บทที่ 184 : ความเข้าอกเข้าใจ หนทางตันของซูหาน
ณ หุบเขาเทียนยา กู่อันกำลังเก็บสมุนไพรอยู่ มุมปากยกยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดของจางปู้คู่ ในใจรู้สึกทั้งปลื้มใจและภาคภูมิใจ 'พี่จาง เจ้าคงไม่เคยคิดว่าข้าจะได้เป็นที่พึ่งให้บุตรชายของเจ้ากระมัง?' ความคิดของกู่อันล่องลอยย้อนกลับไปหลายสิบปีก่อน ตอนที่เฉิงเสวียนตันยังอยู่ ปรุงยาตลอดทั้งปีโดยแทบไม่ลงมาจากตำหนั...
