บทที่ 87: คำขอโทษและกำแพง
ภายในอุโมงค์ฝังศพ โรเบิร์ตยืนอยู่หน้ารูปปั้นของเลียนนา จู่ๆเขาก็คุกเข่าลงและอธิษฐาน "ข้าหวังว่าเจ้าจะพบความสงบ ข้าขอโทษที่เคยเป็นไอ้โง่ในตอนนั้น ไม่ต่างอะไรจากพวกไวล์ดลิงส์หรือฟรีโฟล์คที่เขาเรียกกันตอนนี้ ข้าน่าจะปฏิบัติกับเจ้าให้ดีกว่านี้ มันใช้เวลาพอสมควรกว่าหัวทึบของข้าจะเข้าใจว่าเจ้าเลิกรักข้าหล...