บทที่ 153 การจากลา
บทที่ 153 การจากลา รองเท้าของเฉินโส่วอี้ขาดจากการเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงเมื่อครู่ ทำให้การเดินเท้าเปล่าบนถนนไม่สะดวกเลย เขาจึงตัดสินใจถอดรองเท้าเดินเท้าเปล่าไปเสียเลย ขณะนั้นเป็นเวลาเกือบเที่ยงวัน แสงอาทิตย์ฤดูหนาวสาดส่องลงบนตัวเขา แต่เขากลับไม่รู้สึกถึงความอบอุ่นใด ๆ พื้นดินปกคลุมด้วยน้ำแข็งบาง ๆ ที่...
