บทที่ 218 "ความจริงอันยิ่งใหญ่แต่โบราณกาล"
บนยอดเขาสีเทา แสงสีส้มแดงเข้มย้อมท้องฟ้าราวกับยามพลบค่ำ ภายใต้ตาข่ายยักษ์ที่ปกคลุมโลก ร่างสูงผอมสีแดงสดยืนอยู่อย่างเย็นชาต่อผืนแผ่นดินอันกว้างใหญ่ "แม่ การได้พบเจ้าหลังจากตื่นขึ้นมาช่างเป็นความสุขจริงๆ" แพนโดร่าถือกล่องดำไว้ในมือข้างหนึ่ง และหัวใจของซุสที่เฮอร์คิวลีสส่งมาในอีกมือหนึ่ง เธอยิ้มบางๆ: "...
