บทที่ 28 กลยุทธ์เลี้ยงหมู!
เฒ่าขี้เมามองออกถึงเจตนาของหลินเทียนห่าว เขาหลบไปอยู่ด้านหลังงูยักษ์ลายคราม หวังจะใช้มันขัดจังหวะการโจมตีของหลินเทียนห่าว ขอแค่ได้โอกาสปล่อยสกิล เขามั่นใจว่าจะสามารถสังหารหลินเทียนห่าวได้ในการโจมตีครั้งต่อไป
แต่หลินเทียนห่าวจะยอมเปิดโอกาสนั้นได้อย่างไร?
เขาใช้ "ยิงกระแทก" ผสานกับ "คอมโบลูกธนู" ออกมาอย่างต่อเนื่อง ความพิเศษของทักษะยิงกระแทกนอกจากพลังโจมตีสูงและทะลวงได้ดีแล้ว มันยังมีความสามารถที่น่าทึ่ง นั่นคือ ลูกธนูสามารถเลี้ยวโค้งได้!
ฟิ้ว!
ลูกธนูพุ่งทะลุอากาศเลี้ยวโค้งเข้าใส่เฒ่าขี้เมาที่ซ่อนตัวอยู่หลังงูยักษ์ลายครามจนโดนเข้าเต็ม ๆ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง ไม่อยากจะเชื่อว่าการโจมตีเช่นนี้จะเกิดขึ้นได้
งูยักษ์ลายครามสะบัดร่างขนาดมหึมาของมันพุ่งเข้าใส่หลินเทียนห่าว มันกำลังจะใช้ทักษะ "พันธนาการ" ที่จะตรึงร่างเป้าหมายเอาไว้ หากถูกจับได้ การต่อสู้ครั้งนี้ก็จบลงทันที
แต่หลินเทียนห่าวไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น!
เขายังคงใช้ "คอมโบลูกธนู" แต่คราวนี้เป้าหมายคือดวงตาของงูยักษ์ลายครามและเฒ่าขี้เมา การโจมตีจุดอ่อนแบบนี้ต้องการความแม่นยำที่สูงมาก ยิ่งหลินเทียนห่าวใช้ "ลูกศรคู่พิฆาต" ผสานกับคอมโบลูกธนู ยิ่งเพิ่มความยากขึ้นไปอีก
หากไม่มี "ดวงตาปราศจากมลทิน" หลินเทียนห่าวคงไม่สามารถทำได้ถึงขั้นนี้ แต่ตอนนี้ทุกอย่างเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา
ลูกธนูคู่พุ่งตรงสู่ดวงตาของงูยักษ์ทั้งสองข้าง ต่อเนื่องด้วยทักษะ "ยิงกระแทก" ทำให้การโจมตีถึงจุดที่เหลือเชื่อ
เฒ่าขี้เมาที่คิดจะซ่อนตัวอยู่หลังงูยักษ์เพื่อหาโอกาสโจมตี จึงตกเป็นฝ่ายโดนกดดันอย่างต่อเนื่อง ไม่มีแม้แต่จังหวะที่จะตอบโต้
“นี่มันคนหรือปีศาจกันแน่!?” เฒ่าขี้เมากัดฟันพูด เขาตบเอวเบา ๆ พร้อมดึงยันต์ออกมา
หลินเทียนห่าวตกใจ เพราะไม่คิดว่าในช่วงต้นเกมแบบนี้ NPC จะมียันต์ล้ำค่าเช่นนี้
ฟิ้ว!
เกือบจะพร้อมกัน ลูกธนูของหลินเทียนห่าวก็พุ่งเข้าใส่ยันต์ในมือของเฒ่าขี้เมา แต่ไม่ทันเสียแล้ว ยันต์ถูกใช้ออกไป แสงสีทองสว่างไสวปกคลุมทั้งตัวเฒ่าขี้เมาและงูยักษ์ลายคราม
ลูกธนูของหลินเทียนห่าวพุ่งกระแทกเข้าใส่เฒ่าขี้เมาอย่างจัง
-1420!
ตัวเลขความเสียหายปรากฏขึ้น เฒ่าขี้เมาถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง “เป็นไปไม่ได้! การโจมตีของเจ้า... เป็นดาเมจแท้!”
ยันต์ที่เขาใช้ออกไปเป็นยันต์ที่เพิ่มพลังป้องกันอย่างมหาศาล แต่หลินเทียนห่าวยังสร้างความเสียหายได้ขนาดนี้ นี่แสดงให้เห็นว่าการโจมตีของเขาเป็น ดาเมจแท้ ที่ไม่สนค่าป้องกันใด ๆ
หลินเทียนห่าวอดถอนหายใจโล่งอกไม่ได้ เดิมทีเขาคิดว่ายันต์นี้อาจจะเป็นยันต์โจมตีหรือยันต์พันธนาการ แต่เมื่อเป็นยันต์ป้องกัน จึงไม่ส่งผลอะไรมากนัก
ภายใต้การโจมตีอย่างต่อเนื่อง พลังชีวิตของเฒ่าขี้เมาและงูยักษ์ลายครามลดลงเรื่อย ๆ จนเหลือเพียง 10% เท่านั้น
เฒ่าขี้เมาแสดงสีหน้าดุดัน เตรียมพร้อมจะทุ่มสุดตัว แต่ในตอนนั้นเอง หลินเทียนห่าวกลับหยุดการโจมตี
“ท่านผู้เฒ่า ข้าไม่อยากฆ่าท่าน เรามาทำข้อตกลงกันดีไหม?” หลินเทียนห่าวพูดพร้อมยิ้มบาง ๆ
เฒ่าขี้เมาหรี่ตาลงเล็กน้อย “ข้อตกลงอะไร?”
“ข้าจะไม่ฆ่าท่าน ถ้าท่านยอมให้ข้า 50 แต้มค่าสถานะอิสระ”
คำพูดของหลินเทียนห่าวทำให้เฒ่าขี้เมามองด้วยความสงสัย
“แค่ 50 แต้มค่าสถานะอิสระ? เจ้าไม่ทำภารกิจของผู้ใหญ่บ้านแล้วรึ?”
หลินเทียนห่าวยิ้มพลางพยักหน้า “ไม่ปิดบังท่าน ข้าเองก็คิดว่าผู้ใหญ่บ้านคนปัจจุบันไม่เหมาะสม ตำแหน่งนี้ควรเป็นของช่างตีเหล็กหวังมากกว่า”
“แต่ข้าเป็นนักผจญภัย ข้าย่อมต้องคิดถึงประโยชน์ของตัวเอง ดังนั้นแค่ 50 แต้มค่าสถานะอิสระ ข้าก็จะปล่อยท่านไป”
เฒ่าขี้เมาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าและพูดออกมา “ตกลง”
“ติ๊ง! เฒ่าขี้เมาได้มอบภารกิจให้แก่เจ้า”
“เงื่อนไขภารกิจ: ปล่อยเขาไป”
“บทลงโทษ: ไม่มี”
“รางวัลภารกิจ: 50 แต้มค่าสถานะอิสระ”
หลินเทียนห่าวเผยรอยยิ้มพึงพอใจ เขารับภารกิจทันที
เหตุผลที่เขาไม่ฆ่าเฒ่าขี้เมาตอนนี้ ก็แค่ “ยังไม่ฆ่า” เท่านั้นเอง ภารกิจของผู้ใหญ่บ้านยังสามารถกลับมาทำทีหลังก็ได้ แต่เขาจะรอให้สถานการณ์สุกงอมและเหมาะสมกว่านี้
นอกจากนี้ หลินเทียนห่าวยังมีแผนอีกอย่าง นั่นคือปล่อยให้ผู้ใหญ่บ้านกับช่างตีเหล็กหวังห้ำหั่นกันจน แพ้ทั้งคู่
เพราะเฒ่าขี้เมานั้นเป็นกำลังสำคัญของช่างตีเหล็กหวัง หากเฒ่าขี้เมาถูกฆ่าตอนนี้ ฝั่งของช่างตีเหล็กหวังก็จะยิ่งอ่อนแอลงไปอีก!
เขาต้องการให้สถานการณ์จบลงแบบ "สองฝ่ายบาดเจ็บหนัก" แต่ความจริงแล้วมันก็ยากที่จะเกิดขึ้น ดังนั้นการได้ 50 แต้มค่าสถานะอิสระ ครั้งนี้ ไม่ได้ทำลายสมดุลระหว่างช่างตีเหล็กหวังและผู้ใหญ่บ้าน แถมยังปล่อยให้ทั้งสองฝ่ายขับเคี่ยวกันต่อไปได้
เมื่อส่งเฒ่าขี้เมาออกไปแล้ว หลินเทียนห่าวก็ได้แต้มค่าสถานะอิสระเพิ่มขึ้นอีก 50 แต้ม เขาเปิดหน้าต่างสถานะขึ้นมาดู
ชื่อเล่น: "เสวี่ยตี้"
เลเวล: 10 (0/1000)
อาชีพ: นักธนู
HP: 450/450
MP: 100/100
พลังโจมตี: 309
พลังเวทย์: 58
เกราะป้องกัน: 368
ต้านทานเวทย์: 295
ความเร็วโจมตี: 3.63
ความเร็วเคลื่อนที่: 5.7
เจาะเกราะกายภาพ: 0%
เจาะต้านทานเวทย์: 0%
คุณสมบัติพิเศษ: อัตราคริติคอล 15%, สะท้อนความเสียหาย 10%
ค่าสถานะอิสระ: 50
โชค: (ซ่อน)
พรสวรรค์: "หัตถ์ลงทัณฑ์" (ระดับเหนือเทพ)
สกิลที่มี:
ยิงคอมโบ (2 ดาว)
เพิ่มพลังโจมตีปกติ (3 ดาว)
กระโดดสายฟ้า (2 ดาว)
枯木逢春 (กู้ชีพต้นไม้枯木逢春) (2 ดาว)
ฟื้นฟู (3 ดาว)
ร่างทองไร้เทียมทาน (1 ดาว)
อุปกรณ์ที่สวมใส่:
"คันศรสายฟ้าคำราม" (ระดับเงิน)
"ชุดต้นไม้" (ระดับเหล็กดำ)
"ดวงตาปราศจากมลทิน" (ระดับพิเศษ)
ในฐานะผู้เล่นระดับ เลเวล 10 สถานะของหลินเทียนห่าวเรียกได้ว่า "โหดเกินมนุษย์" เลยทีเดียว โดยเฉพาะสกิลที่เขามีอยู่ตอนนี้ นอกจากสกิลพื้นฐานอย่าง "ยิงคอมโบ" สกิลอื่น ๆ ในช่วงนี้ถือว่า ทรงพลัง เกินกว่าผู้เล่นคนอื่นมาก
ยิ่งไปกว่านั้น เพราะหลินเทียนห่าวคัดสรรสกิลอย่างรอบคอบ จึงทำให้ทุกสกิลที่เขาเรียนมามีประโยชน์กับเขาอย่างชัดเจน
ตอนนี้ในมือของเขายังมี 50 แต้มค่าสถานะอิสระ เขาสามารถเลือกเพิ่ม ความเร็วโจมตี หรือ ความเร็วเคลื่อนที่ ก็ได้
แม้ว่าช่วงนี้การเดินทางในหมู่บ้านมือใหม่จะยังไม่เสียเวลามากนัก แต่เมื่อถึง เมืองหลัก แล้ว การเดินทางมักจะเสียเวลามาก โดยเฉพาะช่วงที่ยังไม่มีพาหนะช่วยเดินทาง
นอกจากนี้ หากเพิ่มความเร็วเคลื่อนที่ มันยังช่วยให้เขามี ความได้เปรียบในระหว่างการโจมตีและถอยหลบ อีกด้วย
หลินเทียนห่าวคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังไม่รีบใช้แต้มค่าสถานะ เขาเลือกเก็บแต้มไว้ก่อน เพื่อเอาไว้ปรับตามสถานการณ์การต่อสู้ที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต
ช่วงเวลาที่เหลือ หลินเทียนห่าวเลือกปล่อยให้เนื้อเรื่องดำเนินต่อไป ในขณะเดียวกันเขาก็จะพยายาม เพิ่มพลังชีวิต และเตรียมสภาพร่างกายให้พร้อมที่สุด ก่อนที่ช่างตีเหล็กหวังจะตีคันธนูระดับทองคำสำเร็จ
ไม่เพียงเท่านั้น เขายังมีสกิล คืนชีพต้นไม้ อีก เขาสามารถใช้การต่อสู้ที่จะเกิดขึ้นเพื่อหา ตำราสกิล เพิ่มเติม
ในเวลานี้ ผู้เล่นหลายคนเริ่มทยอยออกจากหมู่บ้านมือใหม่ หมู่บ้านที่เขาอยู่จึงเริ่มดูเงียบเหงาลง
แม้จะมีผู้เล่นใหม่เข้ามาแทน แต่หมู่บ้านมือใหม่แห่งนี้กลับดูด้อยกว่าหมู่บ้านอื่น ๆ เพราะส่วนใหญ่ผู้เล่นใหม่จะถูกสุ่มไปที่หมู่บ้านมือใหม่ลำดับต้น ๆ
ดังนั้นแม้ในดันเจี้ยน "ป่าบิดเบี้ยว" เลเวล 10 ที่นี่ หลินเทียนห่าวก็ยังเห็นเพียงแค่ ทีมเล็ก ๆ สองถึงสามทีม เท่านั้น
“พี่ชาย สนใจร่วมทีมไหม? พวกเรามี ‘นักรบโล่’ ที่ใส่ชุดต้นไม้ระดับ ‘หัวหน้า’ รับรองว่าผ่านดันเจี้ยนนี้ได้แน่ ๆ!”