บทที่ 341 ดูดซึมขั้นสูงสุด ปีศาจกึ่งเซียน
ในยามนี้ จ้าวชิงซูดูแลดูเหนื่อยล้า ในดวงตาแฝงไว้ด้วยความตกใจ แต่เมื่อก้าวออกจากช่องว่างในอากาศ เขาก็รีบซ่อนความรู้สึกนั้น เงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาเมฆบนท้องฟ้า บนมงกุฎสุริยาอันยิ่งใหญ่นั้นจารึกเวลาไว้ เหมือนที่เขานับในใจ แม้จะมีช่วงที่พลาดไปในการปะทะ แต่ก็ไม่ต่างกันมากนัก หนึ่งท้อง... จ้าวชิงซูรู้สึกหนัก...