บทที่ 610: ลาก่อน (ตอนพิเศษ)

กิลกาเมชนอนอยู่ในหลุมลึก เลือดไหลจากมุมปาก เสื้อผ้าไหม้กลายเป็นเถ้าถ่าน

ในตอนนี้ ชาร์ลส์ลอยอยู่ในอากาศ หายใจหอบหนัก เขาปิดการใช้งานประตูแปดด่านแล้ว

ด้วยคลังจักระมหาศาลของเขา แม้จะเปิดเพียงหกประตู ผลลัพธ์ที่ได้กลับมากกว่าคนอื่นเปิดเจ็ดประตูเสียอีก

แต่การปล่อยจักระจำนวนมากทำให้เขาควบคุมได้ยาก

เห็นกิลกาเมชนอนอยู่บนพื้นมีเลือดที่มุมปาก ชาร์ลส์ถอนหายใจโล่งอก ในที่สุดก็ทะลวงการป้องกันได้

ในหลุม พลังศักดิ์สิทธิ์ของกิลกาเมชห่อหุ้มร่างเขา และในวินาทีถัดมา ชุดเกราะต่อสู้พิเศษของเขาก็สร้างเสร็จสมบูรณ์

"ฟิ้ว!"

กิลกาเมชกระโดดออกจากหลุม ปรากฏตัวตรงหน้าชาร์ลส์ในพริบตา ต่อยหมัดขวาใส่ชาร์ลส์

"บึ้ม!"

ชาร์ลส์ยกแขนกันด้านหน้า แต่ก็ยังได้ยินเสียงกระดูกหัก

"แคร่ก!"

สีหน้าของชาร์ลส์เปลี่ยนไปเมื่อกระดูกหัก...

เขาถูกต่อยกระเด็น ความเร็วในการบินสร้างระเบิดเสียงขณะที่เขาชนลงพื้น สร้างหลุมลึก

ชาร์ลส์นอนอยู่ในหลุม แต่กระดูกที่หักถูกเขาดึงออกมา กลายเป็นมีดกระดูกในมือซึ่งเขาโยนทิ้งไป กระดูกใหม่งอกขึ้นมาแทนที่อันเก่า ด้วยความสามารถของคิมิมาโร่

เห็นกิลกาเมชพุ่งเข้ามาอีก ชาร์ลส์ขว้างเทพสายฟ้าใส่เขา

กิลกาเมชมองอาวุธที่พุ่งเข้ามาอย่างดูแคลน ขณะที่เขาหลบมันอย่างง่ายดาย

แต่ในตอนที่คุไนกำลังจะผ่านกิลกาเมช ชาร์ลส์ก็ปรากฏตัวตรงหน้าเขาทันที

กิลกาเมชตกใจ "อะไรน่ะ?"

"กระสุนวงจักรยักษ์!"

"บึ้ม!"

กระสุนวงจักรที่ใหญ่กว่ากิลกาเมชพุ่งเข้าใส่เขา ห่อหุ้มเขาด้วยพลังงานจักระที่หมุนวน

"บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!"

หลุมกว้างร้อยเมตรปรากฏตรงหน้าชาร์ลส์ โดยมีกิลกาเมชนอนอยู่ในนั้นอีกครั้ง

เห็นร่องรอยของการเสียดสีจากการหมุนของจักระบนเกราะของกิลกาเมช ชาร์ลส์ค่อนข้างพอใจกับการโจมตีครั้งนี้ แต่ความเสียหายที่แท้จริงยังต้องรอดู

ตอนนี้ กิลกาเมชลุกขึ้นจากพื้น ปัดฝุ่น และโบกมือ "ผมยอมแพ้ จบการประลองวันนี้แค่นี้"

ก่อนที่ชาร์ลส์จะพูด กิลกาเมชพูดต่อ "ความสามารถที่คุณใช้เมื่อกี้ เกี่ยวกับมิติพื้นที่ใช่ไหม?"

ชาร์ลส์พยักหน้า "ใช่ เป็นจุตสึสายพื้นที่"

กิลกาเมชรู้สึกหมดหนทาง ความเร็วของเขาไม่ดี และเขาบินไม่ได้ ถ้าชาร์ลส์ใช้ความสามารถนี้หลบเขาไปเรื่อยๆ เขาอาจพ่ายแพ้โดยที่ทำอันตรายชาร์ลส์ไม่ได้เลย

"ความสามารถสายพื้นที่ คุณเป็นคู่ปรับขั้วตรงข้ามของผมจริงๆ"

กิลกาเมชลุกขึ้นจากพื้น ปัดฝุ่น แล้วพูด "รออะไรอยู่? มาช่วยรักษาผมสิ"

"ได้"

ชาร์ลส์ปรากฏตัวตรงหน้ากิลกาเมชทันทีและเริ่มช่วยรักษา

ชาร์ลส์ใช้จุตสึฝ่ามือเยียวยารักษาเขา จักระสีเขียวแผ่ออกจากมือวางบนบาดแผลของกิลกาเมช

ขณะที่ชาร์ลส์รักษา เขาพบว่าแม้กิลกาเมชจะบาดเจ็บ แต่ความเสียหายไม่รุนแรง และร่างกายของเขาเริ่มรักษาตัวเอง

แม้ไม่มีความช่วยเหลือจากชาร์ลส์ ก็ใช้เวลาไม่นานที่เขาจะหายสนิท การช่วยของชาร์ลส์เพียงแค่เร่งกระบวนการ

ขณะที่ชาร์ลส์กำลังรักษาเขา ธีน่าวิ่งเข้ามา

"ดูเหมือนชาร์ลส์ ดอยล์จะชนะการประลองครั้งนี้" ธีน่าพูด

ชาร์ลส์ตอบอย่างถ่อมตัว "ไม่หรอก เรียกว่าเสมอกันดีกว่า"

ชาร์ลส์รู้ว่าแม้เขาจะเอาชนะกิลกาเมชด้วยเทพสายฟ้าได้ แต่การฆ่าเขาจะยากมาก

กิลกาเมชพูดตรงๆ "ชาร์ลส์ชนะ"

"ความสามารถของเขารอบด้านเกินไป บางทีในพวกเรา มีแต่อิคาริสเท่านั้นที่จะเอาชนะเขาได้"

ธีน่ามองชาร์ลส์ด้วยความทึ่ง เธอไม่คาดคิดว่ากิลกาเมชจะยกย่องเขาขนาดนี้

ในหัวของชาร์ลส์ เขาเริ่มนึกถึงความสามารถของอิคาริส: บินได้ พละกำลังมหาศาล ความเร็วสูง ร่างกายแข็งแกร่งเป็นพิเศษ และเลเซอร์ เขาเหมือนรุ่นแรกของซูเปอร์แมน

แม้จะรู้ว่าคนนี้เป็นใคร ชาร์ลส์แกล้งทำเป็นไม่รู้และถาม "อิคาริสคือใคร?"

ธีน่าพูดขึ้น "เขาเป็นนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลอีเทอร์นอลส์โลก ทั้งฉันและกิลกาเมชสู้เขาไม่ได้หรอก"

"ผมอยากมีโอกาสได้ประลองกับเขาจริงๆ"

ตอนนี้ การรักษากิลกาเมชเสร็จสิ้น เขาขยับแขนและพูด "นั่นค่อนข้างยาก เขาไม่ได้อยู่ในออสเตรเลีย"

ชาร์ลส์ยักไหล่ ไม่กังวล "ผมเชื่อว่าจะมีโอกาส"

หลังจากการประลองจบ ชาร์ลส์ไม่ได้จากไป แต่พักอยู่ที่นั่นหนึ่งสัปดาห์

ในสัปดาห์นี้ ชาร์ลส์นำอาหารมากมายออกมาจากพื้นที่เก็บของ แม้แต่ราเมงแสนอร่อยสองชามให้พวกเขาลิ้มลอง

เห็นได้ชัดว่าสมาชิกตระกูลอีเทอร์นอลส์ทั้งสองคนนี้ก็พ่ายแพ้ต่อราเมงแสนอร่อย

ในช่วงนี้ ชาร์ลส์ไม่ได้อยู่เฉยๆ อย่างแรก การเช็คอินรายวันเป็นสิ่งจำเป็น และเขาได้รับค่อนข้างมากในช่วงนี้: ราเมงแสนอร่อย แต้มชื่อเสียง เหรียญทองแดง ม้วนลับ และอื่นๆ

ชาร์ลส์ยังประลองกับพวกเขาทุกวัน อย่างน้อยหนึ่งครั้งต่อคนต่อวัน

ระหว่างการประลอง ชาร์ลส์ไม่สามารถใช้จุตสึเทพสายฟ้า เพราะมันโกงเกินไป ทำให้พวกเขาไม่สามารถป้องกันชาร์ลส์และไม่สามารถโจมตีเขาได้

แต่ชาร์ลส์สามารถโจมตีพวกเขาต่อเนื่องด้วยเทพสายฟ้า โดยเฉพาะเมื่อเขาประทับตราสัญลักษณ์เทพสายฟ้าบนตัวพวกเขาระหว่างการต่อสู้ แม้พวกเขาจะหลบคุไนได้ แต่ก็หลบการโจมตีของชาร์ลส์ไม่ได้

ชาร์ลส์ไม่รู้สึกอะไรกับข้อเสียเปรียบนี้ ไม่ใช้ก็ไม่เป็นไร มันช่วยให้เขาได้ฝึกความสามารถอื่นๆ มากขึ้น

�··

วันนี้เป็นวันที่ชาร์ลส์จะจากไป เขากำลังจะกลับไปที่ฐานในนิวยอร์ก ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากฝึกต่อที่นี่ แต่เขาได้รับข้อมูลจากคาบูโตะว่ามีความวุ่นวายเกี่ยวกับเทสเซอร์แรคที่ฐานชีลด์ในนิวยอร์ก

ธีน่ามองชาร์ลส์และพูด "มันก็ดึกแล้ว กลับพรุ่งนี้ไหม?"

"ธีน่า กิลกาเมช ผมมีธุระที่นิวยอร์กตอนนี้และต้องรีบกลับ ผมคงเลื่อนไม่ได้" ชาร์ลส์พูด

ชาร์ลส์ดีดนิ้ว และนามบัตรปรากฏในมือ ซึ่งเขายื่นให้ธีน่า "นี่นามบัตรของผม ถ้าคุณอยากมาเยี่ยมผมที่นิวยอร์ก อย่าลืมติดต่อผมนะ"

ธีน่ารับนามบัตรและกอดชาร์ลส์ เธอกระซิบเบาๆ ที่หูชาร์ลส์ "จำไว้ว่าต้องมาเยี่ยมฉันที่ออสเตรเลียเมื่อมีเวลานะ"

หลังจากชาร์ลส์กอดธีน่าเสร็จ กิลกาเมชก็อยากจะกอดลาชาร์ลส์ด้วย

แต่เมื่อเขายื่นมือออกมา ชาร์ลส์จับมือกิลกาเมชและพูด "ขอบคุณสำหรับการดูแลในช่วงนี้ ด้วยความสามารถปัจจุบันของผม ผมสามารถชะลอโรคของธีน่าได้เพียงชั่วคราว ถ้าอาการของเธอกำเริบ คุณสามารถติดต่อผม ผมจะมารักษาเธออีก"

ชาร์ลส์รู้ว่าเก็นจุตสึของเขา ถูกพลังศักดิ์สิทธิ์ของธีน่า กำลังค่อยๆ กัดกร่อน

บางทีในอนาคตอันใกล้ เกนจุตสึนี้อาจหมดฤทธิ์

กิลกาเมชจับมือชาร์ลส์และขอบคุณ "ขอบคุณ อย่างน้อยธีน่าก็ผ่อนคลายมากขึ้นในช่วงนี้ ถ้าอาการของเธอกลับมา ผมจะติดต่อคุณ เรายังต้องการความช่วยเหลือจากคุณ"

"ไม่มีปัญหา"

ชาร์ลส์ตบแขนกิลกาเมชและพูด "เอาล่ะ ผมต้องลาก่อนแล้ว ไว้เจอกันใหม่"

ชาร์ลส์หลับตารู้สึกถึงตราสัญลักษณ์ที่เขาทิ้งไว้ที่ฐานนิวยอร์ก และหายตัวไปต่อหน้าพวกเขา

มองดูชาร์ลส์หายไป กิลกาเมชอดถอนหายใจไม่ได้ "ความสามารถด้านพื้นที่แบบนี้น่าอิจฉาจริงๆ สะดวกกว่าการบินของอิคารัสเสียอีก"

ธีน่ามองนามบัตรในมือแล้วพูด "เขาเป็นเพื่อนที่น่าสนใจ ใช่ไหม?"

กิลกาเมชชำเลืองมองนามบัตรในมือธีน่าและถาม "คุณอยากไปหาเขาที่นิวยอร์กเหรอ?"

"ใครจะรู้..." ธีน่าตอบ แล้วเก็บนามบัตรใส่กระเป๋าก่อนเดินเข้าบ้านไป

FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]