ตอนที่แล้วตอนที่ 1649 เส้นทางใต้พิภพแห่งภูเขาลึกลับ (1)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 1651 วิญญาณมังกรโบราณ

ตอนที่ 1650 เส้นทางใต้พิภพแห่งภูเขาลึกลับ (2) (ฟรี)


ตอนที่ 1650 เส้นทางใต้พิภพแห่งภูเขาลึกลับ (2)

“อะไรนะ?”

“อ้อ ข้าหมายถึงว่าข้าเคยมาที่นี่หลายครั้งในความฝัน” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามกล่าว

“เจ้านี่มัน! ทำไมถึงชอบแต่งเรื่องด้วย?” หยวนเอ๋อที่มองดูจักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามด้วยสีหน้าที่พูดไม่ออกถาม

ฟิ้ว!

เฟยซูขนาดใหญ่บินเข้าไปในเขตแดนพลังมิติที่โปร่งแสง มันหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

“ภูเขาลึกลับดูเหมือนกับว่าจะอยู่ใกล้ แต่ความจริงแล้วมันอยู่ไกลมาก ยอดเขาทั้งแปดลูกที่อยู่รอบๆ มันได้ก่อตัวเป็นเขตแดนพลังป้องกัน ข้อมูลนี้เชื่อถือได้” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามที่มองดูหยวนเอ๋อกล่าว

“ตามข้ามา” ลู่โจวที่บินขึ้นไปกล่าว

ทุกคนพยักหน้า พวกเขาติดตามลู่โจวไป ไม่นานนักพวกเขาก็มาถึงตรงหน้าเขตแดนพลังมิติ

“พวกเราจะไปที่นั่นจริงๆ งั้นเหรอ?” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามถามอีกครั้ง

“หากเจ้ากลัว เจ้าก็รออยู่ที่นี่เถอะ” ลู่โจวกล่าว

หยวนเอ๋อกับหอยสังข์มองดูจักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามพร้อมเพรียงกัน

“ทำไมข้าต้องกลัวด้วย?” จักรพรรดิซางจางที่สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อยกล่าว “พวกท่านอย่าได้ผลีผลามเคลื่อนไหว จงเดินตามหลังข้ามา” จากนั้นเขาก็หันไปหาหยวนเอ๋อกับหอยสังข์

น่าแปลกที่ครั้งนี้หญิงสาวทั้งสองไม่ได้ประท้วง บางทีพวกนางอาจจะเคยเห็นพลังของจักรพรรดิซางจางที่วิหารซวนอี้ พวกนางรู้ว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดาๆ

ลู่โจวเป็นคนแรกที่เดินเข้าไปในเขตแดนพลังมิติ

หลังจากที่ทุกคนเข้าไปในเขตแดนพลังมิติ เสียงหวือหวาก็ดังขึ้น อักษรสีทองมากมายปรากฏขึ้นรอบๆ พวกเขา

“นี่คือเขตแดนพลังเสียงชาวพุธ ระดมพลังลมปราณ ปกป้องจุดพลังลมปราณ จิตใจ และหัวใจของพวกเจ้าเอาไว้” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามกล่าวในทันที

จากการที่เขาตอบสนองอย่างรวดเร็วแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาเคยมาที่นี่มาก่อน

ลู่โจวกับซวนอี้รู้เรื่องนี้ ซวนอี้ไม่ได้โง่ จากการที่ผู้ติดตามคนนั้นปฏิบัติต่อหญิงสาวทั้งสองและออร่าที่สง่างามที่เขาแสดงออกมาเป็นครั้งคราวแล้ว ซวนอี้พอจะเดาได้ แต่ในเมื่อท่านอาจารย์ไม่ได้เปิดโปงเขา เขาก็ยินดีที่จะร่วมมือด้วย

วู้! วู้! วู้!

ความมืดเข้ามาแทนที่โดยที่ไม่มีการเตือนใดๆ ตอนนี้พวกเขากำลังเดินอยู่บนเส้นทางใต้พิภพ มันเหมือนกับว่าวิญญาณร้ายจะพุ่งเข้ามาหาพวกเขาจากทั้งสองฝ่าย หมอกที่ดูเศร้าหมองปกคลุมป่า

อักษรสีทองมากมายยังคงเปล่งประกายอยู่ด้านบน เสียงสวดมนต์ดังก้องไปทั่ว

“ยิ่งพวกเราเข้าไปลึกมากเท่าไหร่ เสียงสวดมนต์ก็จะยิ่งดังขึ้น อย่าได้วอกแวกเสียสมาธิไป” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามมองดูหยวนเอ๋อกับหอยสังข์และกล่าว

หญิงสาวทั้งสองมองดูจักรพรรดิซางจางด้วยสีหน้าที่ไร้เดียงสา พวกนางดูเหมือนกับว่าจะไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย

“ข้ารู้ว่ามันอันตราย ข้าก็กำลังเดินตามท่านอยู่ ไม่เห็นจะต้องพูดเกินจริงขนาดนั้นเลย” หยวนเอ๋อที่เกาหัวกล่าว

จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตาม: “...”

‘ทำไมพวกนางถึงไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย?’

“หอยสังข์มีความสามารถด้านดนตรี ความเข้าใจเกี่ยวกับเสียงของนางนั้นเหนือกว่าคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นเคล็ดวิชาเสียงแบบไหน สำหรับนางแล้วมันก็เหมือนกับเสียงดนตรีที่ไพเราะนั่นแหละ” ลู่โจวที่รู้ว่าจักรพรรดิซางจางกำลังคิดอะไรอยู่กล่าวในขณะที่กำลังเดิน

“จริงด้วย บทสวดของชาวพุทธนั้นค่อนข้างน่าสนใจ” หอยสังข์ที่พยักหน้ากล่าว

“ส่วนหยวนเอ๋อ นางฝึกฝนวิชาหยกบริสุทธิ์ เคล็ดวิชาลวงตาและเคล็ดวิชาเสียงส่วนใหญ่ใช้ไม่ได้ผลกับนาง” ลู่โจวกล่าวต่อ

“ที่สำคัญก็คือพวกนางทั้งสองคนนั้นมีเมล็ดพันธุ์แห่งความว่างเปล่าอยู่ในครอบครอง เมล็ดพันธุ์แห่งความว่างเปล่าจะช่วยสลายเคล็ดวิชาลวงตาที่หลอกประสาทสัมผัสได้” ซวนอี้ที่ยิ้มกล่าวเสริม

จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตาม: “...”

“ข้ารู้” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามกล่าวด้วยสีหน้าที่จริงจัง เขาไม่อยากเสียหน้า

“หยวนเอ๋อ จัดการดวงตาของเขตแดนพลังที่อยู่ทางซ้ายในระยะ 1,000 ฟุต” ลู่โจวกล่าว

“ค่ะ!” หยวนเอ๋อที่บินออกไปอย่างตื่นเต้นกล่าว

“ไม่ได้!” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามร้องออกมา

แต่มันก็ยังคงสายเกินไป

การเดินบนเส้นทางใต้พิภพนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ในฐานะจักรพรรดิเทพแล้ว จักรพรรดิซางจางสามารถเดินได้อย่างไม่ยากลำบาก แต่มันก็ยังอันตราย แล้วหยวนเอ๋อล่ะ?

ลู่โจวไม่ได้กังวล เขาไม่ได้คิดที่จะช่วยเหลือ เพราะยังไงซะพวกเขาก็ยังมองเห็นภาพที่แตกต่างกัน ที่นี่คือสถานที่พิเศษ บางทีสิ่งที่อยู่ในจิตใจและความคิดของพวกเขาก็คงจะสะท้อนออกมาที่นี่

หยวนเอ๋อที่บินอยู่ในป่าเห็นแสงสว่างทรงกลมบนพื้น

แต่ในสายตาของจักรพรรดิซางจางแล้ว ในแสงสว่างทรงกลมนั้นกลับมีรูปปั้นที่น่ากลัวและดุร้าย มันกำลังปลดปล่อยออร่าที่คุกคามออกมา

ตูม!

หยวนเอ๋อเหยียบแสงสว่างทรงกลม ดวงตาของเขตแดนพลังหายไป

“รูปปั้นนั้นหายไปแล้ว?” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามกล่าวด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน

“ไปต่อ ทางขวา 1,000 ฟุต” ลู่โจวกล่าว

“ค่ะ!” หยวนเอ๋อที่บินเข้าไปในป่าตอบ

วู้! วู้! วู้!

เสียงหวือหวาดังขึ้นในหูของจักรพรรดิซางจาง

ซวนอี้ที่หยุดมีสีหน้าที่ค่อนข้างประหลาด

อักษรสีทองมากมายบินไปมาบนฟ้า พวกมันเริ่มโจมตี

“หอยสังข์!” จักรพรรดิซางจางที่ตะโกนสร้างเขตแดนพลังขึ้นมารอบๆ ตัวเขาและหอยสังข์โดยสัญชาตญาณ เขามองดูหยวนเอ๋อที่อยู่บนฟ้า

หยวนเอ๋อเคลื่อนไหวอย่างสง่างาม สายสะพายนิพพานเปล่งประกายราวกับมังกรบนฟ้า มันพันรอบตัวนางในขณะที่นางกำลังบินผ่านอักษรสีทองมากมาย นางไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ นางมาถึงดวงตาของเขตแดนพลังอีกดวงและทำลายมันด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ตูม!

ตอนนี้ดวงตาของเขตแดนพลังสองดวงถูกทำลายไปแล้ว หมอกสลายไปครึ่งหนึ่ง

“ท่านอาจารย์ เฟยซูก็มาที่นี่ด้วย” หยวนเอ๋อที่บินกลับมาหาลู่โจวกล่าว

ลู่โจวที่โบกมือปลดปล่อยผนึกฝ่ามือมากมาย เขาส่งอักษรสีทองแห่งชาวพุธเหล่านั้นกระเด็นไป เขาสวมเสื้อคลุมวิเศษก่อนจะถือเซรามิกประกายม่วง สวดมนต์คัมภีร์เทวาโลกอย่างเงียบๆ เขาสามารถสลายเคล็ดวิชาเสียงได้อย่างง่ายดาย

“เป็นวิชาที่ยอดเยี่ยม!” จักรพรรดิซางจางกล่าวอย่างชื่นชม

ดวงตาของเฟยซูขนาดใหญ่เปล่งประกายแสงที่ดูชั่วร้ายในความมืด พวกมันดูเหมือนกับไข่มุกสีเขียวเข้มที่ส่องแสง “มนุษย์! ห้ามเข้าใกล้!” มันพูดด้วยภาษาของมนุษย์ ทุกคนที่ได้ยินต่างก็ตกใจ

“เจ้าสัตว์ชั้นต่ำ! กล้าดียังไงถึงได้มาขวางทางข้า!” ลู่โจวที่หัวเราะเยาะกล่าวอย่างเย็นชา

“ข้า...ไม่มีความสามารถขนาดนั้นหรอก ข้าแค่อยากจะเตือนพวกเจ้าว่าอย่าได้หาที่ตาย...” เสียงของเฟยซูนั้นแหลมและเสียดแทง เมื่อมันดังก้องไปทั่วป่า มันฟังดูน่าขนลุก

“ก่อนที่ข้าจะเปลี่ยนใจ รีบไสหัวไปซะ” ลู่โจวกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

เฟยซูที่กระพือปีกส่งเสียงร้องออกมาหนึ่งครั้งก่อนจะหันหลังกลับไปและหายตัวไป

“เฟยซูตัวนี้กลัวท่านผู้อาวุโส แปลกจริงๆ” จักรพรรดิซางจางที่มองดูลู่โจวอย่างประหลาดใจกล่าว

ลู่โจวที่ยืนเอามือไขว้หลังเป็นผู้นำเดินไปข้างหน้า

คนอื่นๆ ติดตามเขาไป

แรงกระเพื่อมปรากฏขึ้นในมิติข้างหน้าพวกเขาหลังจากที่พวกเขาเดินออกมาจากเขตแดนพลังหลักทั้งสอง

“ทางออก” ซวนอี้กล่าวอย่างยินดี

“ไม่ใช่ทางออก แต่มันคือทางเข้าสู่เขตแดนพลังโบราณอีกแห่ง” ลู่โจวที่ส่ายหัวกล่าว

“ท่านพูดถูก เขตแดนพลังโบราณนั้นเชื่อมต่อกัน” จักรพรรดิซางจางที่พยักหน้ากล่าว

“เจ้ารู้ได้ยังไง? อย่าบอกนะว่าเจ้าฝันถึงมันอีก!” หยวนเอ๋อที่มองดูจักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามถาม

“ข้าอ่านเจอในตำราโบราณ” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกล่าว

“แล้วในตำราโบราณได้บอกวิธีการทำลายเขตแดนพลังโบราณรึเปล่า?” หยวนเอ๋อถามต่อ

“เขตแดนพลังโบราณนั้นซับซ้อนมาก พวกเราทำได้แค่เพียงจัดการกับมันไปทีละขั้นตอน เขตแดนพลังเสียงเป็นเพียงแค่หนึ่งในนั้น”

“อ้อ” หยวนเอ๋อพยักหน้า

“ตามข้ามา” ลู่โจวที่เดินผ่านแรงกระเพื่อมกล่าว

ฟิ้ว!

ลู่โจวรู้สึกเหมือนกับว่าเขาเคยมาที่นี่มาก่อน เส้นใต้พิภพ เขตแดนพลังเสียง และทัศนียภาพต่างๆ ตอนนี้มันดูคุ้นเคยมาก แม้แต่มังกรน้ำแข็งขนาดมหึมาที่อยู่บนท้องฟ้าก็ยังคงดูคุ้นตา

“ข้าจะเตือนพวกเจ้าอีกครั้ง มนุษย์! ห้ามเข้ามาที่นี่!” เฟยซูที่ถือหอกยืนอยู่ที่เท้าของมังกรน้ำแข็งขนาดใหญ่ มันที่เหมือนกับผู้พิทักษ์มองดูลู่โจวกับคนอื่นๆ ที่กำลังเดินผ่านแรงกระเพื่อมกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดังชัด

ลู่โจวที่เงยหน้าขึ้นมองดูมังกรน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนกับรูปปั้นและไม่ขยับเขยื้อน ภาพมากมายปรากฏขึ้นในหัวของเขา แต่มันกระจัดกระจายและไม่ปะติดปะต่อกัน เขาไม่เข้าใจ

“นี่มันมังกรน้ำแข็ง สัตว์ร้ายโบราณ ข้าไม่คิดเลยว่ามันจะอยู่ที่นี่...” ซวนอี้ที่ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงขมวดคิ้ว เขากล่าวอย่างจริงจัง

“อย่าได้ขยับ” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามจับข้อมือของหยวนเอ๋อและหอยสังข์ด้วยมือซ้ายและมือขวากล่าว

หยวนเอ๋อกับหอยสังข์ที่พยายามที่จะดิ้นรนตามสัญชาตญาณพบว่าพลังงานที่มัดข้อมือของพวกนางเอาไว้นั้นทรงพลังมาก พวกนางไม่สามารถขยับได้

“ทำไมพวกเจ้าถึงได้มาเฝ้าภูเขาลึกลับด้วย?” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามเงยหน้าขึ้นถาม

“หากพวกเจ้าอยากจะรู้คำตอบ ก็จงไปถามมังกรน้ำแข็งโบราณเถอะ” เฟยซูที่ส่ายหัวกล่าว

“อย่าได้เอามังกรน้ำแข็งโบราณมาขู่ข้า ที่นี่คือดินแดนแห่งความว่างเปล่า ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่สัตว์ร้ายอย่างพวกเจ้าจะทำตามใจชอบได้” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามหัวเราะเยาะ

“ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ที่ดินแดนแห่งความว่างเปล่าจะเป็นของมนุษย์เพียงฝ่ายเดียว ข้าจะพูดอีกครั้ง ออกไปจากภูเขาลึกลับซะ!” เฟยซูกล่าวด้วยเสียงที่แหลม

“ในโถงลึกลับมีพลังงานลึกลับอยู่เป็นจำนวนมาก มังกรน้ำแข็งโบราณอยากจะดูดซับพลังงานพวกนั้นงั้นเหรอ?” ลู่โจวที่ในที่สุดก็รวบรวมความคิดได้มองดูเฟยซูกล่าว

เฟยซูที่ชี้นหอกไปที่ทุกคนเริ่มนับถอยหลัง

“สาม...”

“สอง...”

“หนึ่ง!”

ลูกธนูน้ำแข็งมากมายปรากฏขึ้นข้างหลังเฟยซู พวกมันพุ่งเข้าใส่ลู่โจวกับคนอื่นๆ

พวกเขาทั้งห้าคนรีบเปิดใช้งานพลังป้องกันเพื่อที่จะป้องกันลูกธนูน้ำแข็ง

“ท่านแน่ใจแล้วสินะว่าท่านอยากจะไปที่ภูเขาลึกลับ?” จักรพรรดิซางจางที่เป็นผู้ติดตามหันไปหาลู่โจวและถาม

“แน่นอน” ลู่โจวตอบ

“ดี ข้าจะให้ในสิ่งที่ท่านต้องการ!” จักรพรรดิซางจางที่เห็นว่าลู่โจวตัดสินใจแล้วผลักหยวนเอ๋อกับหอยสังข์ไปหาลู่โจว เขาก่อนจะบินขึ้นไป

หยวนเอ๋อกับหอยสังข์ที่เงยหน้าขึ้นมองเห็นผู้ติดตามน้อยที่กำลังบินอยู่บนท้องฟ้าเหมือนกับดาวตก เขากำลังถือของบางอย่างที่ดูเหมือนกับดวงดาวที่ส่องประกายแสงเจิดจ้าอยู่ในมือ เขากำลังบินไปที่ดวงตาของมังกรน้ำแข็งโบราณ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด