บทที่ 48 หมอตอน
เมื่อเหรินเต๋อเปี้ยวเห็นว่าเมิ่งเหวียนไม่ได้แค่ขู่เท่านั้น แต่มีท่าทีจริงจังที่พร้อมจะสู้ถึงตาย เขาก็อดนึกถึงภาพที่อีกฝ่ายแบกหมาป่าตัวใหญ่ลงเขาไม่ได้ ตอนนั้นถึงแม้คนผู้นี้จะต่อสู้กับหมาป่าตัวใหญ่จนหมดแรงไปเกือบหมด แต่ก็ยังคงแบกหมาป่าไว้บนบ่า เท้าย่ำโคลน ล้มลุกคลุกคลานหลายครั้ง แต่ก็ยังกัดฟันอดทนลงเ...