บทที่ 170: รอร์ชาค ตำนานที่ยืนยง!

หลังจากทุกอย่างกลับมาอยู่ในความสงบ พิธีสืบทอดตำแหน่งก็ดำเนินต่อจนสิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการ

ส่วนต่อไปคือกิจกรรมคล้ายงานเลี้ยง โดยเน้นต้อนรับเผ่าต่างๆ ที่เดินทางมาจากที่ไกล

เอลเดอร์ทั้งสาม มาร์คัส วิคเตอร์ และเอมิเลีย เดินไปมาระหว่างเผ่าต่างๆ แต่ละคนมีสีหน้าเปล่งปลั่ง

ทั้งสามคนนี้เป็นเพียงตระกูลคอร์วินัส โอ้ ไม่ใช่ ตอนนี้ควรเรียกว่าตระกูลรอร์ชาค พวกเขาเป็นเพียงเอลเดอร์ของเผ่า แต่เอลเดอร์ของตระกูลอื่นๆ กลับสุภาพกับพวกเขา

แม้แต่เอลเดอร์หลายคนยังลดสถานะของตนและริเริ่มผูกมิตรกับพวกเขา

พวกเขาถ่อมตนและระมัดระวัง ไม่กล้าหยิ่งผยอง

จำไม่ได้แล้วว่านานเท่าไหร่ที่มาร์คัสและเพื่อนๆ เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้?

แม้แต่มาร์คัสผู้แข็งแกร่งที่สุด ในฐานะบุตรของเอลเดอร์สูงสุด พลังของเขาเขาเหนือกว่าแวมไพร์ธรรมดา แต่เมื่อเผ่าของเขาถูกอเล็กซานเดอร์ทิ้งไป ความรุ่งโรจน์ที่เขาใฝ่ฝันกลับเหลือแต่ความตกต่ำ ความเคารพจากเอลเดอร์ด้วยกันเขาแทบจะไม่เคยได้รับเลย

ส่วนวิคเตอร์และเอมิเลียที่แปรสภาพจากมาร์คัส พวกเขาไม่มีอะไรเมื่อเทียบกับเอลเดอร์จากตระกูลใหญ่อย่างโวลตูรีและไมเคิลสัน

คนอื่นแทบไม่เห็นพวกเขาอยู่ในสายตา!

แต่ตอนนี้การปฏิบัติต่อคนทั้งสามเปลี่ยนไปและพวกเขากลายเป็นที่ต้องการจากเอลเดอร์ตระกูลอื่นๆ

"ท่านเอลเดอร์รอร์ชาค!"

"ท่านเอลเดอร์!"

ผู้คนมากมายมาทักทายรอร์ชาคด้วยท่าทีที่ถ่อมตนที่สุด

ทุกคนได้เห็นความสามารถของรอร์ชาค แม้แต่อาโรยังอ่อนแอราวกับมดต่อหน้าเอลเดอร์รอร์ชาค

ตราบใดที่เอลเดอร์รอร์ชาคไม่ล้ม เขาจะกลายเป็นเพดานของแวมไพร์ โดยไม่ต้องสงสัย

เอลเดอร์รอร์ชาคจะกลายเป็นภูเขาลูกใหม่ของแวมไพร์!

รอร์ชาคโด่งดังจากการต่อสู้เพียงครั้งเดียว และสร้างตำแหน่งที่ไม่อาจสั่นคลอนในหมู่แวมไพร์อย่างทั่วถึง

เขากลายเป็นตำนานที่ยืนยงของแวมไพร์

...

"ท่านเอลเดอร์สูงสุด ตระกูลคัลเลน ตระกูลโอเดลล์ ตระกูลเมอร์ฟี่... และอีกสิบห้าตระกูลได้ส่งคำเชิญมายังเผ่าของเรา เชิญเราไปเยือนเผ่าของพวกเขา"

"ท่านคิดเห็นยังไงบ้าง?"

หลังจากพิธี แขกจากทั่วโลกกลับไป เอลเดอร์ทั้งสามตามรอร์ชาคไปที่ห้องประชุมเพื่อหารือธุรกิจ

มาร์คัสรายงานต่อรอร์ชาคอย่างเคารพ

วิคเตอร์และเอมิเลียมองรอร์ชาคด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวัง สิบห้าตระกูลส่งคำเชิญมา และครั้งนี้พวกเขาเชิญเพียงสิบเจ็ดตระกูล!

ส่วนอีกสองตระกูลไม่ส่งคำเชิญมาเพราะพวกเขาถูกรอร์ชาคสังหาร!

นั่นหมายความว่า ทุกตระกูลส่งคำเชิญให้รอร์ชาค ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่อาจจินตนาการได้สำหรับตระกูลที่เพิ่งก่อตั้ง

"ฉันคงไม่มีเวลาไป พวกนายจัดการเองได้เลย" :รอร์ชาคพูดด้วยท่าทีสบายๆ

มาร์คัสไม่แปลกใจกับท่าทีของรอร์ชาค เขาพยักหน้าและไม่พูดอะไรอีก

ด้วยสถานะปัจจุบันของเอลเดอร์สูงสุด สถานะของรอร์ชาคเหนือกว่าอาโรในอดีต ดังนั้นเขาควรหยิ่งผยองเล็กน้อย

"ท่านเอลเดอร์สูงสุด มีเรื่องอื่นที่ต้องการคำแนะนำของท่าน"

มาร์คัสครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วเริ่มขอความเห็นจากรอร์ชาค: "ท่านได้สังหารเอลเดอร์ทั้งหมดของตระกูลไมเคิลสัน ตอนนี้เผ่านี้ไร้เอลเดอร์ ท่านคิดอย่างไรเกี่ยวกับการจัดการตระกูลนี้?"

"นายมีข้อเสนอไหม?" :รอร์ชาคมองมาร์คัส

"ท่านเอลเดอร์สูงสุด ผมคิดว่านี่เป็นโอกาสดีที่จะยึดครองตระกูลไมเคิลสัน! หากพวกเราไม่ทำ เผ่าแวมไพร์อื่นๆ ก็จะทำเช่นกัน เราไม่อาจปล่อยให้พวกเขาหลุดรอดไปเปล่าๆ" :มาร์คัสพูดอย่างเป็นธรรมชาติ

รอร์ชาคพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

มาร์คัสผู้นี้ดูเหมือนคนฉลาด และความจริงพิสูจน์ว่าเขาไม่ทำให้ผิดหวัง

ตระกูลไมเคิลสันเป็นตระกูลที่เก่าแก่และใหญ่กว่าตระกูลมาร์คัส ธุรกิจและความมั่งคั่งของพวกเขาย่อมมีมากมายมหาศาล

รอร์ชาคต้องการเตรียมการสร้างประเทศมิวแทนท์ ดังนั้นเขาย่อมต้องการการสนับสนุนทางการเงินจำนวนมาก เขาไม่ควรพลาดขุมสมบัติเช่นนี้

"จัดการได้เลย" :รอร์ชาคพยักหน้า และสั่ง: "และสืบสวนองครักษ์อีกหกคนของตระกูลโวลตูรี หาพวกเขาและแจ้งฉันโดยเร็วที่สุด"

มาร์คัสประหลาดใจเล็กน้อย: "ท่านเอลเดอร์สูงสุด ท่านมีแผนอะไร?"

"ตระกูลโวลตูรีไม่จำเป็นต้องมีอยู่" :รอร์ชาคพูดออกมาง่ายๆ ราวกับเป็นเรื่องไม่สำคัญ

เมื่อผู้นำตระกูลและองครักษ์อีกสองคนถูกสังหารแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องเก็บที่เหลือไว้

แม้ว่าพวกเขาจะเดาไว้อยู่แล้ว แต่เรื่องนี้ยังคงสร้างความช็อกให้มาร์คัสและเอลเดอร์คนอื่นๆ

ตระกูลโวลตูรีเป็นตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่แวมไพร์ และเป็นตระกูลที่ไม่อาจสั่นคลอน

แต่เอลเดอร์สูงสุดกลับไม่ใส่ใจและวางแผนจะล้มล้างตระกูลนี้

ความเด็ดขาดและความกล้าหาญนี้ทำให้เอลเดอร์หลายคนยอมรับ

พวกเขารู้สึกชื่นชมรอร์ชาคจากก้นบึ้งของหัวใจ

แต่สำหรับมาร์คัส พลังของเอลเดอร์รอร์ชาคแข็งแกร่งจนทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นและกังวล ตื่นเต้นและเจ็บปวด

การที่มีเอลเดอร์สูงสุดที่แข็งแกร่งเช่นนี้นั่งบริหาร เผ่าของพวกเขาจะก้าวกระโดดจากเผ่าขนาดกลางไปสู่ตระกูลยักษ์ใหญ่เหมือนที่ตระกูลโวลตูรีเคยเป็น

ในฐานะเอลเดอร์ของเผ่า มาร์คัสย่อมตื่นเต้นและได้แรงบันดาลใจ

แต่ในอีกด้านหนึ่ง หากเอลเดอร์สูงสุดแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ วิลเลียมน้องชายของเขาจะไม่มีวันพลิกสถานการณ์ได้ใช่ไหม?

มาร์คัสยังคงกังวลลึกๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้

"ดูเหมือนว่าฉันต้องหาโอกาสทดสอบทัศนคติของเอลเดอร์สูงสุดที่มีต่อมนุษย์หมาป่า"

หลังจากครุ่นคิดสักพัก มาร์คัสตัดสินใจเช่นนั้น

มาร์คัสรู้ว่าทางเดียวที่จะจัดการกับวิลเลียมคือขอความช่วยเหลือจากรอร์ชาค

เขาหวังเพียงทัศนคติของเอลเดอร์สูงสุดที่มีต่อมนุษย์หมาป่าจะเปิดกว้างมากขึ้น