บทที่ 188 เจียงจิ้งเซียน, แม่ลูก
บทที่ 188 เจียงจิ้งเซียน, แม่ลูก เห็นแม่ของเฉินอวี่หรานรีบร้อนเข้าไปในบ้าน หลี่จิ้งก็ยืนงงอยู่นาน ก้มหน้าลงอย่างไร้คำพูด เฉินอวี่หรานพิงอยู่ในอ้อมกอดของเขา พอดีก็เงยหน้าขึ้นมา สายตาของทั้งสองสบประสานกัน ไม่มีความเขินอาย ไม่มีความลำบากใจ มีเพียงความรู้สึกที่พูดได้ยาก เฉินอวี่หรานไม่ใช่คนที่จะหน้าแดงอ...