บทที่ 270 คนเดียวต่อสู้กับกึ่งเทพหกองค์(ฟรี)

บทที่ 270 คนเดียวต่อสู้กับกึ่งเทพหกองค์(ฟรี)

ฝูงแมลงแผ่กระจายในความว่างเปล่า มังกรเงินเต้นระบำอย่างคลุ้มคลั่ง

ดวงตาของซูไห่ที่ได้รับการเสริมพลังจากโฉมหน้าอำมหิตของฉงฉีแดงก่ำ ลมหายใจดุร้าย

มือหนึ่งลุกไหม้ด้วยเปลวเพลิง อีกมือแผ่ไอดำ เขาพร้อมที่จะสู้ถึงตายแล้ว

จะเป็นกึ่งเทพแล้วอย่างไร มังกรเงินที่ได้รับการเสริมพลังจากแท่นบูชาสี่สัตว์ร้ายเหนือกว่ากึ่งเทพธรรมดานานแล้ว

เขาที่แบ่งปันพลังกับมังกรเงิน พลังก็ไม่แพ้กึ่งเทพเช่นกัน

แม้กระทั่งด้วยการเสริมพลังของวิถีนักรบสี่สัตว์ร้าย ยังเหนือกว่าหลายคน

แม้จะเผชิญหน้ากับหกคนพร้อมกัน เขาก็ไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงจิตวิญญาณนักรบที่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

คนเหล่านี้ตรงหน้า กล้าขวางทางของเขา ก็ฆ่า!

ฆ่าจนทะเลเลือดท่วมฟ้า ไม่เหลือแม้แต่เกราะชิ้นเดียว!

อื้ม!

ชั่วขณะ เสียงอื้ออึงดังขึ้นในสมองของเขา

ความรู้สึกตอนต่อสู้กับเทพความตายแห่งทะเลทรายกลับมาอีกครั้ง สายตาของปีศาจเลือดค่อยๆ ซ้อนทับกับเขา

วิถีฉงฉี!

จิตสังหารสูงสุด อีกครั้งกระตุ้นวิถีฉงฉีที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับร่างกฎเกณฑ์

แม้จะไม่มีจิตฆ่าที่อยากสังหารทุกสิ่งเหมือนก่อนหน้านี้

แต่วิถีนักรบทั้งหมดของเขา หมุนเวียนอย่างบ้าคลั่งมากขึ้น

ในความพร่ามัวยังมีความรู้สึกหนึ่ง คือวิถีทั้งหมดที่กำลังหมุนเวียน มั่นคงขึ้นมาก

ก่อนหน้านี้วิถีนักรบของเขาถูกกระตุ้นถึงขีดสุด เหมือนกาต้มน้ำที่เดือด เดือดพล่านไม่สงบ มีความเสี่ยงที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อ

แต่ตอนนี้ภายใต้การเสริมพลังของวิถีฉงฉี วิถี ทุกอย่างมั่นคงอย่างยิ่ง และยังมีแนวโน้มที่จะมั่นคงขึ้นเรื่อยๆ

"ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้" มุมปากของซูไห่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม จิตวิญญาณนักรบยิ่งแรงกล้า

เขาเข้าใจแล้วว่า อะไรคือฉงฉี

จิตสังหารยิ่งแรง ยิ่งสามารถกระตุ้นโฉมหน้าอำมหิต

ก่อนหน้านี้เขากับปีศาจเลือดร่วมมือกัน จิตสังหารสองสายซ้อนทับกันทำให้วิถีฉงฉีก้าวเข้าสู่ขั้นโฉมหน้าอำมหิต

และตอนนี้ เผชิญหน้ากับกึ่งเทพหกองค์ ความคิดฆ่าที่เดือดพล่านมากขึ้น กระตุ้นวิถีฉงฉีอีกครั้ง

การต่อสู้อย่างต่อเนื่องคือวิธีการยกระดับของมัน

เดิมทีเพียงแค่เข้าสู่ขั้นโฉมหน้าอำมหิต แต่ตอนนี้ ภายใต้การหล่อเลี้ยงของจิตสังหารอันท่วมท้นของเขา วิถีฉงฉีได้วิวัฒนาการไปสู่ร่างยุทธ์สูงสุดแล้ว

และประโยชน์ที่การเติบโตของมันนำมา คือการทำให้วิถียุทธ์อื่นๆ มั่นคง

ภาพของจักรพรรดิทงเทียนผุดขึ้นในสมองของซูไห่

ไม่แปลกที่เขาสามารถรวมวิถีนักรบสี่สายเป็นหนึ่ง ใช้ได้อย่างคล่องแคล่ว

โฉมหน้าอำมหิตของฉงฉีคือกุญแจสำคัญ

มีเพียงวิถีฉงฉีที่เข้าสู่โฉมหน้าอำมหิตสูงสุด จึงจะสามารถทำให้วิถียุทธ์อื่นๆ มั่นคงได้พร้อมกัน

ตอนนี้ โอกาสอยู่ตรงหน้า

"ไอ้หนู ตายซะ!"

ในช่วงเวลาเผชิญหน้าสั้นๆ ซูไห่แสดงความสามารถส่วนใหญ่ออกมา กึ่งเทพทั้งหลายในที่สุดก็ไม่แสร้งอีกต่อไป

แจนเซนเป็นคนแรกที่ยกหมัด พุ่งใส่ซูไห่เร็วดั่งสายฟ้า

หมัดของเขาลงมา ที่ปลายหมัดมีดาวดวงหนึ่งที่แผ่รัศมีดำแดงวาบผ่านไป

ในพริบตาทั้งพื้นที่ราวกับถูกดาวที่มองไม่เห็นพุ่งชน บิดเบี้ยวแปรเปลี่ยน

ความรู้สึกหนักอึ้งส่งมา ทำให้ซูไห่รู้สึกเหมือนจมอยู่ในโคลน

ไม่เพียงแต่ร่างกาย แม้แต่วิญญาณก็กำลังถูกฉีก ราวกับจะถูกดึงออกจากร่าง

แรงโน้มถ่วง!

ในขณะที่รู้สึกถึงความหนักอึ้งนี้ ในใจซูไห่ก็ผุดสองตัวอักษรขึ้นมา

"มาได้ดี!"

เขาหัวเราะเยาะ วิถีฮุ่นตุนหมุนเวียนทันที

แมลงเทพมลทิน คลื่นที่มองไม่เห็นแผ่กระจายออกไป

เพียงวินาทีเดียว ความรู้สึกที่วิญญาณถูกกดทับด้วยของหนักก็หายไปไร้ร่องรอย

ต่อมา วิถีเทาเทียและโถวอู๋หมุนเวียนถึงขีดสุด ปลายหมัดของซูไห่เปล่งประกายแดง

ตั๊กแตนปีศาจกลืนฟ้าดำทะมึนบินขึ้นกลางอากาศ อ้าปากเล็กน้อย ดูดกลืนราวกับวาฬ

แรงโน้มถ่วงที่มองไม่เห็นที่แผ่กระจายอยู่ทั่วความว่างเปล่า ถูกกลืนกินจนหมดสิ้น

ตอนนี้ซูไห่ไม่กลัวการต่อสู้ กลับกระหายการต่อสู้

ยกสองหมัดขึ้น กระโดดพรวดขึ้น

ร่างลอยขึ้นกลางอากาศ ชนกับแจนเซนดาวแคระดำ ราวกับดาวตกชนพื้นโลก ปะทะกันในพริบตา

โครม!

ความว่างเปล่าสั่นสะเทือน พลังงานคำราม

ซูไห่รู้สึกเพียงว่าสิ่งที่เขาชนไม่ใช่หมัด แต่เป็นดวงดาว

แขนแตกกระจาย เลือดกระเซ็น แต่ตอนนี้ สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลง

วิถีโถวอู๋หมุนเวียนถึงขีดสุด เนื้อและเลือดฟื้นฟูด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า

กลั้นเสียงระเบิดลมหายใจ ซูไห่ตะโกนด้วยความโกรธ "แตกซะ!"

โครม!

แมลงเกราะไฟหลายแสนตัวภายใต้การเสริมพลังของวิถีอีกาทองพุ่งออกมาจากแขน

ในเวลาเดียวกัน แมลงนาโนนับล้านพุ่งออกมาจากปลายหมัด เจาะจากจุดสัมผัสเข้าสู่แขนของแจนเซน

"พิษ!"

แจนเซนระแวดระวังทันที ถอยหมัดถอยหลัง

แมลงเกราะไฟหลายแสนตัวบุกเข้าใส่

เปลวเพลิงสีขาวร้อนแรง ราวกับจะกลืนกินเขา

ในขณะเดียวกัน ซูไห่รู้สึกว่าการหมุนเวียนของวิถีฉงฉีเร็วขึ้นอีก

มันกำลังเติบโตในการต่อสู้

แต่ซูไห่เพียงแค่รู้สึกได้ชั่วครู่ แมลงเทพมลทินในสมองก็ส่งความสั่นสะเทือนมา

ภายใต้การเสริมพลังของวิญญาณอันแข็งแกร่ง ความรู้สึกอันตรายอย่างยิ่งกำลังส่งมาจากด้านข้าง

แทบจะเป็นสัญชาตญาณ ซูไห่พ่นพลังเทพ ถอนตัวถอยหลัง

วินาทีถัดมา ลูกธนูเลือดสีแดงสดหลายดอกพุ่งผ่านตรงหน้า

ซูไห่หันไปมองด้วยความโกรธ ฟิลส์ที่เพิ่งลอบโจมตีเสร็จมีแววตกตะลึงวาบผ่านในดวงตา

"เก่งใช้ได้นะไอ้หนู" เก็บความตกตะลึง ฟิลส์หัวเราะเยาะ เลือดในมือพุ่งออกมาอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้ ซูไห่ไม่ให้โอกาสเขาโจมตีอีก

วิถีฮุ่นตุนหมุนเวียนถึงขีดสุด พลังจิตอันมหาศาลพุ่งออกมาอย่างรุนแรง ล็อกเป้าฟิลส์

ต่อมา ร่างของเขาภายใต้แรงผลักของพลังเทพ พุ่งตรงใส่ฟิลส์

"องค์เจ้าตรัสว่าห้ามเจตนาทำร้ายผู้อื่น!" โลกินิชผู้นำศาสนาศักดิ์สิทธิ์พ่นแสงศักดิ์สิทธิ์ พุ่งเข้ามาเผชิญหน้า

"มังกรเงิน!"

ซูไห่นึกในใจ มังกรเงินหมื่นขาร่างมหึมาพุ่งขึ้นตรงๆ จากด้านล่าง ปากขนาดใหญ่กลืนโลกินิชเข้าไป

กวาดล้างสิ่งกีดขวางเส้นทางแล้ว ความเร็วของซูไห่ไม่ลดลง พริบตาเดียวบินมาถึงตรงหน้าฟิลส์

"ตาย!"

ตะโกนด้วยความโกรธ หมัดที่เจือความร้อนไร้ขอบเขตทุบใส่ฟิลส์

โครม!

ภายใต้ความเร็วสูงสุดนี้ ฟิลส์ยังไม่ทันตอบสนอง ก็ถูกหมัดหนึ่งชนหน้าอก

แมลงเกราะไฟสีขาวร้อนแรงหลายแสนตัวทะลักออกมา

แมลงนาโนพุ่งจากแขนไปยังปลายหมัด

หมัดครั้งนี้ ไม่เหมือนตอนเริ่มต้นที่โจมตีเทพความตายแห่งทะเลทราย ที่เป็นเพียงการโจมตีด้วยพลังระดับราชันย์

แต่เป็นหมัดที่แบ่งปันพลังกึ่งเทพของมังกรเงินหมื่นขาแห่งความว่างเปล่า แล้วยังได้รับการเพิ่มพลังสูงสุดจากวิถีฉงฉี

แจนเซนยังต้านได้ แต่ฟิลส์ที่ไม่ถนัดการต่อสู้ระยะประชิด เพียงแค่โดนตี ร่างก็ลอยกระเด็นออกไป

ใบหน้าที่ซีดอยู่แล้วของเขา ภายใต้หมัดนี้ดูเหมือนจะซีดลงอีก

และตอนนี้ แมลงเกราะไฟหลายแสนตัวนำความร้อนที่เผาผลาญทุกสิ่งม้วนตัวมา

เห็นภาพนี้ ฟิลส์ไม่ลังเลอีกต่อไป

"สระเลือด!"

เขาร่ายในใจ ร่างกายตกลงราวกับน้ำ เปลี่ยนเป็นแอ่งเลือดจมหายไปไกล

การต่อสู้ฟังดูซับซ้อน แท้จริงเกิดขึ้นในพริบตา

ชั่วพริบตาผลักดันกึ่งเทพสามองค์

ซูไห่มือหนึ่งลุกไหม้ด้วยเปลวเพลิงขาวร้อนแรง อีกมือห่อหุ้มด้วยหมอกดำสนิท ราวกับเทพปีศาจองค์หนึ่ง ยืนอย่างสง่าในความว่างเปล่า

"ยังมีใครอีก?"

เขาจ้องมองซาเอมอนสามคนด้านหลังด้วยความโกรธ ดวงตาสีแดงก่ำ พ่นจิตสังหารไม่สิ้นสุด

ตอนนี้ วิถีฉงฉีหมุนเวียนอย่างบ้าคลั่ง

แม้จะระบายความคิดชั่วร้ายครึ่งชีวิต ความโกรธและความกระหาย ก็ยังรวมตัวเป็นควันดำไม่หยุด

แต่ก่อนซูไห่ไม่ได้ต่อสู้แบบนี้

เขาก็รู้ว่า การโจมตีเมื่อครู่ไม่เพียงพอที่จะทำร้ายกึ่งเทพได้จริง แมลงเกราะไฟที่ปล่อยออกไปกำลังถูกบริโภคทีละนิด

แมลงนาโนใช้กับนักรบธรรมดายังพอไหว คิดจะทำร้ายกึ่งเทพยิ่งเป็นไปไม่ได้

สามคนที่ถูกพัวพันไว้ เร็วหรือช้าก็จะหลุดพ้น

แต่แล้วอย่างไรเล่า?

ครั้งนี้ เขาทำตามความหมายที่แท้จริงของวิถีฉงฉีอย่างสมบูรณ์

ไม่คำนึงถึงได้เสีย ไม่คำนึงถึงประโยชน์โทษ

ถ้าคู่ต่อสู้มีความคิดชั่วร้าย ก็ใช้ความคิดชั่วร้ายที่แข็งแกร่งกว่าฆ่ากลับไป

ถูกลอบโจมตี ก็แก้แค้นกลับไปโดยไม่หยุดแม้แต่น้อย

โฉมหน้าอำมหิตสูงสุด มีเพียงความเกลียดชัง มีเพียงการแก้แค้น มีเพียงการฆ่าและความชั่วร้ายอันไม่สิ้นสุด!

วิถีฉงฉีระดับร่างยุทธ์ ระดับกำลังไต่ขึ้นไม่หยุด พุ่งทะยานไปสู่จุดสูงสุดอันสมบูรณ์

ซูไห่ในขณะนี้ บ้าคลั่ง ดุร้าย โหดเหี้ยม

เสียงตะโกนด้วยความโกรธหนึ่งครั้ง ในบรรดากึ่งเทพสามองค์ด้านหลัง สตาลี่ถอยหลังไปก้าวหนึ่งอย่างชัดเจน

เงียบ!

ในความว่างเปล่า ตกอยู่ในความเงียบอันประหลาด

ร่างราวกับเทพปีศาจของซูไห่ ถูกถ่ายทอดผ่านกระจก ไปยังแพลตฟอร์มถ่ายทอดสด

ตอนนี้ในห้องถ่ายทอดสด เดือดพล่านไปแล้ว

"เชี่ย เชี่ย เชี่ย... เทพซูเก่งมาก!"

"ข้าดูไม่ผิดใช่ไหม?"

"สู้หนึ่งต่อสาม กลับได้เปรียบ?"

"ไอ้หมอนี่จากประเทศเยียนต้องมีเคล็ดลับอะไรสักอย่าง! ระดับราชันย์จะชนะกึ่งเทพได้อย่างไร ยังเป็นถึงสามองค์!"

"เขารับหมัดของแจนเซนแล้วยังเคลื่อนไหวได้?"

"ท่านฟิลส์ถูกผลักถอย ไอ้หมอนี่เป็นคนจริงๆ หรือ?"

ไม่ว่าจะเป็นผู้ชมจากประเทศไหน ก่อนหน้านี้มีทัศนคติอย่างไร เมื่อเห็นภาพตรงหน้านี้ ต่างก็ตกตะลึงอย่างลึกซึ้ง

กึ่งเทพ พลังการต่อสู้สูงสุดใต้ผู้เหนือธรรมชาติบนดาวสีน้ำเงิน

ระดับที่คนทั่วไปทั้งชีวิตไม่อาจเอื้อมถึง

เมื่อกึ่งเทพหกองค์ลงมือพร้อมกัน แม้แต่ผู้เหนือธรรมชาติก็ต้องให้ความสนใจ

แต่ตอนนี้ ซูไห่แค่ระดับราชันย์กลับต้านการโจมตีรอบแรกได้?

ภาพตรงหน้านี้ พลิกความเข้าใจของทุกคน

ทำให้พวกเขารู้สึกไม่เป็นความจริง

ต่างจากประเทศอื่น ผู้ชมชาวประเทศเยียนเมื่อเห็นซูไห่ผลักดันฟิลส์ในทันที ก็ตื่นเต้นจนแทบจะกระโดดขึ้นมา

"เทพซูของข้า!"

"เก่งมาก! นั่นมันการล้อมโจมตีของกึ่งเทพสามองค์นะ"

"แม่ง ข้ารู้ว่าเทพซูต้องไม่เป็นอะไร!"

"พวกกึ่งเทพพวกนี้ไร้ยางอายที่สุด แต่จะเป็นไรไป เทพซูของพวกเราไร้เทียมทาน!"

"เทพซูสู้ๆ! สู้ต่อไปแบบนี้ บางทีอาจจะชนะ!"

"ถูกต้อง! ถึงตอนนั้นก็แย่งพลังว่างเปล่าของพวกกึ่งเทพพวกนี้มาให้หมด!"

การปะทะครั้งแรก ทำให้ผู้ชมชาวประเทศเยียนเลือดพล่าน

พวกเขาอยากจะกลายเป็นซูไห่ บุกเข้าไปในดินแดนลี้ลับฆ่าฟันให้ทั่ว

แต่ในตอนนี้ บนสนามรบมีความเคลื่อนไหวอีกครั้ง

ด้านหน้าซูไห่ซาเอมอนที่คอยดูอยู่เงียบๆ จู่ๆ ก็ยกดาบฟันลงมาโดยไม่แสดงสีหน้า

คมดาบตัดผ่านความว่างเปล่า

รอยแยกสีฟ้าสดปรากฏตรงหน้าเขา

"ศิลปะลับ ตัดความว่างเปล่า·ฆ่าวุ่นวาย!"

ซาเอมอนก้าวเข้าไปในรอยแยก ร่างหายไปจากที่เดิม ในความว่างเปล่าดังเสียงที่ไร้ความรู้สึกของเขา

"ดวงตาเทพทำลายมายา เปิด!" ซูไห่ที่ยืนอยู่กับที่ หน้าผากแยกออกเป็นดวงตาหนึ่งดวงทันที

ในสายตา จู่ๆ มีควันสีเทาพุ่งเข้าใส่ตัวเองอย่างรวดเร็ว

รู้สึกได้ในใจ ซูไห่ยกมือขึ้นป้องกัน

เคร้ง!

เสียงโลหะปะทะกันดังแสบแก้วหู

ซาเอมอนที่หายไปปรากฏตัวตรงหน้า

บนแขนที่ซูไห่ยกขึ้น คมดาบสีฟ้าสดฟันเฉียง จมเข้าเนื้อสามส่วน

ดาบคุซานากิ อาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่สืบทอดมาตั้งแต่สมัยรัฐบาลทหารของประเทศเทนโช

แม้จะเสียแมลงนาโนสามสี่สิบตัว ฝึกร่างกายอมตะไปครึ่งหนึ่ง บวกกับแขนที่ผ่านการเสริมพลังจากวิถีโถวอู๋ ก็ยังถูกฟันเป็นรอยแผล

แต่ซูไห่ราวกับไม่รู้สึกเจ็บเลย มุมปากกลับเผยรอยยิ้มน่ากลัว

"จับได้แล้ว!"

เขายกหมัด ฟาดอย่างรุนแรง

"จิ๊ว!"

เสียงร้องใสดังขึ้นอีกครั้ง วิถีอีกาทองสูงสุด!

ซาเอมอนดูเหมือนจะรู้สึกได้ ริมฝีปากขยับ

วินาทีถัดมา ทั้งคนและดาบหายไปพร้อมกัน

เป้าหมายหายไป หมัดที่เต็มไปด้วยความร้อนแรงของวิถีนักรบตกลงที่ว่าง ซูไห่คิดในใจว่าน่าเสียดาย

วิธีการของซาเอมอนค่อนข้างยากที่จะรับมือ

ในจังหวะนั้น ร่างหนึ่งบินมาจากที่ไกล เป็นผู้เหนือธรรมชาติอีกคน

ไกลออกไป สตาลี่ก็ยกปากกระบอกปืนขึ้นแล้ว

"มาเลย!" ซูไห่ไม่ลังเลอีก ลุกขึ้นต้อนรับ

ครั้งนี้ ตั๊กแตนนับไม่ถ้วนบินว่อนพุ่งไปข้างหน้า แมลงนาโนพิษในระหว่างที่เขาบิน แผ่กระจายออกมาในรูปแบบของพิษ

แมลงเกราะไฟก็เต้นระบำตามลม

ในทะเลแมลงที่แผ่ไปทั่วฟ้า ซูไห่ปะทะกับคู่ต่อสู้

ในเวลาเดียวกัน ซาเอมอนที่ซ่อนร่องรอย ปรากฏตัวอีกครั้ง

เพียงชั่วขณะ เขาก็ตกอยู่ในการต่อสู้พัวพันกับคู่ต่อสู้หลายคน

ในความว่างเปล่า เหลือเพียงเสียงดังสนั่นและเสียงหวีดร้องของการปะทะครั้งแล้วครั้งเล่า

แสงดาบวาบ เงาคนเต้นระบำ ปะทะและแยกจากกันไม่หยุด

ทะเลแมลงเดือดพล่าน มังกรเงินคำราม แสงศักดิ์สิทธิ์และไอเลือดเกี่ยวพันกัน

ภาพราวกับวันสิ้นโลก ถูกแสดงในกระจก

"แข็งแกร่งมาก!"

บนเรือชิงโหลว ทุกคนตกตะลึง คางแทบจะหล่นถึงพื้น

"จริงหรือที่นายพลซูเป็นนักรบระดับราชันย์?"

"คนเดียวต่อสู้กับกึ่งเทพหกองค์ นี่น่ากลัวเกินไปแล้ว!"

"สู้ๆ บางทีถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปอาจจะต้านไหว"

มีนักรบกำหมัดแน่น ให้กำลังใจซูไห่ในใจ

ข้างๆ เทพสมุทรมองกระจกราชันย์ตรงหน้าเงียบๆ

ยิ่งการต่อสู้ของซูไห่ดุเดือด จิตสังหารในใจเขาก็ยิ่งแรงกล้า

อัจฉริยะเช่นนี้ ลำบากแสนเข็ญกว่าจะบรรลุระดับราชันย์

เพียงแค่ระดับราชันย์ก็สามารถต่อสู้กับกึ่งเทพหกองค์พร้อมกันโดยไม่เสียเปรียบ อนาคต จะเป็นรากฐานที่รับประกันสันติภาพพันปีของประเทศเยียน

แต่เพราะพลังว่างเปล่าเพียงนิด ต้องถูกพวกคนเจ้าเล่ห์ล้อมโจมตี ตายในดินแดนลี้ลับ

ช่างเป็นเรื่องตลกที่ยิ่งใหญ่!

คลื่นยักษ์ที่มองไม่เห็นก่อตัวใต้ทะเล นั่นคือวิถีนักรบของเขา

วันนี้ถ้าซูไห่ตาย ประเทศที่เกี่ยวข้องกับกึ่งเทพเหล่านี้ อย่าหวังจะได้จากไปสักประเทศ!

...

ในพื้นที่ใต้ดินลึกของภูเขาอวี่เฉิง

บนบัลลังก์หินหมื่นเมตรที่น่ากลัวนั้น ผู้เหนือธรรมชาติที่มีใบหน้าเหมือนปีศาจเขียว สวมมงกุฎจักรพรรดิ จู่ๆ ก็ลืมตาขึ้น

ในทันใด เสียงครวญครางของผีนับหมื่น ไอสังหารพุ่งสู่ฟ้า

ดวงตาของเขาแยกไม่ออกว่าเป็นร่างยุทธ์หรือเนื้อและเลือด ใหญ่ราวกับพระจันทร์สองดวง ราวกับจะทะลุผ่านพื้นดินหนึ่งแสนเมตรนี้ จ้องมองอย่างน่ากลัวบนผืนดิน

"เอ้าจู้หลง ที่แท้เจ้าก็มีวันที่ต้องขอร้องข้า"

เจียงเจินจู้พูดกับตัวเอง เสียงก้องในใต้ดิน

"เด็กจากวิทยาลัยการต่อสู้ทงเทียน ในส่วนตัวเจ้าทำร้ายศิษย์ข้า ไม่ควรลงมือช่วย แต่ในส่วนรวม เจ้าคือปัญญาของประเทศเยียนของข้า ข้าจะออกเดินทางครั้งนี้!"

...

ที่สุดตะวันออกสุดเหนือ ธารน้ำแข็งหมื่นลี้สะท้อนแสงอาทิตย์ แต่ถูกหมอกสีม่วงดำที่ไม่สิ้นสุดบิดเบี้ยว ดับสูญ

ปลายธารน้ำแข็ง รอยแยกมิติสูงหนึ่งแสนเมตร ราวกับลูกตายักษ์ ทะลุท้องฟ้าและทะเล

สัตว์ร้ายทะลักออกจากรอยแยกราวกับคลื่น พุ่งเข้าใส่แผ่นดินใหม่นี้อย่างดุดัน ไร้ความกลัว

แต่ในชั่วพริบตา ชนเข้ากับกำแพงที่มองไม่เห็น ละลาย แตกสลาย กลายเป็นกระดูกแห้ง

หน้ากำแพง ชายคนหนึ่งลอยอยู่กลางอากาศ นั่งขัดสมาธินิ่ง

ในช่วงหนึ่ง ชายคนนั้นลืมตา

ในทันใด คลื่นสัตว์หยุดนิ่ง หัวคลื่นแขวนกลางอากาศ

โลกใบนี้ ราวกับถูกกดปุ่มหยุดชั่วคราว

ชั่วขณะ ชายคนนั้นเงยหน้า มองไกลไปทางใต้

"ทำร้ายเด็กคนนั้น เกรงว่าพวกเจ้าจะชดใช้ไม่พอ"

เขาหรี่ตา ใบหน้ายังคงนิ่งสงบ

แต่ใต้ชั้นน้ำแข็ง สัตว์ทะเลระดับเจ็ดตัวหนึ่งที่เพิ่งพุ่งออกจากรอยแยกมาพร้อมไอสังหารดุดัน คำราม กลับราวกับเห็นสิ่งที่น่ากลัวบางอย่าง รีบดำกลับเข้าไปโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

...

ในดินแดนลี้ลับ การต่อสู้ของซูไห่ยังคงดำเนินต่อไป

ภายใต้การล้อมโจมตีของซาเอมอน สตาลี่ และกึ่งเทพอีกคน เงาของเขาพลิ้วไหวหลบหลีก บางครั้งก็ซัดหมัดออกไป

ทุกหมัดที่ลงไป ล้วนนำพาเปลวเพลิงรุนแรง

วิถีอีกาทองคำกระตุ้นแมลงเกราะไฟ แผ่ไปทั่วพื้นที่ตรงหน้า

ในเวลาเดียวกัน ในควันที่ปกคลุมด้วยแมลงนาโนพิษ ตั๊กแตนปีศาจกลืนฟ้าบินม้วนตัวราวกับคลื่น ไม่หยุดรวมตัวด้านหน้าซูไห่ รับการโจมตีที่พุ่งมาจากที่ซ่อน

ตั๊กแตนปีศาจกลืนฟ้า สามารถกลืนทุกสิ่งในโลก พลังงานที่เกิดจากการโจมตีก็สามารถต้านได้เช่นกัน

ในการต่อยครั้งแล้วครั้งเล่า วิถีฉงฉีในร่างของซูไห่หมุนเวียนเร็วขึ้นเรื่อยๆ

เขาที่แผ่กระจายจิตสังหาร ทุกท่าล้วนมุ่งเอาชีวิต

การโจมตีแบบนี้ กลับหล่อเลี้ยงวิถีฉงฉี

ทำให้ระดับของมันสมบูรณ์ยิ่งขึ้น

"แกร๊ก!"

จนกระทั่งช่วงหนึ่ง ตอนที่ซูไห่ผลักคมดาบที่ซเอมอนฟันมาออกไปอีกครั้ง ในสมองของเขามีเสียงใสดังขึ้น

เสียงนี้มาอย่างกะทันหัน ไปก็เร็ว

เมื่อเสียงหายไป ซูไห่รู้สึกเพียงว่าการหมุนเวียนของวิถีฉงฉีในร่าง ไม่มีความขัดข้องแม้แต่น้อย

เหมือนขับรถขึ้นทางด่วน ไม่มีสิ่งกีดขวาง พุ่งไปอย่างรวดเร็ว

ในเวลาเดียวกัน ร่างยุทธ์อื่นๆ ที่แสดงท่าทีจะพังทลายเพราะการเร่งความเร็ว ก็มั่นคงขึ้นในทันที

ความเร็วยังคงไม่เปลี่ยน แต่ไม่มีการสั่นไหวแม้แต่น้อย

ร่างยุทธ์สูงสุด!

ในขณะที่รู้สึกถึงทั้งหมดนี้ ซูไห่ก็เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

ทันที เขาก็ไม่ลังเลที่จะกระตุ้นร่างยุทธ์ฉงฉีถึงขีดสุด

พลังวิญญาณราวกับคลื่นยักษ์ พุ่งทะยานในเส้นลมปราณ ชะล้างร่างกายทุกนิ้ว

ในขณะนี้ ซูไห่รู้สึกเพียงว่าราวกับมีพลังใช้ไม่หมด

แต่สิ่งที่แสดงผลลัพธ์แรกกลับเป็นอีกด้าน

ขณะที่พวกเขาต่อสู้ จากที่ไกลมีเสียงตะโกนโกรธเกรี้ยวของบาซาบอส "อย่ามัวแต่ยืดเยื้อกันอีก ฆ่าไอ้เด็กนั่นซะ!"

ปีศาจเลือดที่พลังเพิ่มขึ้นอีกครั้ง ทำให้บาซาบอสพลันตระหนักถึงบางสิ่ง