่บ้าน”

“ข้าได้ยินมาว่าเจ้าปะทะกับเฒ่าขี้เมา เขาหนีไปสินะ?”

หลินเทียนห่าวพยักหน้า “ข้าน่าละอายยิ่งนัก เฒ่าขี้เมาปล่อยงูเขียวอสูรออกมา ทำให้จังหวะการโจมตีของข้าพลาดไปหมด”

หัวหน้าหมู่บ้านพยักหน้าเบา ๆ “นี่เป็นความผิดของข้าเอง แต่แรกคิดว่าเจ้าจะวางยาพิษสำเร็จ งูเขียวอสูรก็คงไม่ถูกปล่อยออกมา”

“ที่แท้เป็นเช่นนี้นี่เอง”

หลินเทียนห่าวพยักหน้า ทำทีเป็นไม่รู้เรื่องราวก่อนจะถามกลับไปว่า</br >

<br >“หัวหน้าหมู่บ้าน ท่านมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร? มีอะไรให้ข้าช่วยหรือไม่?”

คำถามนี้ทำให้หัวหน้าหมู่บ้านนิ่งไปครู่หนึ่ง คล้ายถูกหลินเทียนห่าวถามจนไม่ทันตั้งตัว

“ใต้หมู่บ้านเริ่มต้นของเรา มีปีศาจร้ายตัวหนึ่งถูกผนึกเอาไว้ ข้าคือผู้ที่ทำหน้าที่ปกป้องผนึกนี้”

หัวหน้าหมู่บ้านถอนหายใจยาวก่อนจะพูดต่อ “ช่วงนี้ ข้ารู้สึกได้ว่ามีกลุ่มคนบางกลุ่มคิดจะทำลายผนึก ข้าจึงต้องมาที่นี่เพื่อดูให้แน่ใจ”

หลินเทียนห่าวแสร้งทำเป็นตกใจ</br >

<br >“มีเรื่องแบบนี้ด้วยรึ?”

“ใช่แล้ว พูดไปก็เจ็บปวดใจนัก” หัวหน้าหมู่บ้านส่ายหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “เมื่อครั้งอดีต มีผู้คนมากมายสละชีวิตเพื่อผนึกปีศาจร้ายตัวนี้ แต่บัดนี้กลับมีคนคิดปล่อยมันออกมา ช่างโหดร้ายสิ้นดี”

หลินเทียนห่าวพยักหน้า เอ่ยเสียงหนักแน่น “คนพวกนั้นมันช่างเลวทรามยิ่งนัก สมควรถูกประหารทิ้งให้สิ้น!”

“เจ้าพูดถูก” หัวหน้าหมู่บ้านกล่าวพลางพยักหน้าอย่างพอใจ

หัวหน้าหมู่บ้านเอ่ยต่อด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“เสวี่ยตี้ ข้ามองเห็นแววของเจ้า หากข้าคาดไม่ผิด พวกคนชั่วเหล่านั้นกำลังมองหา แร่เพลิงน้ำแข็ง”

คำพูดนี้ทำให้หลินเทียนห่าวหรี่ตาลงเล็กน้อย

“หากพวกมันได้แร่เพลิงน้ำแข็งไป ผลลัพธ์จะร้ายแรงเกินกว่าที่เราคาดคิดได้” หัวหน้าหมู่บ้านกล่าวเสียงหนัก “ข้าขอร้องเจ้า ช่วยข้าไปที่เหมืองแร่และหยุดเฒ่าขี้เมาเอาไว้ให้ได้!”

หลินเทียนห่าวเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนตอบ “ตกลง ข้าจะพยายามอย่างเต็มที่”

หลังจากพูดจบ เขาหันหลังเดินไปทางเหมืองแร่ทันที

“ทำไมเฒ่าขี้เมาไม่อยู่ที่นี่?”

นี่คือสิ่งที่หลินเทียนห่าวสงสัย

เป็นเพราะ หัวหน้าหมู่บ้านอยู่ที่นี่ จึงทำให้เฒ่าขี้เมาซ่อนตัว หรือว่า… ทั้งหมดนี้เป็นแผนการที่ถูกวางเอาไว้แต่แรก?

ช่างตีเหล็กหวัง อาจจะยังไม่ไว้ใจเขา จึงให้เขามาที่นี่เพื่อ ดึงความสนใจ ขณะที่เฒ่าขี้เมาไปแอบหาแร่เพลิงน้ำแข็ง

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ความรู้สึกบางอย่างก็ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในใจของหลินเทียนห่าว

“นี่มันแผนลวงที่ซับซ้อนเกินคาดจริง ๆ!”

</br >