บทที่ 173: ยุคแห่งไอน้ำ
บทที่ 173: ยุคแห่งไอน้ำ เวลาใกล้จะถึงเทศกาลตรุษจีนแล้ว เช้าตรู่วันหนึ่ง เฉินโส่วอี้เดินออกจากบ้าน อากาศในวันนี้หนาวจัด หน้าประตูห้องโถงของอาคารที่พักมีหินน้ำแข็งรูปทรงยาวเหมือนหอกคม แถมยังยาวถึงครึ่งเมตร ลมหนาวพัดผ่านจนทำให้เฉินโส่วอี้ที่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าบางถึงกับขนลุก ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆหมอกสีเท...