ตอน 9 ทำไมมันแปลกแบบนี้?
เพื่อที่จะหลบการถูกจับตัว เฉินหยวนเข้าไปในป่าลึก แต่เขาไม่กล้าเข้าป่าลึกเกินไป
แม้ว่าการเข้าป่าจะช่วยให้เขารอดจากการไล่ตามของตระกูลหลิน แต่ป่าลึกนั้นก็มีอันตรายเต็มไปหมดอยู่แล้ว
โดยเฉพาะเมื่อเฉินหยวนต้องเจอกับทัณฑ์สวรรค์ของโลกใบนี้
เขารู้ตัวทันทีว่าถ้าหากเขาเข้าไปในป่าลึกเกินไป สัตว์ร้ายระดับสูงจะต้องกระโจนเข้าใส่เขาจนตายในทีเดียวแน่
“เข้าไปลึกกว่านี้ไม่ได้แล้ว”
เฉินหยวนรู้สึกว่าเขาไปต่อไม่ได้ โดยเฉพาะในเวลากลางดึก เพราะในป่ามีแต่อันตราย
เฉินหยวนใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรีบปีนขึ้นต้นไม้และซ่อนตัวใต้ร่มไม้ใหญ่
โชคดีที่ต้นไม้ใหญ่มากมายสูงดั่งหอคอย แต่ละต้นสูงหลายร้อยเมตร มันมีใบไม้มากมายปกคลุมทั้งท้องฟ้า
หากซ่อนตัวในนี้ก็ยากที่จะถูกหาเจอ
…
ที่อีกด้าน
คนตระกูลหลินยังคงตามล่าเขาอยู่ในป่า แต่เฉินหยวนได้เข้าไปยังป่าลึกแล้ว มันเป็นยามวิกาลและพวกเขาไม่มีวิธีการพิเศษในการตามกลิ่น การตามหาคนที่นี่ไม่ต่างจากหาเข็มในกองฟาง
“หัวหน้า เราคลาดกับมันแล้ว”
“เจ้านั่นมันกล้ามาก มันตรงเข้าไปในป่าลึกเลย”
หัวหน้าที่พวกเขาพูดถึงนั้นมีชื่อว่าหลินชางเหอ
เขาเป็นชายวัยกลางคนที่ไล่ตามเฉินหยวนในโรงเตี๊ยมเมื่อครู่
หลินชางเหอขมวดคิ้ว เขาพูดเสียงทุ้มต่ำ
“พาคนกลับไปแล้วกลับมาหามันใหม่พรุ่งนี้ เมืองเทียนเซี่ยงเป็นเมืองเดียวใกล้เทือกเขาเฉียนหลง เจ้านั่นอยู่ในป่าไม่ได้ตลอดกาลหรอก”
เขาเองก็รู้ว่าค้นหาตอนนี้ต่อไปมันไร้ประโยชน์
ทำต่อไปก็เสียแรงเปล่า
ยิ่งไปกว่านั้น กลางคืนของเขาเฉียนหลงยังอันตรายเป็นอย่างมาก ถ้าพวกเขาไปถึงป่าลึก คนของพวกเขาเองจะตกอยู่ในอันตราย
หลังจากคิดถึงข้อดีและข้อเสีย หลินชางเหอก็ตัดสินใจพาคนกลับ
“ครับ”
คนอื่นถอนหายใจด้วยความโล่งอกเพราะพวกเขาไม่อยากจะไปยังส่วนลึกของเขาเฉียนหลง
ที่นั่นเต็มไปด้วยอันตรายสุดขั้ว คนที่แข็งแกร่งมากมายที่มีพลังเหนือธรรมชาติล้วนตายที่นั่นในอดีต
“หัวหน้า ไม่ต้องห่วง เขาเฉียนหลงมีแต่อันตราย เจ้าเด็กนั่นหนีเข้าไปเพื่อเอาตัวรอดเท่านั้น มันอาจจะโดนสัตว์ร้ายฆ่าตายไปแล้วก็ได้”
“ถุด”
“ต่อให้มันตาย เราก็ต้องเห็นศพมัน”
“ถ้าเราหาคนที่กล้าฆ่าคนตระกูลหลินในเมืองเทียนเซี่ยงไม่เจอ แล้วเกียรติยศของตระกูลหลินจะไปอยู่ที่ไหน?”
หลินชางเหอถอนหายใจด้วยความเย็นชา ดวงตาเขาดุร้าย
คนอื่น ๆ ไม่กล้าพูดอะไรอีกเพราะไม่รู้ว่าเหตุใดหัวหน้าของเขาถึงได้โกรธ
เพราะว่าคนตระกูลหลินที่ตายไปนั้นคือญาติของหัวหน้านั่นเอง
…..
วันถัดมา
แสงยามเช้าสาดส่องอีกาเป็นสีทองมาทางทิศตะวันออก
แสงทอลงมาส่องสว่างทั้งฟ้าดิน ราวกับชั้นผ่านทองคำอันบริสุทธิ์
ในตอนนี้
เฉินหยวนได้ตื่นขึ้นมาและทำตามคำแนะนำของสมาชิกในกลุ่ทมเสร็จแล้ว
“ติ๊ง ยินดีด้วยที่ทำตามคำแนะนำสำเร็จและได้รับพลังบ่มเพาะหนึ่งปี”
“ติ๊ง ยินดีด้วยที่ทำตามคำแนะนำสำเร็จและได้รับโอสถเจินหยวนระดับสอง”
“ติ๊ง ยินดีด้วยที่ทำตามคำแนะนำสำเร็จและได้รับวิชาลับมังกรแหวกวารีระดับสาม”
…
เสียงแจ้งเตือนอันคุ้นเคยดังขึ้น และเฉินหยวนตาลุกวาว
ของดี
โดยเฉพาะวิชามังกรแหวกวารีซึ่งเหมาะสำหรับเฉินหยวนในตอนนี้อย่างมาก
ปั้ง
เมื่อเฉินหยวนรับไอเทม เสียงคำรามดังมาจากร่างกายของเฉินหยวน ร่างกายระดับห้าของเขาในตอนนี้ปลดแอกจากพันธนาการและก้าวเข้าสู่ร่างกายระดับหก
การทะลวงพลังในขอบเขตนี้ทำให้โลหิตในกายและพลังของเฉินหยวนเดือดพล่าน
“วิชาลับที่ระบบให้มาจะเรียนรู้ได้โดยตรง”
เฉินหยวนขยับตัวเหมือนกับมังกรแหวกว่ายวารี เขาแวบไปแวบมา ร่างกายของเขามิอาจทำนายน่าจะไปโผล่ที่ไหน รู้สึกเหมือนกับว่าเขาเคลื่อนที่ไปที่ไหนก็ได้ในทันที
นี่คือวิชามังกรแหวกวารีที่เขาได้มา ทีแรกเขาคิดว่ามันจะเหมือนกับวิชาลับที่เขาได้มาและต้องฝึกฝนเสียอีก
เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะใช้มันได้เลย
เฉินหยวนแปลกใจเล็กน้อยที่ขั้นตอนการฝึกฝนถูกข้ามไป
โดยเฉพาะวิชาเคลื่อนที่แบบนี้ มันปิดจุดในส่วนที่เฉินหยวนขาดไปได้
“เหลืออีกสี่คำแนะนำ”
เฉินหยวนมองผ่าน ๆ และเขาในตอนนี้เหลืออีกสี่คำแนะนำ หนึ่งคือสืบเรื่องราวทั้งหมด อีกหนึ่งคือฝึกถ่วงน้ำหนักสามวัน อีกสองคำแนะนำที่เหลือคือฆ่าศัตรู นั่นคือการทำลายตระกูลหลินที่ไล่ล่าเขา
สุดท้ายคือการสัมผัสแผ่นหยกด้วยพลังจิต
สองคำแนะนำแรกนั้นไม่ยาก แต่เฉินหยวนต้องการเวลาที่จะทำอีกสองคำแนะนำ
“พลังบ่มเพาะยังอ่อนแอเกินไป”
ตอนนี้เฉินหยวนรู้สึกถึงความร้อนรน รังสีของช่วงเริ่มต้นนั้นอันตรายมาก
เฉินหยวนรู้สึกว่าเขากำลังเจอกับศัตรูตัวฉกาจและยืนอยู่บนหน้าผา
เขากลัวว่าจะมีบางอย่างพลาดไป
จากนั้น เฉินหยวนเปิดกลุ่มแชท
เย่เฉิน
“บอสเฉินหยวนไม่ได้เข้ามาในแชทนานแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย”
ไค่ฉู
“น่าจะตายไปแล้วนะ”
หวังหู่
“หุบปากไปเลย เอาของของบอสเฉินหยวนไปแล้วแต่ยังทนเห็นเขาได้ดีไม่ได้”
ไค่ฉู
“ก็แค่พูดเรื่องจริงเอง”
ในโลกใบนี้ ชายที่มีใบหน้าชั่วร้ายถอนหายใจอย่างเย็นชา
เขาคือไค่ฉู แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคนหน้าใหม่เหมือนกัน แต่ไค่ฉูก็ทนเห็นเฉินหยวนที่ได้ดีกว่าเขาไม่ได้
ส่วนเหตุผลนั้น เขาไม่รู้
บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าพอเห็นเฉินหยวนน่าจะดีกว่าเขา เขาเลยไม่มีความสุข
เฉินหยวน
“ตอนนี้ผมไม่เป็นอะไร”
เขาได้ให้ความสนใจไค่ฉูมาสักระยะแล้ว แต่เมื่อพวกเขาอยู่ต่างโลกกัน จะโกรธไปก็ไม่มีประโยชน์
เฉินหยวนจึงไม่ได้สนใจคนคนนี้มากนัก
เย่เฉิน
“บอสเฉินหยวนมาแล้ว หวังว่าจะไม่เป็นอะไรนะ”
ฉินห่าว
“ยังต้องระวังตัวอยู่นะ จะผ่อนคลายในช่วงเริ่มต้นไม่ได้ เวลาที่ดูปลอดภัยก็มักจะมีอันตราย”
เฉินเฉียนเฉียน
“ใช่ มีเรื่องไม่มีเหตุผลเกิดขึ้นบ่อยในช่วงเริ่มต้น แนะนำว่าเปลี่ยนที่ซ่อนบ่อย ๆ จะดีกว่า ไม่อย่างนั้นจะต้องเจอกับอันตรายง่ายเกินไปถ้าหากอยู่ที่เดิมเป็นเวลานาน”
ไป่เย่
“ที่อัตราการรอดชีวิตของช่องแชทนี้ต่ำน่ะเหรอ? เพราะพวกหน้าใหม่คิดว่าตัวเองปลอดภัยถ้าอยู่ที่เดิมนาน ๆ น่ะสิ แล้วสุดท้ายก็ได้เจอกับเรื่องไม่คาดคิด อย่างภัยธรรมชาติ การแทรกแซงจากคนมีอำนาจ ฯลฯ แล้วยังไม่รวมถึงคนที่ได้เจอทัณฑ์สวรรค์ มันไม่ตลกเลย”
บางทีเขาอาจจะกดรับจดหมายแดงจากเฉินหยวน
ในฐานะคนที่มีประสบการณ์ พวกเขาจึงเริ่มให้คำแนะนำ
สมาชิกเก่าของกลุ่มแชทนั้นเอาตัวรอดมาได้เพราะพวกเขามีพลังและประสบการณ์ที่สมาชิกใหม่ไม่มี
หลังจากได้อ่าน เฉินหยวนเคลื่อนตัวทันทีโดยไม่ลังเล
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังใช้วิชามังกรแหวกวารีและหนีต่อด้วยควาเร็วที่สูงมาก
เวลาผ่านไปราวยี่สิบนาที
เสียงดังปัง แผ่นดินสะเทือนพื้นแยกทั้งพื้น เห็นเป็นเหวดั่งหลุมดำ มันดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่างรอบ ๆ ไป
เฉินหยวนปากกระตุกเมื่อเห็นเหวไร้ก้นบึ้งตรงหน้า เขาถอนหายใจ
“อะไรแปลก ๆ น่ะ?”
ถ้าหากเขาลังเลไปครู่เดียว เขาคงจะตกลงในก้นบึ้งเหมือนกับต้นไม้ใหญ่ไปแล้ว
ด้วยพลังของเขาในตอนนี้ ไม่ต้องพูดถึงการคลานออกมาเลย เขาไม่รอดแน่
เฉินหยวน
“ขอบคุณที่เตือนนะ ถ้าไม่ใช่เพราะคำเตือนนั้นเราคงตายไปแล้ว”
เมื่อเขาพูด เฉินหยวนส่งเรื่องหลุมไร้ก้นลงในกลุ่มแชท
เหล็งเจี๋ยนเซี่ยง
“ถ้าไม่ฟังสมาชิกเก่าอย่างพวกเรา นายคงเจอผลที่ตามมาไปแล้ว เห็นไหม นี่แหละประโยชน์ของคำแนะนำ”
เฉินเฉียนเฉียน
“โชคดีที่เขารู้จักฟังนะ”
เย่เฉิน
“บัดซบ นี่มันแปลกเกินไปแล้ว”
หวังหู่
“ฉันก็ต้องรีบวิ่งด้วย อยู่ที่นี่มาเกือบวันแล้ว กลัวว่าจู่ ๆ จะมีคนโผล่มา”
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเฉินหยวน พวกหน้าใหม่ก็แตกตื่น
หลายคนที่รู้สึกว่าพวกเขาปลอดภัยและไม่คิดจะหนีไปไหน
พอได้เห็นเรื่องแบบนี้แล้วก็ไม่มีใครกล้าอยู่กับที่อีก